به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، در یکی از مناطق مسکونی تهران، گربهای تنها و بیپناه که تنها یکماهونیم از عمرش گذشته بود، بهطرزی ناگهانی در یک خانه خالی از سکنه افتاد و گرفتار شد؛ خانهای با دیوارهای بلند و بدون راه خروج.
تنها کسی که صدای ضعیف نالهها و زجههای گرسنگی و تشنگی این گربه را شنید، زن سالمند ساکن خانه مجاور بود. او با نگاه از پنجره متوجه شد که گربهای کوچک در میان حیاط خانه متروکه، درمانده و محبوس شده است. به گفته این زن، در همان روزهای ابتدایی با سازمان آتش نشانی تماس گرفته و تقاضای کمک کرده است، اما پاسخ دریافتی اینگونه بود: «نجات گربه کار ما نیست.»
این زن، تصمیم گرفت خودش دستبهکار شود. او به مدت نزدیک به دو ماه، روزانه برای گربه آب و غذا تهیه میکرد و از پنجره به درون حیاط پرتاب میکرد تا جان حیوان حفظ شود. گربه، با تکیه بر همین کمک مداوم زنده ماند، اما محبوس ماندن او همچنان ادامه داشت.
چند روز پیش، این زن سالمند با تحریریه خبرگزاری رکنا تماس گرفت. او که قصد سفر چندروزه داشت، بهوضوح اعلام کرد که در غیابش هیچ فردی برای غذا دادن به گربه در محل نیست و در صورت بیتوجهی، حیوان از گرسنگی و تشنگی در این گرمای هوا خواهد مرد. در عین حال گفت که دوباره با آتشنشانی تماس گرفته، اما اینبار نیز همان پاسخ پیشین تکرار شده: «کار ما نیست.»
پس از این تماس، رکنا گزارشی از وضعیت گربه منتشر کرد و از نهادهای مسئول، بهویژه سازمان آتشنشانی، درخواست کمک کرد. اما باز هم واکنشی از سوی مسئولان دیده نشد.
خبرنگار رکنا در تماس مستقیم با محمدی، مدیریت سازمان آتشنشانی تهران، ماجرا را بازگو کرد. اما رئیس سازمان با تکرار موضع پیشین، اعلام کرد که «محل مورد نظر صعبالعبور است و نیروهای ما امکان ورود ندارند»، این در حالی بود که هیچگونه بازدید میدانی از موقعیت صورت نگرفته بود. او همچنین افزود: «با تماس یک شهروند زن سالمند نمیتوانیم نیرو اعزام کنیم. هزاران گربه در تهران وجود دارد و ما نمی توانیم جان نیروهایمان برای نجات یک گربه به خطر بیاندازیم.» تاکید می شود که حتی برای بازدید محل حضور نیافته بودند که مشاهده کنند اصلا خطری نیروهای امدادی را تهدید می کند یا خیر!
پس از این اظهارات، خبرنگاران رکنا تصمیم گرفتند خود وارد عمل شوند. دو تن از بانوان خبرنگار به محل اعزام شدند و از نزدیک موقعیت را بررسی کردند. اینبار مردم نیز پای کار آمدند. تماسهای متعددی از سوی شهروندان با تحریریه برقرار شد و افراد زیادی آمادگی خود را برای کمک به نجات گربه اعلام کردند.
در نهایت، اردلان موسوی، یک جوان داوطلب به تیم خبرنگاران پیوست و او که صخره نورد است عملیات نجات را آغاز کرد.
اردلان موسوی با ورود به خانه متروکه با دست خالی، گربه گرفتار را زنده و سالم از آن فضا خارج کرد و با همکاری خبرنگاران در نخستین فضای سبز امن منطقه رهاسازی کردند.
این روایت ساده بار دیگر پرسشی جدی را به میان میآورد: جایگاه حیوانات در نظام مدیریت شهری کجاست؟ و آیا نباید نجات موجودات زنده، فارغ از گونه و جایگاهشان، در اولویت نهادهایی چون آتشنشانی قرار گیرد؟
تهران، شهری با میلیونها انسان و هزاران حیوان شهری، نیازمند نگاهی انسانیتر و مسئولانهتر از سوی نهادهایی است که بودجه، آموزش و امکانات دارند اما در بزنگاههای انسانی، از مسئولیت شانه خالی میکنند.