خبرگزاری مهر، گروه استانها - عباس نورزایی*: در استان سیستان و بلوچستان اهل‌سنت همواره محبت و احترام ویژه‌ای نسبت به حضرت حسین علیه‌السلام داشته‌اند. او را سرور جوانان اهل بهشت می‌دانند و در ایام محرم، دل‌های خود را با حزن و اندوه عزاداران همراه می‌کنند. در بسیاری از مناطق استان، شاهد نذری دادن بلوچ‌ها و ابراز علاقه عمیق ایشان به خاندان پیامبر هستیم. این عواطف دینی، ریشه در باورهای عمیق مردم دارد که فارغ از مرزهای مذهبی، با اهل‌بیت پیامبر احساس قرابت می‌کنند.
از دیرباز تا امروز حضور اهل‌سنت در مراسم عزای حسینی در سیستان و بلوچستان قابل توجه بوده است. در جای‌جای استان، دسته‌جات مختلف عزاداری از اقوام و شهرهای گوناگون ایران همچون قوچانی‌ها، آذری‌ها، یزدی‌ها، کرمانی‌ها، بیرجندی‌ها، نهاوندی‌ها و لاهیجانی‌ها در شهرهایی نظیر زاهدان، ایرانشهر، خاش، سراوان، نیکشهر و چابهار حضور می‌یابند و فضای استان را به جلوه‌ای از وحدت ملی بدل می‌سازند. این صحنه‌ها گویای آن‌اند که سیستان و بلوچستان، نمونه‌ای از «ایرانِ کوچک» است که در آن، عشق به حسین، مرزها را در می‌نوردد.
تجلی شعار «إن الحسین یجمعنا» در سیستان و بلوچستان
شعار «إن الحسین یجمعنا» در سیستان و بلوچستان به‌درستی معنا شده است، عزاداری‌های مشترک، مجالس هم‌دلانه و هم‌زیستی مذهبی، همه نشان از آن دارند که حسین (ع) فراتر از مذاهب، نماد حق‌طلبی و آزادی برای همه مسلمانان است. آنان شرایط امروز حاکم بر جهان را با صحنه‌های مختلف واقعه عاشورا تطبیق می‌دهند و روزبه‌روز در عشق‌شان به رهبری فرزند آن امام مظلوم و اطاعت از ایشان مصمم‌تر می‌شوند؛ نکته مهم آن است که این احترام متقابل و مشارکت در عزای حسینی، صرفاً پدیده‌ای مربوط به دوران جمهوری اسلامی نیست، بلکه ریشه در سال‌ها پیش از انقلاب دارد و البته پس از انقلاب، پررنگ‌تر و رسمی‌تر شده است.
با این‌همه، فراموش نمی‌کنیم که در عاشورای سال ۱۳۸۹، مزدورانی از کج‌اندیشان با حمله‌ای تروریستی، دسته‌جات عزاداری را هدف گرفتند. آن روز، خون عزاداران اهل‌سنت و شیعه در هم آمیخت و مظلومیت خاندان پیامبر را بار دیگر زنده کرد. یاد شهدای آن واقعه را گرامی می‌داریم، شهدایی که با خون خود، ریشه‌های وحدت اسلامی را در این سرزمین آبیاری کردند.
سیستان و بلوچستان، امروز نه‌تنها نماد هم‌زیستی مسالمت‌آمیز اقوام و مذاهب است، بلکه نشان داده است که باور به اهل‌بیت، می‌تواند عامل پیوند باشد، نه تفرقه. محبت به حسین (ع) در دل بلوچ‌های اهل‌سنت، سرمایه‌ای است که باید قدر دانست و آن را پاس داشت؛ چرا که با اتکا به همین محبت‌ها، می‌توان جامعه‌ای ساخت مبتنی بر احترام، اخوت و هم‌دلی، در برابر تمامی فتنه‌انگیزان.
* کارشناس فرهنگی اجتماعی
