عصر ایران؛ مجله تصویری سلاح - جنگنده های نسل ششم نه فقط یک گام، بلکه جهشی بزرگ در فناوری هوانوردی نظامی هستند. این نسل جدید از هواپیماها که بر اساس دستاوردهای خارق العاده جنگنده های نسل پنجم مانند اف-22 رپتور و اف-35 لایتنینگ 2 بنا شده اند، قرار است قواعد بازی در نبردهای هوایی آینده را بازنویسی کنند. اگرچه جزئیات دقیق برنامه های توسعه این هواپیماها معمولاً در هاله ای از ابهام قرار دارد، اما ویژگی های برجسته و روندهای کنونی، تصویری واضح از آینده تسلط هوایی را پیش روی ما می گذارند.
این هواپیماها مجموعه ای از قابلیت های پیشرفته را ارائه می دهند که آنها را از نسل های قبلی متمایز می کند.
پنهان کاری و تاب آوری بی نظیر: فراتر از آنچه در نسل پنجم دیده ایم، جنگنده های نسل ششم سطح جدیدی از رادارگریزی را به نمایش می گذارند. این ویژگی شامل استفاده از مواد هوشمند جاذب رادار، سیستم های پنهان کاری پویا که می توانند امضای راداری هواپیما را در لحظه تغییر دهند، و حتی قابلیت های استتار تطبیقی برای فریب دشمن است.
همکاری انسان و ماشین: انعطاف پذیری عملیاتی در قلب طراحی این جنگنده ها قرار دارد. آنها می توانند هم به عنوان یک جنگنده سرنشین دار ایفای نقش کنند و هم به عنوان مغز متفکر یک دسته پهپادی همراه (Loyal Wingmen) عمل کنند. این قابلیت به نیروهای مسلح اجازه می دهد تا مأموریت های بسیار پرخطر را بدون به خطر انداختن جان خلبانان انجام دهند.
شبکه ارتباطی و یکپارچگی اطلاعاتی فوق پیشرفته: این جنگنده ها صرفاً یک هواپیما نیستند؛ آنها گره های کلیدی در یک شبکه جنگی گسترده به شمار می روند. ارتباط بی وقفه با ماهواره ها، یگان های زمینی و نیروهای دریایی، همراه با سیستم های پیشرفته تلفیق داده، امکان اشتراک اطلاعات در لحظه واقعی و افزایش چشمگیر آگاهی محیطی را برای خلبان فراهم می کنند.
تسلیحات انرژی هدایت شده: شاهد یک انقلاب در قدرت تهاجمی خواهیم بود. انتظار می رود سلاح های لیزری و مایکروویوهای پرقدرت به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از تسلیحات استاندارد این هواپیماها به کار گرفته شوند. این سلاح ها نه تنها دقت بی نظیری دارند، بلکه توانایی مقابله با طیف وسیعی از تهدیدات را نیز ارائه می دهند.
هوش مصنوعی و خودران بودن: تجهیز به سیستم های هوش مصنوعی پیشرفته به این جنگنده ها امکان می دهد تا در سطوحی از خودمختاری عمل کنند یا حداقل پشتیبانی بی سابقه ای از خلبان را ارائه دهند. این فناوری ها می توانند به خلبان در مدیریت پیچیدگی های جنگ و تصمیم گیری های آنی در محیط های متغیر کمک شایانی کنند.
توانایی حمل تسلیحات هایپرسونیک: افزون بر سلاح های انرژی هدایت شده، قابلیت حمل و شلیک موشک ها و تسلیحات هایپرسونیک نیز از دیگر ویژگی های حیاتی این هواپیماها خواهد بود.
توسعه هواپیماهای نسل ششم یک سرمایه گذاری عظیم فناورانه و مالی است. به همین دلیل، بسیاری از کشورها به سمت همکاری های بین المللی روی آورده اند تا بتوانند هزینه ها و پیچیدگی های این پروژه ها را مدیریت کنند.
آمریکا
برنامه تسلط هوایی نسل بعدی (NGAD - Next Generation Air Dominance): این برنامه جامع نیروی هوایی آمریکا، فراتر از یک هواپیما، به دنبال توسعه "خانواده ای از سیستم ها" است که شامل جنگنده های سرنشین دار، پهپادهای همراه و قابلیت های شبکه ای دیگر می شود. به تازگی، تمرکز اصلی روی جنگنده اف-47 به عنوان جنگنده سرنشین دار نسل ششم نیروی هوایی قرار گرفته است.
برنامه F/A-XX: این برنامه متعلق به نیروی دریایی آمریکا است که هدف آن توسعه یک جنگنده نسل بعدی برای عملیات ناوپایه است.
ائتلاف اروپا (فرانسه، آلمان، اسپانیا)
سیستم رزمی هوایی آینده (FCAS - Future Combat Air System): این برنامه جاه طلبانه اروپایی، شامل توسعه یک جنگنده نسل بعدی (NGF - Next-Generation Fighter) به همراه پهپادهای همراه و یک شبکه ارتباطی پیشرفته است. ان جی اف قلب این سیستم بوده و به وضوح به عنوان جنگنده نسل ششم تعریف شده است که هدفش جایگزینی جنگنده های داسو رافال فرانسه و یوروفایتر تایفون آلمان و اسپانیا است.
برنامه هوایی رزمی جهانی (GCAP - Global Combat Air Programme) (بریتانیا، ایتالیا، ژاپن)
این ائتلاف سه جانبه، که در ابتدا با پروژه «تمپست» (Tempest) بریتانیا آغاز شد و سپس با پیوستن ژاپن و ادغام برنامه F-X این کشور به برنامه هوایی رزمی جهانی تغییر نام داد، به دنبال توسعه یک جنگنده نسل ششم پیشرفته تا سال 2035 است. این برنامه بر همکاری صنایع دفاعی هر سه کشور تأکید دارد.
چین
چین نیز به صورت بسیار محرمانه و با سرعت بالا در حال توسعه جنگنده نسل ششم خود است. اطلاعات کمی در مورد جزئیات این برنامه در دسترس است، اما مدل های مفهومی و گزارش ها حاکی از تمرکز بر رادارگریزی پیشرفته (مانند طراحی بال پرنده بدون دم) و فناوری های نوین هستند. از جمله پروژه های چین در این زمینه می توان به هواپیماهای جی-50 و جی-36 اشاره کرد.
روسیه
روسیه نیز برنامه هایی برای توسعه جنگنده نسل ششم دارد، از جمله پروژه میکویان پک دی پی (Mikoyan PAK DP) یا میگ-41 که به عنوان جانشین احتمالی جنگنده رهگیر میگ-31 مطرح شده است. با این حال، جزئیات این برنامه ها نسبت به سایر کشورها کمتر در دسترس عموم قرار گرفته است.
