رائد فریدزاده، رییس سازمان سینمایی در این مراسم گفت: تماشای نسخه ترمیم شده فیلم «عروس» من را به یاد صحبت رولان بارت در کتاب «اتاق روشن» انداخت که شخصیت آن با دیدن عکس مادر به دوران کودکی سفر کرد. با دیدن فیلمهای پورعرب بخشی از خاطرات ما زنده می‌‌‌شود. او برای ما یادآور یک شخصیت خوش تیپ، خوش بیان و خوش چهره روی پرده نقره‌ای است که سوپراستار نسل من بود. فیلم «عروس» در نوع خودش یک فیلم کالت و یگانه است که هنوز هم برای نسل فعلی تاثیر‌گذار است.
او با قدردانی از مدیرانی که طی چهار دهه گذشته سبب‌ساز چنین تولیداتی در سینمای ایران شدند گفت: باید مدیون و قدردان کسانی باشیم که این فرصت را فراهم کردند و اینکه چه کسانی و در چه مقطعی باعث شدند این سینما زنده بماند، افرادی که هر کدام به نوبه خودشان عمر و جوانی خود را برای رشد و ارتقا سینما گذاشتند و اوقات شخصی و خانوادگی خود را صرف حفظ سینما به عنوان یک میراث فرهنگی و هنری کشور کردند و ما باید قدردان آنها باشیم و باید عملکرد هر کدام از آنها در ظرف زمانه خودشان ارزیابی کرد.
سپس کامران قدکچیان کارگردان پیشکسوت سینما که در فیلمهای «آواز تهران» و «بهشت پنهان» با این بازیگر همکاری داشته است، گفت: تحمل زحمت، کوشش مداوم و استقامت هنرمندان در سینماست که در نهایت باعث تقدیر از آنها می‌‌‌شود. سینما حرفه‌‌‌ای بسیار بی‌‌‌رحم بوده و به شدت زندگی خانوادگی افراد را تحت‌تاثیر خود قرار می‌‌‌دهد.
بنابراین یک سینماگر مسیری بسیار دشوار را طی می‌‌‌کند تا در نهایت به ماندگاری برسد. این هنرمند ادامه داد: پس از انقلاب، دوره اول سینمای ایران شکل گرفت که مربوط به فیلمهای جنگی و انقلابی بود. سپس نوبت به فیلمهای اجتماعی و خانوادگی رسید که دوره درخشان سینمای ایران به شمار می‌‌‌رود و فیلمهای مربوط به آن در دنیا مورد توجه قرار گرفت. آن زمان جشنواره‌‌‌های بین‌المللی به لطف حضور فیلم‌‌‌هایی از سینمای ایران بود که کامل می‌‌‌شدند.
قدکچیان یادآور شد: بهروز افخمی در آن دوره چهره‌‌‌ای را معرفی کرد که بعدها سینمای ایران از وجود او بهره بسیار برد. پورعرب در دوران فعالیت حرفه‌‌‌ای خود در آثار بسیار مهم و ارزشمندی از سینمای اجتماعی حضور داشته است. من در چند فیلم به عنوان کارگردان یا تدوینگر با او همکاری داشتم و می‌‌‌دانم که او بسیار به سینمای ایران خدمت کرده است.
محمد متوسلانی،کارگردان و بازیگر پیشکسوت هم با بیان اینکه افتخار داشته در«دو روی سکه» با پورعرب همکار باشد، گفت: برگزاری مراسم تقدیر امر بسیار با ارزشی است اما نیاز دارد تا کلیت سینما مورد تاکید ویژه قرار گرفته و به آن توجه شود. امیدوارم روزی برسد که مردم، سینماگران و تمامی هنرمندان از وضعیت هنر هفتم احساس رضایت کنند.
او با بیان اینکه سینما هنر بسیار با قدمتی است، گفت: سینما در کشورهای مختلف، تجربیات گوناگونی را پشت سر گذاشته است. نسل جوان فعال در سینما و تئاتر دارای توان و استعداد بسیاری هستند. امیدوارم سینمای ایران بار دیگر به جایگاه شایسته خود دست پیدا کند.
حسین فرح بخش، تهیه‌‌‌کننده پیشکسوت سینما نیز افزود: من در چهار فیلم «نیش»، «آواز تهران»، «بهشت پنهان» و «دو روی سکه» با پورعرب همکاری داشتم که همگی آنها از جمله آثار پرفروش بودند. متاسفانه در ابتدای انقلاب با ستارهسازی در سینما مخالفت کردند و در چنین شرایطی ظهور پورعرب در سینمای ایران مانند یک نفس تازه بود.
