آیت الله مسعودی خمینی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: تمام مسئولین ما در سخن‌گفتن سکوت کنند و آنچه را که می‌دانند، روی کاغذ بنویسند و به‌طرف مقابل بدهند. او نیز جوابش را بنویسد و به‌طرف مقابل بدهد.

 

به گزارش جماران، آیت الله مسعودی خمینی عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره جنگ با اسرائیل گفت: همۀ اینها اگر یک روز ببینند که پای ایران در خطر است، همگی به میدان جنگ می‌آیند؛ حتی منتقدین نظام. منتقدین نظام، به من، به آن آقا یا به فلان شخص انتقاد دارند، باشد؛ اما به اصل اسلام انتقاد ندارند، به قرآن انتقاد ندارند، به کارهای علمی انتقاد ندارند.

 

در ادامه گزیده گفتگوی آیت الله مسعودی خمینی را بخوانید:

 

*ما در مقابل دشمن و کسانی که می‌دانیم با انقلاب، با ایران و با تمام ایرانیان مخالف هستند، بلافاصله پس از مدت کوتاهی، این معنا از یاد ما می‌رود و متوجه نیستیم که این دشمن منحرف، برای امروز و فردا کار نمی‌کند؛ آنها برای پنجاه سال آینده فکر می‌کنند و ما ایرانی‌ها متأسفانه برای پنج‌روز آینده فکر می‌کنیم. این یکی از مسائلی است که باید بزرگان و علما دربارۀ آن بحث و صحبت کنند.

 

*شما جریان سوریه را که دیدید، این جریان نباید این‌گونه رقم می‌خورد. آنها از ۲۰ سال قبل برای آن فکر کرده‌اند و اکنون نیز برای بیست سال آینده می‌خواهند از آن نتیجه بگیرند. ما باید این‌گونه فکر کنیم و واقعیت نیز همین است؛ یعنی نسبت به دشمنانمان، آینده را ببینیم؛ آینده را تا پنجاه سال دیگر، نه تا پنج سال و دو سال دیگر.

 

*متأسفانه ما خیلی زود آینده را رها می‌کنیم و اطرافیان خودمان را می‌سنجیم تا ببینیم اوضاع چگونه است. این مسأله‌ای است که بزرگان باید به‌خوبی دربارۀ آن صحبت کنند. ما باید جریان را برای پنجاه سال آینده برنامه‌ریزی کنیم، نه برای پنج‌روز، پنج ماه یا پنج سال آینده. این مسأله‌ای است که آنها این کار را می‌کنند و همین‌طور برای آینده می‌اندیشند؛ اما ما تنها جلوی پای خود را می‌بینیم و پیش می‌رویم، درحالی‌که باید بسیار دورتر را نگریست. این مسئله‌ای است که باید روی آن کار و اقدام شود.

 

*در جریان واقعه‌ای که رخ داد و به شهادت و کشته‌شدن رؤسای ما منجر شد، باید اکنون آقایان بنشینند و بررسی کنند که چرا این‌گونه شد که در آنِ واحد و در یک شب، همه را در هر کجا که هستند، هدف قرار می‌دهند. چه کسی این اطلاعات را داده است؟ چه اتفاقی افتاده که این‌چنین شده است؟ چرا نباید متوجه باشیم که دشمن در هر لحظه، هر زمان و در هر کاری در حال تفکر است که چگونه می‌تواند خرابکاری کند. 

 

*باید متوجه باشند که ممکن است یک نفر از خود آنها حضور داشته باشد و گِرا بدهد و همین‌طور هم شد که هدف قرار گرفتند. حال، ما نسبت به این مسائل، نمی‌دانم بگویم چه کسی مقصر است یا نیست، چه کسی فکر می‌کند یا نمی‌کند. این مسأله‌ای است که باید دربارۀ آن اندیشید. بالاخره باید برای رفع این غفلت، چاره‌ای بیندیشیم. بله، این موارد بسیار مهم است، بسیار مهم. بله. خب، اکنون که این افراد [جدید] هستند، بایستی فکر کنند تا دیگر آن‌طور نشود که یک‌شبه تمام مسئولین ما را هدف قرار دهند و...

 

*ما سلاح‌های بسیاری ساخته‌ایم و همچنان می‌سازیم و این آقایان، واقعاً این موشک‌هایی که ساخته‌اند، کار هر کسی نیست و کار بسیار مهمی است؛ ولی عرض من این است که نباید حتی این موارد را در مجامع خصوصی خودشان نیز موردبحث قرار دهند که مثلاً چه کنیم تا این [فناوری] پیشرفت کند. در جلسات دونفره، در یک مکان مخصوص، بنویسند و اصلاً صحبت نکنند، بلکه مطالب را به طور مکتوب به یکدیگر بدهند که مثلا فلان کار باید این‌گونه باشد. صحبت‌ها را می‌توان منتقل کرد، اما نوشته‌های روی کاغذی را که به شما می‌دهند، دیگر نمی‌توان منتقل کرد.

 

*نظر من این است که تمام مسئولین ما در سخن‌گفتن سکوت کنند و آنچه را که می‌دانند، روی کاغذ بنویسند و به‌طرف مقابل بدهند. او نیز جوابش را بنویسد و به‌طرف مقابل بدهد.

