ایرنا: آیین باشکوه سوگواری و مراسم نذرواره به مناسبت ایام محرم، با تلاش و همت فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران امروز (چهارشنبه) در مرکز ملی فوتبال و در مجاورت یادمان شهدا برگزار شد. این مراسم معنوی و خیرخواهانه با حضور مسئولان فدراسیون، چهرههای نامآشنای فوتبال و اعضای تیمهای ملی همراه بود.
محمد رویانیان در حاشیه این مراسم در جمع خبرنگاران گفت: ورزش را دوست دارم ولی من واقعا فوتبالی نبودم و الان پشیمانم از اینکه وارد ورزش شدم با این وجود و بعد از گذشت ۱۲ سال هواداران پرسپولیس هنوز من را دوست دارند و در کوچه و خیابان به من محبت میکنند و البته استقلالیها هم کری میخوانند و این برای من خوشایند است و یکی از خاطرات بزرگ زندگی من است.
وی در خصوص انتخاب وحید هاشمیان به عنوان سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس گفت: وحید از بازیکنان بسیار باشخصیت، حرفهای و فنی بود و به او افتخار میکنم و خاطرهای هم از او دارم که برمیگردد به اولین بازی ما در شیراز؛ او به عنوان یک ایرانی کلاسهای مختلف اروپایی را دیده و فنی است و آرزو میکنم که به خاطر مردم، هوداران و به خاطر خودش موفق شود.
رویانیان در خصوص شرایط پرسپولیس و همچنین نیاز به تغییرات مدیریتی، خاطر نشان کرد: پرسولیس چند بار قهرمان شده و شما یک تیم را در دنیا نام ببرید که هر سال قهرمان شود. یک سال هم افت دارد و درویش مدیرعامل این مجموعه است و با این تیم قهرمانی آورده است. به هر حال تغییرات باید رخ دهد و یک مدیر که همیشه قرار نیست باشد و او هم باید یک روز برود. به هر حال درویش کار خودش را کرده و زحمت کشیده و امیدوارم یک مدیری بیاید با دانش فنی و با امکانات به روز، چرا که پرسپولیس چیزی برای اینکه حرف اول را بزند کم ندارد.
مدیرعامل اسبق پرسپولیس در پاسخ به این سئوال که اگر به عقب بازگردیم کدام اشتباه را نخواهد کرد، پاسخ داد: اگر به عقب برگردم زیاد به مربیان خارجی تکیه نمیکنم.
وی همچنین در پاسخ به سئوال دیگری مبنی بر اینکه گفته میشود شما اولین کسی بودید که موضوع آپشنها و زیرمیزی را باب کردید، گفت: بله یکی از افراد من بودم. آن زمان فتحاللهزاده مدیرعامل استقلال میخواست از من جلو بیافتد و سپاهان بدتر از ما و تراکتور هم الان هزینه زیاد میکند. این یک رقابت است و پرسپولیس آن زمان وضعیت بدی داشت نه بازیکن میتوانست بخرد و نه پول داشت و در جدول ردهبندی پانزدهم بود و اوضاعش خوب نبود و باید با یک شوک هواداران را امیدوار میکردم و آنها را از آن حقارتی که احساس میکردند باید خارج میکردم و پرچمشان را بالا میآوردم.