او با بیان اینکه سینما با حضور آرتیست و ستاره است که شکل می‌گیرد ادامه داد: این روند در دهه ۶۰ به دلیل نوع نگرش مدیران سینمایی متوقف شد. پورعرب در آن مقطع یادآور سوپراستارهای سینما در سال‌‌‌های گذشته بود و بسیار خوشحالم که این مراسم برای او برگزار شده است.
در ادامه بهروز افخمی، نویسنده و فیلمساز گفت: ابوالفضل پورعرب بازیگری شیرین بوده و بسیار مورد علاقه دوربین است و این موضوع ارتباطی با شیوه کار یک کارگردان ندارد زیرا او بازیگری به شدت فتوژنیک است. او افزود: به نظرم دلیل اینکه برخی هنرمندان این اواخر نتوانسته‌‌‌اند به محبوبیت چندانی دست پیدا کنند این است که به اندازه کافی انسان‌‌‌های خوبی نیستند. در سال‌‌‌های ابتدایی انقلاب با نوعی خوش شانسی مواجه شدم و پورعرب بر سر راه من قرار گرفت. فکر می‌‌‌کنم همکاری با او در «عروس» شانس بزرگ من در سینما بود.
در این مراسم سعید سهیلی کارگردان فیلم «مردی شبیه باران» و «مردی از جنس بلور» نیز گفت: پورعرب در کنار جمشید هاشم‌‌‌پور و فرامرز قریبیان کار بسیار بزرگی را انجام دادند و جای ستاره‌ای همچون فردین را پر کردند. آنها در زمانی روی کار آمدند که سینما فاقد ستاره بود و حضور این بازیگران در فیلمهای مختلف باعث شد تا ستارهسازی در سینمای ایران دوباره صورت اجرایی پیدا کند. سهیلی با ذکر خاطره‌‌‌ای از فیلم «مردی شبیه باران» توضیح داد: به خاطر دارم که هم‌‌‌زمان با روز آخر فیلم‌برداری این فیلم، قسط آخر مبلغ قرارداد پورعرب را در قالب یک چک به او تحویل دادم که مبلغی بسیار هنگفتی بود.
اما او چک را قبول نکرد و پشت آن نوشت به عشق بچه‌‌‌های خراسان مبلغ را به پروژه می‌‌‌بخشم. او در انتهای صحبت‌‌‌های خود به سمت ابوالفضل پورعرب رفت تا دست او را ببوسد و پورعرب او را در آغوش گرفت. پژمان بازغی رئیس انجمن بازیگران سینمای ایران نیز گفت: سال‌ها پیش من یک جوان عاشق سینما در شهر رشت بودم و در سودای ورود به سینما به سر می‌‌‌بردم. در آن زمان پورعرب یک سوپراستار بود و آرزو داشتم روزی با او کار کنم. خوشبختانه در اولین فیلم خود یعنی«جوانی» توانستم تا با او هم بازی شوم.
او با بیان اینکه این روزها اخلاق حلقه مفقوده سینمای ایران است، ادامه داد: متاسفانه در نسل جدید این موضوع مورد توجه قرار نمی‌گیرد. به نظر من باید یک منشور اخلاقی در خانه سینما نوشته شود و افراد هنگام ورود به این حرفه قسم یاد کنند. ابوالفضل پورعرب از جمله هنرمندان بسیار با اخلاق سینمای ایران است.
بازغی یادآور شد: یادم می‌‌‌آید سال‌ها پیش در صف سینما برای دیدن فیلم ابوالفضل پورعرب ایستاده بودم او من را دید و پرسید که چرا در صف هستم به او گفتم برای دیدن فیلم شما. من را از صف بیرون آورد و دم در سینما گفت ایشان هر وقت آمد بدون ایستادن در صف فیلم‌‌‌ها را ببینند.
بازغی در پایان صحبت‌‌‌های خود لوح تقدیری را به نمایندگی از انجمن صنفی بازیگران خانه سینما به ابوالفضل پورعرب تقدیم کرد.
درانتهای این مراسم ابوالفضل پورعرب بعد از دریافت گواهینامه درجه یک هنری در سخنانی گفت: این مردم ایران بودند که در این سال‌ها به من قوت کار کردن دادند. از بهروز افخمی به عنوان فردی که به من اعتماد کرد تشکر می‌‌‌کنم. همچنین از همه عزیزان حاضر در این جمع بسیار ممنونم. هنرمندان این جمع به گردن من حق معلمی دارند و من همچنان خود را طلبه بازیگری می‌‌‌دانم و هنوز خود را لایق عنوان استادی در این حرفه نمی‌‌‌دانم.
