به گزارش سرویس جهان مشرق، در جریان تشییع پیکر پاک حافظان اقتدار میهن و هموطنان مظلوم ما که در تهاجم ناجوانمردانه و خبیثانه‌ی رژیم جعلی اسراییل به کشورمان به شهادت رسیدند، شاید منقلب‌کننده‌ترین صحنه، حضور خودروهای حامل تابوت شهدای خردسال کشورمان در پیشاپیش کاروان تشییع بود. این صحنه‌ی جانسوز به تنهایی خط بطلانی بر همه‌ی دعاوی ننگین دنیایی است که ادعای «حقوق بشر» آن گوش فلک را کر کرده است، لیکن در حمایت از رژیم خونخوار صهیونیستی از هیچ همراهی فروگذار نکرده است.
وقتی در بامداد روز 23 خرداد، رژیم متجاوز صهیونی خاک کشورمان را عرصه تهاجم قرار داد، نخست‌وزیر شیطان‌صفت و سفاک این رژیم، به خیال باطل خویش، خود مسوولیت «عملیات روانی» پیوست با تهاجم نظامی را به عهده گرفت و در بیانیه‌ای کذایی خطاب به ملت شریف ایران مدعی شد:
" نگذارید یک گروه کوچک از افراطی‌های مذهبی امیدها و رویاهای شما را نابود کنند. شما شایسته زندگی بهتری هستید. فرزندان شما شایسته آینده‌ای بهتر هستند. دنیا شایسته دنیایی بهتر است. می‌دانم که شما از قاتلان و متجاوزان حماس و حزب‌الله حمایت نمی‌کنید، اما رهبران شما حمایت می‌کنند. شما لیاقت بهتر از این را دارید. مردم ایران باید بدانند که اسرائیل با شماست. باشد که با هم آینده‌ای پر از صلح و رفاه داشته باشیم."
عمق وقاحت و رذالت این عبارات، از منفور کذابی چون نتانیاهو واضح و مبرهن است، لیکن، به مصداق "شاهد از غیب رسید"، در جریان جنگ تحمیلی 12 روزه علیه کشورمان، فیلمی از مثلا بدرقه‌ی خلبانان جنگنده‌های صهیونیستی توسط نتانیاهو منتشر شد که خود به اندازه هزاران سند از سفاکی ذاتی این رژیم، گویاست. او به صراحت به خلبانان رژیم می گوید در بمباران اهداف در ایران "به هیچ چیز، به خصوص زنان و کودکان فکر نکنند" و فقط روی اهداف خود متمرکز باشند و آنها را با خاک یکسان کنند.
و البته کسی که اندک آشنایی با منابع اصلی مورد استناد این قوم، به ویژه تلمود، داشته باشد، در برخورد با چنین واقعیت‌هایی تعجب‌زده نمی شود، چرا که در منابع متعدد یهودی، به صارحت عنوان شده که «گوئیم»(عنوانی تحقیرآمیز برای غیریهودیان) اصولا واجد ارزش انسانی نیستند و هر تعداد از آنان کشته شود، اهمیتی ندارد. حتی فراتر از آن، خاخام‌های یهودی به کرّات با استناد به متونی چون تلمود مدعی هستند که اصولا همه انسان‌ها و موجودات دیگر صرفا برای استفاده و بهره‌کشی توسط «قوم برگزیده»(یعنی یهود) آفریده شده‌اند. در زیر صرفا نمونه‌هایی از این احکام را مرور می کنیم:
" حیات و زندگانی دیگران ملک یهود است، چه رسد به اموال آنها! هرگاه غیر یهودی احتیاج به پول داشته باشد، آن قدر باید از او ربا و نزول گرفت که تمام دارائی خود را از دست بدهد.
غیر یهودی هر چند صالح و نیکوکار باشد، او را باید کشت.
حرام است غیر یهودی را نجات بدهید، حتی اگر در چاهی بیفتد، باید فوراً سنگی بر در آن گذاشت!
اگر یکی از اجانب را بکشیم، مثل این است که در راه خدا قربانی کرده ایم.
تا می توانید از غیریهود بکشید و اگر دستتان به کشتن او رسید و او را نکشتید، مرتکب خلاف شده اید.
تعدی کردن به ناموس غیر یهودی مانعی ندارد، زیرا کفار مثل حیوانات هستند و حیوانات را زناشویی نیست.
ملت برگزیدهٔ خداوند ماییم و لذا برای ما، حیوانات انسان نمایی خلق کرده است، زیرا خدا می دانست که ما احتیاج به دو قسم حیوان داریم، یکی حیوانات بی شعور و غیر ناطقه مانند بهائم و دیگری حیوانات ناطقه و با شعور مانند مسیحیان و مسلمانان و بودائیان و برای آنکه بتوانیم از همهٔ آنها به اصطلاح سواری بگیریم، خداوند ما را در جهان متفرق ساخته است و لهذا ما باید دختران زیبا و خوشگل خود را برای پادشاهان و وزرا و شخصیت های برجستهٔ غیر یهود، به تزویج درآوریم، تا به وسیلهٔ آنها بر حکومت های جهان، تسلط داشته باشیم!
خانه های غیر یهودی به منزلهٔ طویله است.
اجانب دشمن خدا و مثل خنزیر (خوک) قتل شان مباح است. اجانب برای خدمت کردن یهود، به صورت انسان خلق شده اند.
لذا هر مسیحی که یهودی نشود بت پرست و دشمن خدا خواهد بود و از عدالت خارج است و انسانی که بر غیر یهود کوچکترین ترحمی روا دارد، عادل نیست.
غش و خدعه کردن با غیر یهودی منع نشده است.
دزدی از یهودی حرام است و از غیر یهودی جایز می باشد، چون اموال دیگران مانند رمل های دریا است و هر کس زودتر بر آن دست گذاشت او مالک است.
ربودن اموال دیگران به وسیلهٔ ربا مانعی ندارد، زیرا خداوند شما را به ربا گرفتن از غیر یهودی امر می فرماید.
...
و البته کتاب «تلمود»، که به عقیده ما مسلمانان از بنیان تحریف شده و با شریعت حضرت موسی کلیم‌الله(ع)، پیامبر اولوالعزم الهی، از بیخ و بن متفاوت است، سرشار از همین نگاه خصمانه، تحقیرآمیز، ضدانسانی و نژادپرستانه نسبت به «غیریهودیان» است.
نکته این‌جاست که وقتی یکی یهودی، که این کتاب مقدس و این تلمود تحریف‌شده را مبنای جهان‌بینی و عمل خود قرار می دهد، حتی درباره «دوستان» مسیحی و بودایی و هندو و اصولا هر آیین دیگر، چنین دیدگاهی دارد، مشخص است که نسبت به «دشمن» دیرین و ایدئولوژیک خود، یعنی باورمندان مذهب شیعه چه خصومت عمیق و بنیادینی دارد.
