به گزارش خبرورزشی، عملکرد الهلال عربستان در جام جهانی باشگاه‌ها، دنیا را شگفت‌زده کرده است.

ابتدا تساوی مقابل رئال مادرید نام آبی‌ها را سر زبان‌ها انداخت و سپس شوک اصلی در مرحله یک‌هشتم رخ داد: نبرد نفس‌گیری برابر منچسترسیتی که با نتیجه فراموش‌نشدنی ۴‑۳ به نفع الهلال پایان یافت. با دو گل اضافی در وقت‌های اضافه و عملکردی که به جرات می‌توان آن را در حد تیم‌های بزرگ اروپایی دانست.

این موفقیت نه تنها تیر خلاص بر ادعاهای منتقدان پروژه عربستانی‌ها بود، بلکه نشان داد فوتبال آسیا با تکیه بر حضور بهترین مربیان و بازیکنان، می‌توان پس از سال‌ها می‌تواند فرصتی برای عرض اندام داشته باشد؛ نه جایگاهی برای گذراندن دوران بازنشستگی سوپراستارها. نکته نگران کننده اما این است؛ وقتی رئال مادرید و منچسترسیتی این چنین برابر الهلال متوقف یا مغلوب می‌شوند، آیا ما نمایندگان ایرانی واقعا شایسته هستیم توقع رقابت پایاپای در آسیا را داشته باشیم؟

در فصل گذشته لیگ نخبگان، تمام دلیل بالیدن هواداران استقلال و پرسپولیس به تیم‌هایشان این بود که کدام یک با گل‌های کمتری مغلوب الهلال و دیگر رقبای عربستانی شده‌اند! آن زمان این طرز تفکر را نقد کردیم و نوشتیم اینگونه هیچ جای پیشرفتی وجود نخواهد داشت. اما حالا که نمایش الهلال با سیمونه اینزاگی را مشاهده می‌کنیم، باید اعتراف کرد که حق با سرخابی‌ها بود و یک معذرت خواهی از ما طلبکار هستند!

بیشتر بخوانید: سخنگوی استقلال توضیح داد؛ جزییات صادر نشدن مجوز برای ساپینتو!