بر اساس یک نظر سنجی در ۲۵خرداد و در هنگامه جنگ، اکثریت یهودیان صهیونیست ساکن سرزمین های اشغالی معتقد بودند که در برنامه‌ریزی این جنگ با ایران نباید به رنج احتمالی مردم این کشور توجه کرد. نظر اعراب ساکن اسرائیل، اما متفاوت بوده است.
به گزارش سرویس اجتماعی تابناک، براساس نظرسنجی سراسری که در ۲۵ خرداد ۱۴۰۴، در آغازین روز‌های جنگ اسرائیل علیه ایران، توسط مرکز ویتربی موسسه دموکراسی اسرائیل انجام شد، اکثریت جامعه یهودی صهیونیست بر این باور بودند که نگرانی درباره رنج مردم غیرنظامی در زمان جنگ و توجه به این مساله، ضرورتی ندارد.
در این نظرسنجی، تنها حدود ۲۰ درصد از شرکت‌کنندگان معتقد بودند که باید رنج مردم ایران در نظر گرفته شود. یعنی هشتاد درصد یهودیان صهیونیست، اساسا رنج احتمالی ایرانیان برایشان مساله نبوده است. البته این در حالی است که پیش از فرود موشک‌های جمهوری اسلامی ایران به سرزمین‌های اشغالی، فرمان پناه بردن ساکنان، به پناهگاه‌ها صادر شده بود و رنج و نگرانی آنها با هجوم بردن به فروشگاه‌های زنجیره‌ای و ... در گزارش‌های رسانه‌های خودشان نیز، بازتاب پیدا کرده است.
بر اساس این نظرسنجی، در سوی مقابل، جامعه اعراب ساکن در اسرائیل بر اهمیت توجه به رنج احتمالی مردم تأکید داشتند، و بیشتر آنان معتقد بودند هنگام برنامه‌ریزی جنگ باید رنج احتمالی مردم ایران را در نظر گرفت. در واقع بر خلاف جامعه بهودی صهیونیست، اکثریت اعراب بر لزوم توجه به رنج احتمالی مردم ایران تأکید داشتند.
این نظرسنجی که نمونه‌ای شامل ۵۹۴ نفر مرد و زن عبری‌زبان و ۱۴۳ عرب‌زبان را در بر می‌گیرد، نشان می‌دهد که دیدگاه‌های ساکنان سرزمین‌های اشغالی و یهودیان اسرائیلی درباره توجه به رنج جوامع انسانی و غیرنظامیان در زمان جنگ چگونه است و فراتر از آن، از نگاه واقعی و کینه ورزانه ساکنان سرزمین های اشغالی، به مردم ایران، پرده بر می دارد.
