عصر ایران - در صورتی که در دهه ۲۰۰۰ میلادی به دنبال یک خودروی جادار بودید، برندهای فرانسوی گزینه‌های زیر را به شما پیشنهاد می‌دادند:

رنو لاگونا نسل دوم (Grand Tour)

نسل دوم رنو لاگونا که در هلند با نام Grand Tour شناخته می‌شد، برخلاف نسل اول که یک استیشن کلاسیک با فضای بار زیاد بود، بیشتر به عنوان یک "استیشن لایف‌استایل" مطرح شد. متاسفانه این نسل به دلیل مشکلات سیستم الکترونیکی که از همان ابتدا گریبان‌گیر آن بود، به قابلیت اطمینان بالا معروف نیست.

پژو ۴۰۷

پژو ۴۰۷ در سال ۲۰۰۴ به عنوان جایگزینی برای پژو ۴۰۶ معرفی شد و در سال ۲۰۱۱ جای خود را به پژو ۵۰۸ داد. طراحی آیرودینامیک این خودرو در زمان خود رادیکال تلقی می‌شد. بارزترین ویژگی‌های ظاهری آن، نمای جلوی خودرو با جلوپنجره بزرگ (که به "دهان بزرگ با چشمان عصبانی" تشبیه می‌شد) و ستون C به شکل Z بود. این تغییرات نسبت به ظاهر محافظه‌کارانه‌تر مدل‌های قبلی، هم مورد تحسین و هم مورد انتقاد قرار گرفت.

سیتروئن C5 نسل اول

سیتروئن C5 جایگزین مدل زانتیا شد و اولین سیتروئن مدرن بود که از نام‌گذاری "C.." استفاده می‌کرد. در زمان معرفی، C5 در مطبوعات به عنوان خودرویی خسته‌کننده توصیف شد و پیش‌بینی نمی‌شد که عمر طولانی در بازار داشته باشد. با این حال، در سال ۲۰۰۴ سیتروئن با یک فیس‌لیفت اساسی، تلاش کرد تا این خودرو را جذاب‌تر کرده و ظاهر آن را با مدل جدیدتر C4 هماهنگ کند. این خودرو فضای بیشتری نسبت به رقبای خود ارائه می‌داد.

آمار فروش (شامل مدل‌های سدان/هاچ‌بک):

رنو لاگونا نسل دوم (۲۰۰۱-۲۰۰۷): ۱,۰۵۰,۰۰۰ دستگاه
پژو ۴۰۷ (۲۰۰۴-۲۰۱۱): ۱,۱۰۰,۰۰۰ دستگاه
سیتروئن C5 نسل اول (۲۰۰۰-۲۰۰۷): ۷۲۰,۰۰۰ دستگاه

نام «پرادو» چه معنایی دارد؟ ریشه نام‌گذاری لندکروزر پرادو تویوتا چیست؟