به گزارش همشهریآنلاین، یکی از عجیبترین ویژگیهای رایج بین بسیاری از فوتبالیستهای ایرانی، این حس طلبکاری آنها از عالم و آدم است. محاسبات زیادی انجام شده و بارها به اثبات رسیده که این دوستان با توجه به سطح فنیشان پول خیلی زیادی میگیرند و اصلا کیفیت لازم برای دریافت مبالغی مثل ۷۰۰یا ۸۰۰هزار دلار، یکمیلیون دلار و بالاتر از آن را ندارند، اما با وجود این، باز هم آخر سر کسی که طلبکار میشود، خود آنها هستند. خیلی زیاد از این بازیکنان شنیدهایم که میگویند ما به عشق این تیم و هوادارانش آمدیم، سفید بستیم، مجانی بازی کردیم، مورد ظلم و بیمهری قرار گرفتیم و سایر مسائل... آقا ای کاش میشد ما هم نصف یا ثلث شما پول بگیریم، بعد هی همینطوری به ما بیمهری کنند! این اگر ظلم است، کاش جای ما و شما عوض میشد!
همه اینها را گفتیم تا برسیم به مهرداد محمدی؛ وینگر و مهاجم استقلال که پارسال رباط صلیبی پاره کرد و ماهها خانهنشین شد. حالا باشگاه استقلال در مورد حفظ او به تردید افتاده و گویا از محمدی خواستهاند ابتدا در تمرینات حاضر شود تا بعدا شاید قراردادش را ببندند، اما او مخالف است و تازگی هم با انتشار یک استوری بلندبالا به مدیران باشگاه تاخته. محمدی در بخشی از پیامش نوشته: «اگر سالم بودم هم همینطوری با من مذاکره میکردید؟» خب معلوم است که نه. خود شما در پایان فصلی که آقای گل شده باشی، همان شرایط همیشگی را برای حضور در یک تیم داری؟ مسلما نه. فوتبال حرفهای تابع شرایط و اقتضائات است. باشگاه هزینه میکند و حق دارد از وضعیت بازیکنش مطلع و مطمئن باشد. حتی اگر محمدی مصدوم هم نبود، شاید سرمربی جدید تیم در مورد او دچار تردید میشد که باز هم حق داشت. مهرداد در بخشی از همین پیام نوشته: «برای استقلال مصدوم شدم، نه در کوچه و خیابان.» البته که اینطور است. اگر در کوچه مصدوم شده بودی که باشگاه هزینههای درمانت را نمیداد و دستمزد چندده میلیاردیات را پرداخت نمیکرد. اگر قدردان نیستید، دستکم تا این اندازه طلبکار هم نباشید!