به گزارش ایسنا، در پنج‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۴ (مطابق با ۴ ژوئیه ۲۰۲۵)، کره زمین در مدار بیضوی خود به دور خورشید، به دورترین نقطه از خورشید می‌رسد. این نقطه را در نجوم با عنوان "اَپهلیون" (Aphelion) می‌شناسند.
بر اساس اعلام مؤسسات نجومی، زمان دقیق این رخداد ساعت ۲۳:۲۴ به وقت ایران (۱۹:۵۴ UTC) خواهد بود. در این لحظه، فاصله زمین تا خورشید حدود ۱۵۲.۱ میلیون کیلومتر است که این بیشترین فاصله زمین از خورشید در طول سال است.
مدار زمین به دور خورشید یک دایره کامل نیست، بلکه بیضی بسیار کشیده و نزدیک به دایره است. به همین دلیل در طول سال، فاصله زمین از خورشید کمی تغییر می‌کند.
دو نقطه مهم در این مدار وجود دارد که یکی "پری‌هلیون" (Perihelion) نزدیک‌ترین فاصله زمین به خورشید (اوایل دی ماه هر سال، حدود ۱۴۷.۱ میلیون کیلومتر) و دیگری اپهلیون (Aphelion): دورترین فاصله زمین از خورشید (اوایل تیر ماه هر سال، حدود ۱۵۲.۱ میلیون کیلومتر است. این فاصله روی گرمای تابستان اثری ندارد.
دلیل این موضوع انحراف محور زمین (Tilt) است، نه فاصله. محور زمین حدود ۲۳.۵ درجه خمیده است و همین عامل باعث ایجاد فصل‌ها می‌شود. بنابراین در تابستان نیمکره شمالی، نور خورشید مستقیم‌تر و طول روزها بلندتر است. در زمستان نیمکره شمالی، نور خورشید با زاویه کمتری می‌تابد و روزها کوتاه‌ترند، حتی اگر زمین در آن زمان به خورشید نزدیک‌تر باشد (پری‌هلیون).
در اپهلیون با اینکه فاصله زمین تا خورشید حدود ۵ میلیون کیلومتر بیشتر از پری‌هلیون است، اما این تغییر تنها حدود ۶.۷ درصد در میزان انرژی دریافتی از خورشید تأثیر دارد که توسط تغییر زاویه تابش جبران می‌شود.
