به گزارش همشهری‌آنلاین، دیوگو ژوتا به همراه برادرش آندره در تصادف دلخراش با لامبورگینی شخصی خود در اسپانیا کشته شدند و جامعه فوتبال و ورزش را در شوک و اندوه فرو بردند. مهاجم لیورپول به‌دلیل جراحی ریه اجازه پرواز نداشت و برای حضور در تمرینات پیش‌فصل، زمینی به سمت انگلیس می‌رفت که دچار سانحه شد. این اتفاق در حالی رخ داد که ژوتا تنها ۲هفته قبل از حادثه با شریک زندگی‌اش روته کاردوسو ازدواج کرده بود. آنها ۳فرزند داشتند و در حال آماده‌سازی برای فصل جدید فوتبال انگلیس بودند. باشگاه لیورپول اعلام کرده کل حقوق باقیمانده قرارداد ژوتا (۱۴.۵میلیون پوند) را به خانواده‌اش پرداخت خواهد کرد و از فرزندانش در مدرسه حمایت می‌کند. کریستیانو رونالدو هم که غیبتش در مراسم تشییع جنازه در کلیسای ماتریز گوندومار پرتغال با سروصدای فراوانی همراه بود، در تماس خصوصی با خانواده ژوتا اعلام کرده هزینه‌های تحصیلی فرزندان همبازی سابقش را تا پایان دانشگاه پرداخت می‌کند. او در این تماس اعلام کرده برای اینکه مراسم تحت‌تأثیر حضور او قرار نگیرد، به پرتغال سفر نکرده است. البته این مراسم غایبان دیگری هم داشته از محمد صلاح گرفته تا لوئیس دیاس که به‌نظر می‌رسید از دوستان صمیمی ژوتا در لیورپول بوده‌اند. در این میان دیاس نه‌تنها در مراسم حضور نداشته بلکه همزمان با این شوک بزرگ در یک مهمانی شرکت کرده و عکس آن را در فضای مجازی منتشر کرده است. همین رفتار دیاس باعث شده که هواداران لیورپول هم مقابل او جبهه بگیرند و خواهان اخراجش از تیم شوند. این در حالی است که ژوتا هنگامی که پدر دیاس در کلمبیا گروگان گرفته شده بود، با پیراهن این بازیکن خوشحالی بعد از گل کرد و آن زمان تیتر یک رسانه‌های جهان شد! نکته جالب، حمایت باشگاه اورتون (دشمن لیورپول) از این بازیکن و حضور هواداران این تیم در مراسم یادبود بود. باشگاه نیوکاسل هم که در نخستین هفته لیگ فصل آینده باید به مصاف لیورپول برود، اعلام کرده برنامه‌های زیادی برای یادبود و گرامیداشت این بازیکن فقید دارد.
نامه‌ای برای دیوگو ژوتا
سلام دیوگو ژوتا عزیز، من تامی هستم. ۹سال دارم و کلاس سوم دبستان هستم. درسم خوب است. می‌خواهم وقتی بزرگ شدم، مهندس شوم و برای پدر و مادرم خانه‌ای بسازم. نمی‌خواهم توپ‌جمع‌کن یا فوتبالیست باشم.
من از وقتی یادم می‌آید طرفدار تیم اورتون بوده‌ام. پدرم و پدربزرگم هم اورتونی هستند. همیشه در خانه می‌گفتیم لیورپول دشمن ماست. نمی‌دانم این یک شوخی بود یا جدی. وقتی پدربزرگم از لیورپول حرف می‌زد و رگ گردنش باد می‌کرد، نمی‌شد بگوییم شوخی است. کمی هم واقعی بود.
وقتی شنیدم که شما از دنیا رفتید، خیلی ناراحت شدم. بابا بغض داشت و گفت شما بازیکن خوبی بودید. می‌گفت زیاد حاشیه نداشتید. حتی وقتی به تیم ما گل می‌زدید، او می‌گفت که شما فقط کارتان را درست انجام می‌دادید و این وظیفه هر کسی است که به دشمنش زخم بزند!
