در سال ۱۹۲۶، مارگارت میچل، خبرنگار جوان و کتاب‌خوان پرشوری بود که عاشق رمان‌های تاریخی و عاشقانه بود. اما علاقهٔ بی‌پایان او به کتاب‌خوانی، شوهرش را به ستوه آورده بود؛ آن‌قدر که یک روز با لحنی نیمه‌شوخی به او گفت: «پگی، جون مادرت، به‌جای این‌همه خوندن، یه بار خودت یکی بنویس!»
همین جملهٔ ساده، جرقه‌ای شد برای خلق یکی از ماندگارترین رمان‌های قرن بیستم: بر باد رفته.
این اثر که بعدها جایزه پولیتزر را از آن خود کرد، نه‌تنها تصویری فراموش‌نشدنی از جنگ داخلی آمریکا ارائه داد، بلکه به یکی از محبوب‌ترین رمان‌های عاشقانه تاریخ تبدیل شد.
گاهی، یک غر زدن ساده، تاریخ ادبیات را تغییر می‌دهد!
