به گزارش رکنا، خواهر شهید مقیمی از جزئیات تلخ شب حادثه گفت:شب عید غدیر بود. من در منزل خودمان بودم و آبجی با شوهرش و بچه‌ها آمده بودند خانه پدرم. چون شب قبل حادثه‌ای در محل زندگی‌شان رخ داده بود، برای احتیاط به خانه پدری آمدند تا از محل سکونت و محل کار همسرش فاصله بگیرند.

او ادامه داد:روز عید، همه برای ناهار به خانه مادرشوهر آبجی رفته بودند؛ مثل هر سال، جمع خانوادگی آنجا بودیم. عصر من به خانه خودم برگشتم و آبجی با جاری‌اش برگشتند خانه پدرم. همسرش هم به محل کار رفته بود و قرار بود بعد از اتمام کارش به آن‌ها بپیوندد. شام عید غدیر را دور هم خوردند.

خواهر شهید با صدایی بغض‌آلود ادامه داد:دقیقاً ساعت ۱۱:۵۵ شب بود؛ هنوز وارد روز یکشنبه نشده بودیم. از چند همسایه پرسیدم، گفتند صدای انفجار را در همین ساعت شنیده‌اند. همه در خانه بیدار بودند. من آخرین بار حوالی ساعت ۱۰ با مادرم صحبت کردم. معمولاً اگر خواهرم و بچه‌هایش می‌خواستند بخوابند، به طبقات بالا می‌رفتند، اما آن شب همه در طبقه اول بودند… یعنی هنوز بیدار بودند که این فاجعه رخ داد.

تصاویر منتشرشده از محل حادثه ویرانی گسترده را نشان می‌دهد؛ صحنه‌هایی که تنها با واژه «فاجعه» قابل توصیف‌اند. این حمله، بار دیگر عمق جنایت و بی‌رحمی رژیم صهیونیستی را در حمله به غیرنظامیان بی‌دفاع به تصویر کشید.