به گزارش وب گردي خبرگزاري صداوسيما؛ کندوان یکی از شگفت‌انگیزترین روستا‌های صخره‌ای ایران و جهان است که در دل صخره‌های کله قندی جای گرفته و به روستای کله قندی نیز شناخته می‌شود. این روستای ییلاقی و تاریخی، در پای دامنه‌های کوه آتش‌فشانی سهند و در کنار رودخانه کندوان قرار دارد.
ویژگی شاخص کندوان معماری صخره‌ای و منازل روستایی آن است که از طریق حفر سنگ‌های کله قندی معروف به کران پدید آمده است. از ویژگی‌های دیگر این روستا که آن را در میان روستا‌های معروف صخره‌ای جهان مانند «گورمه» ترکیه و «داکوتای» آمریکا زبانزد کرده، جریان زندگی در آن است. در حالی که این روستا‌ها متروکه و خالی از سکنه هستند؛ مردمان کندوان همچنان به مانند گذشته در داخل خانه‌های سنگی که درون صخره‌ها کنده‌اند، زندگی می‌کنند. به همین علت، کندوان از نمونه‌های زنده معماری صخره‌ای و در حال سکونت دنیا محسوب می‌شود.

شکل‌گیری روستای کندوان و صخره‌های کله قندی آن مرهون موهبت طبیعت و فعالیت آتشفشانی کوه سهند است. ارتفاعات سهند یکی از مهم‌ترین کوه‌های آتشفشانی خاموش ایران در استان آذربایجان شرقی است. از دهانه‌های قلل آتش‌فشانی سهند و دیگر کوه‌های آتش‌فشانی، طی هزاران سال، مواد مذاب بیرون جهیده است. این گدازه‌ها طی قرون متمادی روی هم انباشته شده و به‌تدریج روی آن‌ها پوسته‌ای از سنگ توف (Tuff) در طبقات مختلف ایجاد شده است.
باد و باران مفرط به‌خصوص در کران‌های بخش ورودی روستای کندوان بیشتر مؤثر بوده و صدمه زیادی به آن‌ها وارد کرده است؛ در صورتی که در شرق و انتهای روستا به خاطر وجود تپه‌های مرتفع، کران‌ها بلندتر و سالم‌تر باقی مانده‌اند.

کندوان از دو کلمه «کند» و «وان» تشکیل شده است که کند در زبان ترکی به‌معنای روستا است؛ وان نیز پسوند اسم مکان است.
برخی می‌گویند که کندوان از کلمه کندن و کنده گان یا کندوی عسل مشتق شده است که به خاطر خوش آب‌وهوایی منطقه، پرورش زنبور عسل از دیر باز در این روستا رایج بوده است؛ یا اینکه کنده‌های تو خالی به کندو‌های (کندی‌ها) غلات شباهت دارند و احتمالا از این کلمه اقتباس شده است.

در کندوان به‌علت آهکی بودن نوع خاک و مشکلات دفع فاضلاب و همچنین به‌علت نیاز و مصرف فضولات انسانی، کندن چاه فاضلاب مرسوم نیست؛ از این‌رو، آبریزگاه‌ها اکثرا در کنار معابر و در خارج از کران‌های مسکونی قرار گرفته و به‌صورت اطاقکی دست ساز و دو طبقه است که طبقه پایین به‌صورت انبار فضولات است و با توجه به شیب زمین چند محل نشیمن و انباره داشتند. برخی آبریزگاه‌ها دارای دو چاه است که در صورت پر شدن یکی، تا خشک شدن و استفاده از فضولات آن، از چاه دیگری استفاده می‌کنند.

مسیر‌های پیاده در روستای کندوان در حقیقت همان شیار‌های ناشی از جریان تخریبی آب‌های جاری است. روی بعضی از این شیار‌ها پله‌هایی از چوب ساخته‌اند تا رفت‌وآمد در آن ساده شود. پله‌های سنگی در فضا‌های بیرون اغلب با ارتفاع بسیار بلند ساخته شده و روستاییان بدون احساس ناراحتی از آن بالا و پایین می‌روند. راه‌های ارتباطی بین مخروط‌ها بسیار باریک است؛ ولی با این همه آنان در عبور و مرور از آن‌ها احساس ناراحتی نمی‌کنند.

معماری صخره‌ای روستای کندوان مهم‌ترین دلیل جذب گردشگران است. معماری حیرت‌انگیز و اعجاب‌آور که هر بیننده‌ای را برای لحظاتی هم که شده میخ‌کوب می‌کند. غیر از معماری زیبای کندوان، طبیعت سرسبز و تماشایی با مناظر دلکش آن نیز بسیار دیدنی است. آب و هوای مطبوع کوهستانی، وجود رودخانه پرآب، مناطق ییلاقی اطراف روستا و باغات سرسبز منطقه از دیگر جذابیت‌های این روستای ییلاقی است.

روستای کندوان یکی از جا‌های دیدنی اسکو استان آذربایجان شرقی است که در فاصله ۶۵ کیلومتری شهر تبریز، و ۱۸ کیلومتری از شهرستان اسکو، در میان دره‌ای در کنار رودخانه کندوان واقع شده است. این روستا در دامنه شمالی ارشد داغ و قسمت غربی رشته کوه سهند به‌صورت پلکانی و با شیب تند حدود ۷۰ درجه قرار گرفته است.