به گزارش بهداشت نیوز این روزها با موجی از ادعاها در رسانههای اجتماعی مواجه هستیم که روغنهای دانهای را عامل اصلی بیماریهایی از آکنه و چاقی گرفته تا سرطان و ناباروری معرفی میکنند. اما آیا این روغنها ذاتاً سمی هستند یا حقیقت چیز دیگری است؟
برخلاف باور عمومی، روغنهای دانهای در صورت مصرف متعادل، میتوانند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشند. نگرانی اصلی کارشناسان، محتوای بالای امگا ۶ و فرآوری سنگین این روغنهاست، اما شواهد علمی قوی برای حذف کامل آنها از سبد غذایی وجود ندارد. در این گزارش، به بررسی خطرات روغنهای بسیار فرآوریشده میپردازیم.
«هشت روغن منفور» کدامند؟
وقتی صحبت از روغنهای دانهای بحثبرانگیز میشود، معمولاً به لیستی اشاره میشود که به «هشت روغن منفور» معروف شده است. این لیست شامل روغن کانولا (کلزا)، ذرت، پنبهدانه، هسته انگور، سویا، آفتابگردان، گلرنگ و سبوس برنج است. اما آیا مشکل خود این دانهها هستند یا فرآیندی که طی میکنند؟
چرا فرآوری زیاد، روغنها را مضر میکند؟
خولیا زامپانو، متخصص تغذیه، توضیح میدهد که مشکل اصلی در فرآیند تولید این روغنها نهفته است. او میگوید: «روغنهای دانهای با فرآیندهای شیمیایی پیچیدهای مانند سفید کردن، تصفیه، بوزدایی و حرارت دادن تولید میشوند تا برای مصرف آماده شوند.» این فرآوری روغن، تقریبا تمام مواد مغذی ارزشمند مانند ویتامین E و فنولها را از بین میبرد.
در برخی موارد، برای استخراج حداکثری روغن از دانه، از حلالهای شیمیایی مانند هگزان استفاده میشود. این فرآیندهای سنگین نه تنها ارزش غذایی روغن را از بین میبرند، بلکه میتوانند ترکیبات مضری را نیز به محصول نهایی اضافه کنند. در نهایت، روغنی به دست میآید که فایده چندانی برای سلامتی ندارد.
نتیجهگیری: تعادل، کلید سلامتی است
ادعای «سمی» بودن روغنهای دانهای یک بزرگنمایی است. مشکل اصلی، مصرف بیش از حد و انتخاب انواع بسیار فرآوریشده است. به جای حذف کامل این روغنها، بهتر است روی یک رژیم غذایی سالم و متنوع تمرکز کنید. مصرف این روغنها را با چربیهای سالم دیگر مانند روغن زیتون و آووکادو متعادل کرده و در صورت امکان، گزینههای کمتر فرآوریشده را انتخاب کنید.