به گزارش "ورزش سه"، وحید قلیچ، دروازه‌بان سابق پرسپولیس و مربی اسبق تیم، در گفت‌وگویی تازه هنگام اظهارنظر درباره پرونده بیرانوند، واژه‌ای را به کار برد که هم از نظر معنایی محل تأمل بود و هم از نظر ساختار زبانی.
وقتی از او پرسیده شد آیا از جلسه بین رضا درویش (مدیرعامل پرسپولیس) و محمدرضا زنوزی (مالک تراکتور) خبر دارد یا نه، قلیچ با اطمینان گفت:
«بله، اینا با هم مصاهمه می‌کنن!»
و کمی بعد تکرار کرد:
«مساهمه!»
واکنش خبرنگار طبیعی بود: «مصاهمه یعنی چی؟»
و قلیچ با همان اعتماد به‌نفس همیشگی‌اش پاسخ داد:
«برید از تو کتاب بخونید!»
قلیچ و واژگان: شوخی، جدی یا پیش‌بینی؟
اگر منظورش از آن واژه «مصالحه» بود، می‌شد آن را یک لغزش لفظی دانست. اگر هم منظورش «مسامحه» بود، شاید تصورش از آینده‌ای مبتنی بر گذشت و چشم‌پوشی بود. اما واژه‌ای که به زبان آورد — «مصاهمه» — در هیچ‌کدام از این معناها جا نمی‌گیرد.
اما نکته جالب، همان سبک گفتار خاص قلیچ بود؛ ترکیبی از اعتماد‌به‌نفس مطلق، اشتباهات بامزه‌ی لفظی، و البته سبیل‌های پررنگ و صورت همیشه‌متمایزش که حالا بیش از هر زمان دیگر، در رسانه‌ها دیده می‌شود.
منتقدِ همیشه در خلاف جهت
قلیچ دیگر آن چهره‌ی سابق نیست؛ نه فقط به لحاظ ظاهری، بلکه در نقش و نگاهش هم. در سال‌های اخیر، او یکی از صریح‌ترین منتقدان پرسپولیس شده است. از مدیریت باشگاه گرفته تا بازیکنانی مانند بیرانوند، که بارها مورد حمله‌ی رسانه‌ای او قرار گرفته‌اند. انتقادهایش آن‌قدر تند بود که حضور پررنگش در رسانه‌های نزدیک به استقلال، به گمانه‌زنی‌هایی درباره تغییر موضع فوتبالی‌اش هم دامن زد.
پایان یک جمله، آغاز یک مسیر
اگر منظور قلیچ از «مصالحه» باشد، معنایش روشن است:
پرسپولیس با دریافت یک بازیکن از تراکتور، شکایت خود از بیرانوند را پس می‌گیرد.
اما اگر آن‌چه در ذهنش بوده «مسامحه» باشد — آن هم از نگاه پرسپولیسی‌ها — این واژه بیشتر به معنای نادیده‌گرفتن، کوتاه‌آمدن و گذشت تعبیر می‌شود؛ امری که هنوز نشانه‌ای از آن در رفتار رسمی باشگاه دیده نشده.
به‌هرحال، چه «مصاهمه» یک اشتباه لفظی باشد، چه پیش‌درآمدی برای توافق پشت پرده، قلیچ طبق معمول، با همان سبک همیشگی‌اش یک‌بار دیگر خودش را وسط یک روایت داغ فوتبال ایران قرار داد.