الان که دیگر نیستید، من فکر می‌کنم کاش شما می‌ماندید و باز هم بازی می‌کردید، حتی اگر گل می‌زدید به تیم ما.
مامان گفت شما دیگر در زمین فوتبال نخواهید دوید. ولی من هنوز تصویر شما را به‌خاطر دارم که با خوشحالی بعد از گل، دست‌هایتان را باز می‌کردید و مثل پرنده‌ها بالا می‌پریدید. یادم است گاهی بعد از گلزنی می‌نشستید روی زمین به حالت دعا! کاش برای خودتان دعا می‌کردید که بیشتر زنده بمانید و بچه‌هایتان را تنها نگذارید.
شما کاپیتان تیم ما نبودید، ولی من حس می‌کنم برای دل همه بازی می‌کردید. آن جمله معروف که همیشه لیورپولی‌ها می‌گویند «You’ll Never Walk Alone» به معنی تو هرگز تنها نخواهی رفت، امروز برای من معنی‌اش عوض شد، چون حتی ما که پیراهن آبی می‌پوشیم، غمگین هستیم. من و پدر و مادرم و پدربزرگم و برادرم هم با تو قدم می‌زنیم.
دلم برای رقیبی مثل شما تنگ می‌شود.
با احترام، تامی، دانش‌آموز کلاس سوم دبستان
پاسخ ژوتا به نامه تامی
سلام تامی عزیز، نامه‌ات را خواندم. هر کلمه‌اش را. حتی آنجا که گفتی فوتبالیست نمی‌خواهی بشوی، اما دلت برای فوتبالی که مقابل تیم محبوبت بازی می‌کردم، تنگ شده. باورم نمی‌شود پسرکی ۹ساله از اورتون، که باید فریاد بزند «لیورپول دشمن است!»، حالا دارد برایم دعا می‌کند و می‌گوید: «کاش بیشتر زنده می‌ماندی.»
راستش، گل‌هایی که به تیم تو زدم، حالا دیگر حس پیروزی ندارند. فقط یادآور لحظه‌هایی هستند که کسی مثل تو، با دل کوچک و شجاعش، نگاه می‌کرد و یاد می‌گرفت رقابت می‌تواند محترمانه باشد.
من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم وقتی روزی نباشم، یک مهندس آینده از رقیب سنتی‌مان، بنویسد که دوست داشت باز هم بازی مرا ببیند، حتی اگر گل می‌زدم به تیمش.
تو خیلی چیزها به من آموختی، تامی. اینکه احترام را می‌شود از جایی گرفت که انتظارش را نداری. اینکه وقتی می‌روی، اگر پاک بازی کرده باشی، حتی رقیب‌ها هم دلتنگت می‌شوند.
می‌دانم تو هرگز تنها قدم نخواهی زد، چون دلت آنقدر بزرگ است که برایم جا داشت. از اینجا، هر جا که هستم، هوادار تو می‌مانم -تامی مهندس- با قلبی که آبی می‌پوشد، اما قرمز هم را درک می‌کند.
با احترام و لبخندی از بالا، دیوگو ژوتا
رقابت‌های جام‌جهانی باشگاه‌ها هم تحت‌تأثیر درگذشت ژوتا قرار داشت. دمبله در شب پیروزی ۲بر صفر پاریس مقابل بایرن و کسب مجوز حضور در نیمه‌نهایی، به سبک ژوتا خوشحالی کرد و امباپه هم پس از گلزنی در یک‌چهارم به‌عنوان بازیکن تعویضی، شماره۲۰ ستاره لیورپول را به دوربین‌ها نشان داد تا یاد او را زنده نگه دارد. رئال در آخرین بازی یک‌چهارم، با نتیجه ۳بر ۲ دورتموند را شکست داد و حریف پاریس در نیمه‌نهایی شد تا دنیای فوتبال پس از ژوتا خودش را آماده یک‌دوئل جذاب بین فرانسوی‌ها و امباپه کند.