 

*مقام معظم رهبری واقعاً در این مسائل امروزی، به نظر من، بسیار کار کرده‌اند و من یکی دو مورد از سخنرانی‌های اخیر ایشان را دیدم که یکی از آنها بسیار، بسیار جالب و مهم بود. علی ایّحال، رؤسای ما، بزرگان ما، آنهایی که هستند، باید از خودشان صددرصد محافظت کنند. نگویند که ما می‌خواهیم برویم شهید بشویم. شهید بشوی که چه بشود؟ باید شهید نشوی و بایستی برای اسلام کارکنی و اسلام را پیشرفت بدهی. این یک موضوع بسیار دامنه‌داری است که تک‌تک افرادی که به آنها نیاز داریم، باید خودشان را از جهات مختلف حفظ کنند؛ حتی در حرف‌زدن. شما می‌خواهید با شخصی صحبت کنید؛ هر چه می‌خواهید را بنویسید، او مطالعه کند، سپس آن را پاره کنید و دور بریزید. اگر هم می‌خواهد جواب بدهد، او نیز بنویسد و بدهد و یا اصلاً بدون اینکه حرفی بزند، عمل کند. باید این‌گونه باشد و اکنون این چهار پنج‌نفری که از دست دادیم، کم نیستند و کم نبودند.

 

*اینها انسان‌هایی بودند که واقعاً برای انقلاب کار کردند. این یک موضوع بسیار مفصلی است که ان‌شاءالله، به‌خصوص دربارۀ مقام معظم رهبری، باید واقعاً فکر کنیم که بهترین راه برای حفظ و محافظت از ایشان چیست. باید فکر کنیم، صحبت کنیم، یکدیگر را ببینیم و بعد به یک بزرگی هم بگوییم. این یک موضوع است.

 

*من می‌خواهم عرض کنم این آقایانی که این پهپادها را ساخته‌اند و می‌سازند، در تلویزیون و رادیو صحبت نکنند و چیزی نگویند. نگویند ما چه چیزی ساخته‌ایم و چه چیزی می‌سازیم؛ هیچ نگویند. یعنی اسرار نظامی را مخفی نگه دارند. حتی اینکه ما از اینجا می‌خواهیم به فلان‌جا برویم و چه کاری داریم. کار و عمل باید بدون حرف باشد. جریان‌ها، جریان‌هایی است که باید مخفیانه باشد. می‌دانید که چه تعداد افراد همین‌الان در مملکت ما هستند که دقیقاً در حال جاسوسی‌کردن هستند و مسائل را برای خارج از کشور می‌فرستند و اینها مسائلی است که اکنون منِ طلبه اینها را می‌فهمم، آنها که بهتر از من می‌فهمند. من فکر می‌کنم حتی باید مراقب «بله قربان» گفتنشان نیز باشند.

 

*(درباره انسجام و وحدت ملی) این جریان، جریانی است که واقعاً نه‌تنها ملت ایران، بلکه ملت‌های غیرایرانی نیز متوجه شدند که با ایران نمی‌توان به این زودی‌ها طرف شد. فکر نکنند که شخصی مانند آقای ترامپ، مثلاً، خیال کند که با یک روز و ده روز و پنج‌روز و بیست روز می‌توان ایران را گرفت. خیر، اینها خیال‌های بسیار خامی است. ما باید افراد سطح بالای علمی، سطح بالای فنی و سایر سطوح را ببینیم و در نظر بگیریم. همۀ اینها اگر یک روز ببینند که پای ایران در خطر است، همگی به میدان جنگ می‌آیند؛ حتی منتقدین نظام. منتقدین نظام، به من، به آن آقا یا به فلان شخص انتقاد دارند، باشد؛ اما به اصل اسلام انتقاد ندارند، به قرآن انتقاد ندارند، به کارهای علمی انتقاد ندارند. نظرشان این است که این آقا بد فروخته، بد خریده یا بدعمل می‌کند. این هم هست، بله. ولی آنچه ما باید حفظ کنیم این است که خدا را نباید فراموش کنیم. ملت ایران باید با خدا باشند و هستند.

 

*به نظر من، ۹۹ درصد از ایرانیان انسان‌هایی هستند که حرف حساب را قبول می‌کنند. اولاً، این بندۀ ضعیف از مقام معظم رهبری تقاضای عاجزانه داشته و دارم که اکنون زمان آن است که ایشان لطف کنند و یک عفو عمومی اعلام بفرمایند. تقدیر ایشان از کسانی که واقعاً رفتند، جنگیدند و کشته شدند که بسیار خوب است. بنده به‌عنوان یک طلبۀ کوچک، این تقاضا را از مقام معظم رهبری دارم که عفو عمومی اعلام بفرمایند؛ به‌خصوص پس از آنکه الحمدلله در جنگ پیروز شدیم. فرمایشات مقام معظم رهبری در این اواخر، بسیار، بسیار عالی بود.

 

*من واقعاً خوشحال شدم از اینکه در یک سخنرانی، تمام مطالب را دسته‌بندی کرده و بیان فرمودند و من باز هم‌عرضم این است: خدا هست، خدا هست و خدا هست. خدا دروغ نیست. ما باید کاری بکنیم که خدا از ما راضی باشد. خدا نیز راضی است به اینکه شما به قرآنش، به روایاتش، به پیغمبرش و به امامش عمل کنید و لذا از مقام معظم رهبری تقاضا دارم که عفو عمومی را اعلام بفرمایند و نتایج آن نیز ان‌شاءالله خوب خواهد بود و نتیجه خواهیم گرفت.

 

*قرآن کریم که «رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ» را مطرح می‌کند، می‌فرماید تمام بغض شما باید نسبت به دشمنان اسلام باشد، ولی بین خودتان با مهربانی برخورد کنید.