نگاره‌ای در مقبره آمنمحات در نزدیکی نویره شیوه کار سفالگران را نشان می‌دهد

پروفسور جول آیریش از دانشگاه جان مورز لیورپول بررسی دقیقی روی اسکلت انجام داد تا چهره و شخصیت این مرد را بازسازی کند.

او گفت: «می‌خواستم بدانم این مرد چه کسی بوده، چه سنی داشته، قد و قامتش چگونه بوده، شغلش چه بوده و سعی کردم از او تصویری انسانی بسازم، نه فقط یک نمونه بی‌جان تاریخی.»

ساختار استخوانی نشان می‌دهد که او بین ۴۵ تا ۶۵ سال داشته، اگرچه نشانه‌های آرتروز سن او را بیشتر نشان می‌دهد. قد او کمی بیش از ۱۵۵ سانتی‌متر بوده است که حتی برای آن زمان نیز کوتاه محسوب می‌شد.

پروفسور آیریش احتمال می‌دهد او سفالگر بوده باشد. بزرگی استخوان قلاب‌مانند پشت جمجمه‌اش نشان می‌دهد مدت طولانی رو به پایین کار می‌کرده است. لگن‌های بزرگ‌تر از حد معمول نشان‌دهنده نشستن طولانی‌مدت بر سطح سخت است. استخوان‌های بازو نیز نشانه‌هایی از حرکات تکراری و رشد ماهیچه دارند که حاکی از بلند کردن اجسام سنگین است.

او گفت: «همه این شواهد نشان می‌دهد که این مرد در تمام عمرش به سختی کار کرده است.»

دکتر لینوس گیردلند فلینک توضیح می‌دهد که فقط به لطف خوش‌شانسی بود که این اسکلت برای پژوهش باقی مانده است.

او می‌گوید: «این اسکلت در سال ۱۹۰۲ کشف شد و به موزه جهانی لیورپول اهدا شد، جایی که از بمباران‌های جنگ جهانی دوم جان سالم به در برد؛ در حالی که بسیاری از بقایای انسانی در دیگر مجموعه‌ها از بین رفتند. اکنون می‌توانیم بخشی از داستان زندگی او را بازگو کنیم، مردی که برخی از اجدادش از هلال حاصل‌خیز آمده بودند، که ترکیب و آمیختگی گروه‌های انسانی در آن دوران را نشان می‌دهد.»

این پژوهش جدید در نشریه نیچر منتشر شده است.

منبع: فرارو