خبرگزاری مهر، یادداشت مهمان - محسن دوباشی: برای ساختن روایتی که هم در داخل کشور معنا داشته باشد و هم در عرصه بین‌الملل شنیده شود، نیازمند مجموعه‌ای از تحرکات راهبردی، ساختاری و محتوایی هستیم. در ادامه، چند پیشنهاد کلیدی برای نوسازی روایت رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران ارائه می‌شود:
۱. بازتعریف مخاطب رسانه: روایت ملی، تنها برای مردم ایران نیست. باید رسانه‌ها، خبرنگاران و تولیدکنندگان محتوا را آموزش داد تا ذهن مخاطب منطقه‌ای و جهانی را نیز درک کنند. این درک باید در زبان، محتوا و حتی قالب‌های بصری بازتاب یابد.
۲. تقویت روایت‌محوری به‌جای خبر محوری: بسیاری از رسانه‌های ما، همچنان در قالب گزارش خبری یا اطلاع‌رسانی سریع گیر افتاده‌اند. در حالی که مخاطب جهانی، با روایت و داستان همدل می‌شود. ما باید از «تیترهای خبری» عبور کرده و به سمت روایت‌های انسانی، مستند، مصور و مبتنی بر تجربه حرکت کنیم.
۳. سرمایه‌گذاری هدفمند در تولیدات چندرسانه‌ای بین‌المللی: استفاده از موشن‌گرافی، پادکست، مستندهای کوتاه، مصاحبه‌های تعاملی و روایت‌های زنده، از ابزارهای ضروری برای جهانی‌سازی روایت ایران است. این تولیدات باید با زیرنویس و گویش بین‌المللی عرضه شوند.
۴. ایجاد نهادهای پشتیبان روایت‌سازی مستقل مردمی: نمی‌توان روایت مؤثر ساخت، مگر آنکه به میدان اجتماعی، فرهنگی و دانشجویی اعتماد کرد. حمایت از «انسان رسانه‌ای» در قالب شبکه‌های روایت‌محور، از الزامات این راه است.
۵. تعامل فعال با رسانه‌های مستقل جهانی: به‌جای سکوت یا انفعال، رسانه‌های ایرانی باید با رسانه‌های مستقل و حتی منتقد جهانی وارد گفت‌وگو شوند. این تعامل، هم امکان تصحیح روایت را می‌دهد و هم اعتمادسازی می‌آورد.
در یادداشت بعدی خواهیم نوشت: «اگر روایت نکنیم، برایمان روایت خواهند کرد».
