به گزارش بهداشت نیوز به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران دکتر سمیه ماهروزاده، پزشک و متخصص طب ایرانی و عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی ایران، با اشاره به پیشینه طب سنتی ایران اظهار کرد: تاریخ طب ایرانی را میتوان به دو بخش پیش و پس از اسلام تقسیم کرد. شواهدی از کاربرد گیاهان دارویی، آداب بهداشتی و مفاهیم پزشکی در کتاب اوستا و دورههای هخامنشی و ساسانی دیده میشود. در دوره ساسانیان، دانشگاه جندیشاپور از مراکز مهم آموزش پزشکی بوده است.
وی افزود: در دوران پس از اسلام، طب ایرانی با طب یونانی و آموزههای اسلامی تلفیق شد و دانشمندانی چون زکریای رازی، ابنسینا و سید اسماعیل گرگانی، میراثی ارزشمند از علم پزشکی برای ایران و جهان به جا گذاشتند. این روند تا دوره صفویه و قاجاریه ادامه داشت، اما با ورود طب مدرن، طب سنتی به حاشیه رانده شد.
ماهروزاده ادامه داد: با آغاز دهه ۱۳۸۰، تلاشهایی برای احیای علمی و دانشگاهی طب ایرانی صورت گرفت. از سال ۱۳۸۶، این رشته بهصورت آکادمیک در دانشکدههای علوم پزشکی راهاندازی شد و از میان پزشکان و داروسازان، دانشجویان دورههای تخصصی و PhD طب ایرانی و داروسازی سنتی انتخاب شدند.
وی با تأکید بر محوریت «سبک زندگی» در طب ایرانی گفت: درمان در این مکتب تنها محدود به دارو نیست، بلکه تغذیه، خواب، دفع، حالات روانی، زمان غذا خوردن و شرایط اقلیمی از جمله عناصر مهمی هستند که در تشخیص و درمان مورد توجه قرار میگیرند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: امروز در کنار میراث ارزشمند طب ایرانی، یافتههای نوین پزشکی نیز وجود دارد که باید در ترکیب با طب رایج و مبتنی بر شواهد مورد استفاده قرار گیرد. در کلینیکهای دانشگاهی نیز این رویکرد تلفیقی در حال اجراست تا هم عوارض دارویی کاهش یابد و هم درمان مؤثرتر باشد.
دکتر ماهروزاده با اشاره به تجربه کشورهای دیگر مانند چین و هند گفت: کشورهایی با سابقه طب سنتی، مانند چین و هند، توانستهاند با تولید شواهد علمی و ادغام ساختاری در نظام سلامت خود، طب بومی را تقویت کنند. ما نیز در ایران باید با تقویت پژوهشها و آموزش تخصصی، این مسیر را طی کنیم.
وی یکی از چالشهای جدی در مسیر توسعه طب ایرانی را «سوءاستفاده افراد غیرمتخصص» عنوان کرد و هشدار داد: فعالیتهای بدون مجوز در فضای مجازی، که با تبلیغات فریبنده و تجویزهای غیرعلمی همراه است، هم باعث بدنامی طب ایرانی میشود و هم سلامت مردم را به خطر میاندازد. گاهی بیماران به دلیل مراجعه به این افراد فرصت طلایی درمان را از دست میدهند.
در پایان، دکتر ماهروزاده بر ضرورت اطلاعرسانی عمومی، برگزاری همایشها و تمایز قاطع میان طب ایرانی دانشگاهی و رفتارهای غیرعلمی تأکید کرد و گفت: باید با آگاهیبخشی به جامعه و برخورد قانونی با مداخلهگران غیرمتخصص، از سلامت مردم و اعتبار طب ایرانی صیانت کنیم.