به گزارش اقتصادنیوز، سید عباس عراقچی، وزیر امور خارجه در تازه‌ترین گفت‌و‌گوی خود با روزنامه لوموند فرانسه بار دیگر تاکید کرد که ایران همچنان برای مذاکره آمادگی دارد، اما بعد از حمله آمریکا به ایران این مذاکرات مشروط به تغییر رفتار آمریکا است.
پاسخ عراقچی به احتمال فعال کردن مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) موردتوجه رسانه‌ها قرار گرفت. مکانیسمی که می‌تواند با ارجاع پرونده ایران بهشورای امنیت تا پیش از ۲۶ مهر امسال باعث احیای ۶ قطعنامه تعلیق شده تحریمی علیه ایران شود که سال ۲۰۱۵ بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ تعلیق شده بود.
عراقچی همپنین تهدید به فعال کردن مکانیسم ماشه را به مثابه اعلام جنگ به ایران توصیف کرده‌است. از طرفی طی چند روز اخیر، سفر بنیامین نتانیاهو به ایالات متحده آمریکا و دیدار با دونالد ترامپ سر تیتر اکثر خبرگزاری‌های جهان بود. به شکلی که اکثر رسانه‌ها ضمن پوشش این سفر، هدف نتانیاهو از سفر به آمریکا راگفت‌وگو و توافق در مورد ادامه مواجهه با ایران و یا آتش‌بس با آن عنوان کردند.
با توجه به مواضع عباس عراقچی مبنی بر مشروط شدن هرگونه مذاکره به تغییر رفتار ایالات متحده و در نظر گرفتن هشدار ایران نسبت به فعال‌سازی مکانیسم ماشه به‌مثابه «اعلام جنگ»، به‌نظر می‌رسد که مسیر بازگشت به میز مذاکره، اگرچه بسته نشده، اما با چالش‌هایی مواجه است.
از سوی دیگر تحرکات تازه اسرائیل در واشنگتن و احتمال توافقات پشت‌پرده میان نتانیاهو و ترامپ بر این پیچیدگی افزوده است.
حال این پرسش اساسی مطرح می‌شود که اگر ایران بخواهد دوباره وارد مذاکرات شود، با چه پشتوانه و در چه شرایطی باید این کار را انجام دهد؟
سید جلال ساداتیان، کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با اکوایران به بررسی وضعیت کنونی ایران در مواجهه با میز مذاکره با آمریکا، تهدیدات نظامی، جنگ روانی و رسانه‌ای پرداخت.
او با تأکید بر لزوم آمادگی دفاعی، تقویت دیپلماسی رسمی و عمومی، و حفظ وحدت ملی، راهکارهایی برای مدیریت چالش‌های پیش‌رو ارائه کرد.
ساداتیان همچنین به ضرورت هوشیاری در برابر اقدامات خرابکارانه و ترورهای احتمالی اشاره کرد و خواستار هماهنگی رسانه‌ای و اقتصادی برای حفظ منافع ملی شد.
ساداتیان با اشاره به فضای جنگی حاکم بر منطقه، بر لزوم آمادگی کامل سیستم دفاعی کشور تأکید کرد.
او گفت که نقاط ضعف دفاعی باید شناسایی و ترمیم شوند و تدارکات لازم برای تقویت زیرساخت‌های نظامی فراهم گردد.
او این بخش را به‌عنوان جنبه سخت‌افزاری دفاع ملی توصیف کرد که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و سریع است.
این کارشناس مسائل بین‌الملل، دیپلماسی را به دو بخش رسمی و عمومی تقسیم کرد و گفت: «دیپلماسی رسمی از طریق وزیر امور خارجه و سفرای ایران در سازمان ملل و کشورهای کلیدی می‌تواند نقش مهمی در کاهش تنش‌ها ایفا کند.»
او همچنین بر اهمیت دیپلماسی عمومی تأکید کرد و پیشنهاد داد که از چهره‌های برجسته غیررسمی مانند روسای جمهور سابق، وزرای خارجه پیشین، و حتی فعالان حوزه‌های سیاسی و بازرگانی برای تقویت حضور ایران در صحنه جهانی استفاده شود.
ساداتیان شرط اولیه برای بازگشت به میز مذاکره را وحدت ملی و آمادگی همه‌جانبه دانست و گفت: برای ورود به مذاکرات، باید از نظر امنیتی،انتظامی و رسانه‌ای کاملاً آماده باشیم و از مشورت‌های کارشناسان واتاق‌های فکر استفاده کنیم.
او در ادامه تاکید کرد که ایران باید به مانند زمان برجام که مذاکرات 5+1 را پیش می‌برد، در کنار آمریکا همزمان باقدرت‌های اروپایی و همینطور چین و روسیه نیز مذاکره کند تا فشار آمریکاکاهش یابد.
ساداتیان با انتقاد از پراکندگی پیام‌های رسانه‌ای، خواستار هماهنگی رسانه‌ها برای انعکاس صدای واحد در راستای منافع ملی شد.
او درباره صدای واحد اینطور توضیح داد که این به معنای تحمیل یک تحلیل واحد نیست، بلکه رسانه‌ها باید در چارچوب منافع ملی عمل کنند و از تشتت آرا که به تضعیف جایگاه کشور منجر می‌شود، پرهیز کنند.
ساداتیان حفظ رضایت عمومی را نیز پیش‌نیاز دیگری برای ورود به میزمذاکره دانست.
او به مسائل اقتصادی به‌عنوان یکی از ارکان مهم حفظ رضایت عمومی اشاره و تأکید کرد که دولت باید با همکاری بخش خصوصی از افزایش قیمت‌ها جلوگیری کند تا رضایت نسبی مردم حفظ شود.
او افزود: در شرایط بحرانی، ثبات اقتصادی می‌تواند به تقویت انسجام ملی کمک کند. اگر این انسجام ملی در داخل شکل نگیرد، ایران نمی‌تواند در میزمذاکره عملکرد خوبی داشته باشد.
این کارشناس به سفر اخیر نتانیاهو به آمریکا اشاره کرد و گفت که علی‌رغم تمام حمایت‌هایی که آمریکا از اسرائیل انجام داده، عدم دریافت حمایت قطعی از سوی ترامپ نشان‌دهنده تردیدهای ایالات متحده در مشارکت مستقیم در جنگ است. اما باتوجه به تحرکات اخیر آمریکا در منطقه، به‌خصوص پروازهای نظامی، ایران باید برای هرگونه سناریوی احتمالی آماده باشد.
