در یکی از سهمگین‌ترین آتش سوزی های سال‌های اخیر جنوب کشور، بیش از هزاران اصله نخل بارور در روستاهای نهر کوت، ابوشکر، کوت شنوف و ابوغزلان از توابع دهستان منیوحی آبادان طعمه حریق شد؛ فاجعه‌ای که حاصل زنجیره‌ای از ترک فعل، سوءمدیریت در منابع آب و غفلت نهادهای مسئول است. 

 

به گزارش رکنا، این حادثه که بار دیگر بحران مدیریت منابع، نبود زیرساخت‌های ایمنی و غیبت نهادهای مسئول را برجسته کرده، با واکنش شدید ساکنان و کشاورزان منطقه همراه بوده است؛ مردمی که تمام دارایی و معیشت‌شان در چند ساعت به خاکستر بدل شد. 

 

اهالی منطقه با بیان اینکه دهستان منیوحی به‌رغم آنکه بزرگ‌ترین دهستان شهرستان آبادان محسوب می‌شود، فاقد ایستگاه آتش‌نشانی فعال است. گفتند: ساختمان این مرکز حدود یک دهه پیش ساخته شد و در دوره‌ای کوتاه، یک دستگاه خودرو و تعداد اندکی نیروی آتش‌نشانی در آن مستقر شدند، اما به دلیل اختلاف‌نظر و ناهماهنگی میان شهرداری و بخشداری بر سر پرداخت حقوق و مسئولیت اجرایی، این مرکز عملاً تعطیل و بلااستفاده باقی ماند. فقدان تجهیزات و نیروی انسانی در زمان وقوع بحران، منجر به گسترش سریع آتش‌سوزی وعدم امکان مهار به‌موقع آن شد. 

 

مطابق اظهارات اهالی، آتش‌سوزی اخیر تنها یک رویداد تصادفی یا طبیعی نیست، بلکه محصول زنجیره‌ای از سوء‌مدیریت، ترک فعل، و غفلت نهادهای مختلف است. در این میان، سازمان آب و برق خوزستان یکی از متهمان اصلی معرفی می‌شود. 

 

به گفته منابع محلی، دو عامل در حوزه عملکرد این سازمان نقش تعیین‌کننده در بروز و تشدید حریق ایفا کرده است: نخست، خاکی بودن کانال‌های آبیاری در منطقه که باعث انتقال بذر نی به درون نخلستان‌ها و رشد گسترده نی‌زارها شده؛ پوشش گیاهی متراکم و خشک این نی‌زارها در کنار بادهای گرم و نبود رطوبت کافی، آتش‌گیری سریع و گسترش بی‌سابقه حریق را ممکن کرده است. 

 

نخلستان دوم، قطع کامل یا کاهش شدید جریان آب به نخلستان‌ها طی دو ماه گذشته که خشکی زمین و پوشش گیاهی اطراف نخل‌ها را به‌شدت افزایش داده و محیط را مستعد شعله‌وری گسترده کرده است. 

 

این وضعیت، نه‌تنها نشان از فقدان برنامه‌ریزی در مدیریت منابع آب دارد، بلکه بیانگر غفلت آشکار در اعمال وظایف قانونی از سوی متولیان تأمین و توزیع آب کشاورزی است. 

 

از سوی دیگر، نقش نمایندگان مجلس شورای اسلامی - که برخی از آنان در دوره‌های گذشته نیز در این جایگاه حضور داشته‌اند- در پیشگیری و حل بحران‌های مکرر نخلستان‌های آبادان، به‌درستی زیر سوال رفته است. عدم پیگیری ایجاد زیرساخت‌های ایمنی، غیبت در مطالبه‌گری حقوق کشاورزان، و سکوت در برابر تکرار سالانه این بحران‌ها، مصداق بارز ترک فعل نمایندگان منتخب مردم است. 

 

پرسش افکار عمومی این است که چرا طی بیش از یک دهه، مسئله‌ای به‌روشنی قابل پیش‌بینی همچنان بدون راه‌حل باقی مانده و چرا نهادهای نظارتی نسبت به این قصورهای زنجیره‌ای سکوت کرده‌اند؟ 

 

مردم دهستان منیوحی اکنون نه‌تنها با مشکل معیشتی و زیست‌محیطی روبه‌رو هستند، بلکه با احساسی عمیق از بی‌پناهی و فقدان عدالت مواجه‌اند. 

 

ضروری است نهادهای مسئول از جمله سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات و کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی به فوریت به بررسی ابعاد این فاجعه و شناسایی مسئولان مستقیم و غیرمستقیم آن بپردازند. 

 

استمرار وضعیت فعلی، نه‌تنها تهدیدی برای امنیت غذایی و زیستی منطقه است، بلکه مشروعیت نهادهای مدیریتی را در چشم افکار عمومی به‌شدت تضعیف خواهد کرد.