زیر آسمانی که روزی گامگاه شیران این سرزمین بود...
در دل سکوتی که تنها نسیم می‌وزد و بغضی که میان دل‌ها جاری‌ست، سنگی ساده و بی‌ریا بر خاک نهاده می‌شود…
نه در هیاهوی زر و زینت، که در سادگی ناب مردانی که چون کوه ایستادند و چون شمع سوختند.
سردار امیرعلی حاجی‌زاده و سردار محمود باقری
دو قامت رشید از فرزندان بی‌ادعای این خاک،
که در نخستین لحظات حمله ناجوانمردانه رژیم صهیونیستی به ایران، آماج تروری بزدلانه قرار گرفتند؛
نه در میدان جنگ، که در میانه ایمان‌شان به وطن،
به آسمان پر کشیدند.
اکنون در مراسمی ساده و مردمی،
سنگ مزارشان نصب می‌شود،
اما آن‌چه جاودانه است،
نام و راهشان است؛
خاکی که بر آن خفتند، گواه شرافت‌شان
و مردمی که در کنارشان ایستادند، نشانگر عهدی ناگسستنی است.
این سنگ نه پایان، که آغاز روایت نسل‌هایی‌ست که هنوز یاد گرفته‌اند چگونه باید ایستاد، چگونه باید زیست، چگونه باید شهید شد…
