چین با حمایت مالی دولت از طریق یارانه‌ها و کاهش مالیات، در حال تسریع گسترش بین‌المللی خود است. این حرکت، پاسخی به کاهش پتانسیل رشد در بازار داخلی و چالش‌هایی مانند تقاضای ضعیف مصرف‌کننده و تنش‌های تجاری است. طبق گزارش موسسه مودیز، موفقیت این گسترش می‌تواند درآمد ناخالص ملی چین را تقویت کند و اثرات منفی جنگ‌های تعرفه‌ای یا کاهش تقاضای صادراتی را جبران نماید.
ماه گذشته، شیائومی، غول فناوری چین، با عرضه اولین خودروهای برقی خود، در تنها سه روز بیش از ۳۰۰ هزار دستگاه فروخت. این شرکت اکنون برنامه‌ای دوساله برای ورود به بازارهای جهانی دارد، نشانه‌ای از جاه‌طلبی چین برای تسلط بر صنایع نوظهور.
در حالی که چین برای کاهش وابستگی به واردات نفت، تولید داخلی را افزایش داده، همچنان بخش عمده تقاضای خود را از خارج تأمین می‌کند. سینوپک، غول نفتی چین، با حفاری در قزاقستان و سرمایه‌گذاری ۲۴.۳ میلیارد دلاری در پروژه‌های نفت و گاز خارجی در سال ۲۰۲۴ (عمدتاً در خاورمیانه)، نقش کلیدی در این استراتژی ایفا می‌کند.
چین به شریک تجاری برتر کشورهای آفریقایی تبدیل شده و سرمایه‌گذاری‌های خود را در انرژی و معدن این قاره گسترش داده است. داده‌ها نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۴، چین حدود ۶۶ میلیارد دلار در پروژه‌های انرژی و ساختمانی آفریقا سرمایه‌گذاری کرده که یک‌پنجم کل سرمایه‌گذاری جهانی این کشور در این حوزه است.
کاهش ۳۴.۵ درصدی صادرات چین به آمریکا در ماه مه، تحت تأثیر تعرفه‌ها، رشد صادراتی این کشور را به ۴.۸ درصد محدود کرد. با این حال، مودیز معتقد است که مشکلات عمیق‌تر اقتصاد چین، این کشور را به سمت تنوع‌بخشی به زنجیره تأمین و گسترش سرمایه‌گذاری‌های خارجی سوق داده است. این استراتژی، ریسک‌های ناشی از موانع تجاری را کاهش می‌دهد.
چین سال‌هاست که زنجیره‌های تأمین امن و متنوعی ایجاد کرده، در حالی که غرب تازه به اهمیت این موضوع پی برده است. در شرایطی که رقبا به دنبال بازسازی زنجیره‌های تأمین خود هستند، چین با سرمایه‌گذاری‌های کلان و استراتژیک، به دنبال تضمین رشد بلندمدت و دسترسی به منابع جهانی است.
در حالی که چین برای خون تازه اقتصادی به بازارهای جهانی هجوم برده، غرب در حال بازنگری منابع و زنجیره‌های تأمین خود است. آیا غرب می‌تواند با سرعت چین همگام شود، یا اژدهای آسیایی همچنان پیشتاز خواهد ماند؟
