همشهری آنلاین_هیرو؛ قهرمانان ورزش ایران در این چند روز گذشته این کلمه را با عکس هیروی واقعی‌اش استوری کرده‌اند. بعد از شب عاشورای حسینی که مقام معظم رهبری در حسینیه امام خمینی(ره) حاضر شدند و در مراسم عزاداری شرکت کردند، یک استوری مشترک بین ورزشی‌ها در صفحات اینستاگرام منتشر شد. با پیشنهاد احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان بود که خیلی سریع پوستری با عکسی از مقام معظم رهبری که رو به ورزشکاران ایستاده است، آماده شد و صفحات مربوط به فدراسیون‌ها، اداره کل تربیت بدنی استانها، رؤسای فدراسیون‌ها، قهرمانان، ورزشکاران، مربیان، داوران و... با انتشار این پوستر که به کلمه HERO مزین شده بود، رهبر کشور را به‌عنوان قهرمان اصلی معرفی کردند. اما چرا آنها این کار را انجام دادند؟ و چرا مقام معظم رهبری برای قهرمانان یک کشور در یک شب قهرمان اصلی می‌شود؟ دلیلش را آرش میراسماعیلی به‌خوبی توضیح می‌دهد: «ما این پویش را به راه انداختیم تا همه دنیا بداند که رهبر ما اسطوره و قهرمان ماست. چرا او قهرمان ما نباشد؟ با وجود همه تهدیدها و جو منفی که راه انداخته بودند، رهبر ما در میدان حاضر شد. بخش کوچکی از اتفاقاتی که در این چند روز برای کشور ما افتاد، برای کشورهای دیگر پیش آمد و دیدیم که چطور رهبران آنها فرار کردند و کشورشان از هم گسیخت اما رهبر ما با اقتدار و صلابت کشور را رهبری کردند و باید قدردان او باشیم.»
همه ایران شدیم
میراسماعیلی یکی از چهره‌هایی است که در پویش هیرو شرکت کرده است. فوتبالیست‌هایی نظیر حسین کنعانی‌زادگان، مهدی هاشم‌نژاد، آریا یوسفی، روح‌الله رستمی، شهرام هروی، بهزاد امیری، فرحناز ارباب، امیر عالی‌پور و... مثل همیشه کنار رهبرانقلاب و مردم بوده‌اند. ورزشی‌ها نه‌تنها امروز که از شروع جنگ 12روزه، به حملات رژیم صهیونیستی واکنش نشان دادند و در سرکوب این جنگ معترض شدند. سلام نظامی تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌ها، سلام نظام تیم ملی جوانان واترپلو در مسابقات قهرمانی جهان، سلام نظامی تیم ملی فوتسال ناشنوایان یا استوری‌هایی که قهرمانان دیگر در اعتراض به کشته‌شدن مردم بی‌گناه و به‌خصوص ورزشکاران منتشر کردند، بخشی از این اعتراضات بود. البته که ورزشکاران و قهرمانان ایران پیش‌تر از حملات بی‌رحمانه رژیم صهیونیستی به خاک ایران، پیام خود را به جهان ورزش داده بودند؛ اینکه آنها این رژیم را به رسمیت نمی‌شناسند و حاضر نیستند مقابل ورزشکارانی که با پرچم این رژیم در مسابقات شرکت می‌کنند، رقابت کنند. میراسماعیلی سرآمد این ورزشکاران است؛ کسی که در بازی‌های المپیک2004 آتن پرچمدار کاروان ایران بود و شانس اول طلای جودوی آن بازی‌ها، اما او در همان مبارزه اول با نماینده رژیم صهیونیستی هم‌قرعه شد و حاضر به مسابقه نشد. البته که میراسماعیلی در مقام ریاست فدراسیون جودو هم با این رژیم درگیر بود. فدراسیون او به‌خاطر کناره‌گیری ورزشکاران این رشته از رویارویی با جودوکاران رژیم صهیونیستی به‌مدت 4سال تعلیق شد و حالا جنگ با ایران، این خاطرات را برای او زنده کرده است: «ما آغازکننده جنگ نبودیم و این جنگ به ما تحمیل شد. رژیم جعلی صهیونیست بویی از انسانیت نبرده و با کشت و کشتاری که در غزه به راه انداخت، نشان داد که ابایی از حمله به کشورهای دیگر ندارد. البته که ایران ما متفاوت از کشورهای دیگر است. ما ایران هستیم با قدمت چندهزار ساله. مردم ما با هر سلیقه و با هر نظری و از هرحزبی، مشکلاتی را که با هم داشتند، کنار گذاشتند و یکی شدند. ما ایران شدیم و حاضر شدیم برای خاک وطن جان بدهیم. سعی کردیم کنار هم باشیم. این جنگ انسجام و همبستگی خاصی به‌وجود آورد.»
تاوان پس می‌دهند
میراسماعیلی با اشاره به تعلیق فدراسیون و اتفاقی که برای او در المپیک آتن افتاد، می‌گوید: «نه‌تنها من که ورزشکاران زیادی حاضر نشدند با ورزشکاران این رژیم مسابقه بدهند. با این جنگ حالا مردم ما بهتر درک می‌کنند که چرا ما از آن مبارزات خودداری می‌کردیم. ما نشان دادیم که آرمان‌های کشور و کارهای ارزشی مهم‌تر از مدال است.»
و حالا که در جنگ با ایران خون غیرنظامیان به‌خصوص ورزشکاران هم ریخته شده، میراسماعیلی می‌گوید صهیونیست‌ها باید تاوان بدهند: «تاوان خون‌هایی که ریخته شده، گربیان رژیم صهیونیستی را می‌گیرد. این جنگ انقلاب و نظام ما را پایدارتر کرد. چه امروز و چه در 8سال جنگ تحمیلی عراق، خون‌های زیادی به ناحق ریخته شد ولی همه باید قدردان کشور و این آب و خاک باشیم.»
ورزشی‌های ایران بعد از حملات رژیم صهیونیستی اقدام دیگری هم انجام داده بودند؛ آنها علاوه بر اینکه در اعتراض به حملات مقابل دفتر سازمان ملل تجمع کردند، در نامه‌هایی به کمیته بین‌المللی المپیک و فدراسیون‌های بین‌المللی خواستار تعلیق ورزش این رژیم شدند. وزارت ورزش ایران نامه جداگانه‌ای به IOC ارسال کرد و فدراسیون‌هایی هم که ورزشکارانشان به شهادت رسیده بودند، به فدراسیون‌های بین‌المللی معترض شدند. همانطور که دنیامالی، وزیر ورزش گفته بود، امیدی به واکنش سازمان‌های بین‌المللی ورزش ندارد، میراسماعیلی هم از سیاست‌های دوگانه این سازمان‌ها صحبت می‌کند: «این اعتراضات کمک‌کننده است و دیپلماسی ورزشی در عرصه جنگ می‌تواند تأثیرگذار باشد. می‌توانیم برای تعلیق ورزش رژیم صهیونیستی فشار بیاوریم اما باید قبول کنیم که ورزش سیاسی است؛ چراکه سازمان‌های بین‌المللی در برخورد با جنگ روسیه و بلاروس برخوردهای دوگانه داشتند. ما فعالیت‌های خودمان را داریم، نامه‌نگاری می‌کنیم، تماس‌های تلفنی را داریم و هرچند می‌دانیم شاید سازمان‌ها و فدراسیون‌های بین‌المللی کاری انجام ندهند اما کارمان را انجام می‌دهیم. در این میان انتظار داریم کمیته ملی المپیک هم فعالیت بیشتری در این زمینه انجام بدهد.»
