- باور کنید اصلاً به فوتبال علاقه‌ای ندارم و مسابقات را تماشا نمی‌کنم. البته چند سال قبل خارج از ایران فینال لیگ قهرمانان اروپا میان بایرن مونیخ و چلسی را از نزدیک تماشا کردم. طرفدار بایرن بودم اما مسابقه را باخت و ما ناراحت شدیم( منظور رامبد جدال میان بایرن مونیخ و چلسی در فینال لیگ قهرمانان فصل ۲۰۱۱ -۲۰۱۲ بود که با برتری انگلیسی‌ها تمام شد ) باور کن فکر می‌کردم در کره ماه نشسته‌ام و این بازی را تماشا می‌کنم.

- علی دایی را به برنامه خندوانه دعوت کردم ولی گفت من به تلویزیون نمی‌آیم و دلخورم. گویا از تلویزیون دلخور است به همین خاطر نشد که در خندوانه میزبانش باشیم.

- یک بار به برنامه ۹۰ رفتم و عادل فردوسی‌پور هم در ویژه برنامه نوروزی سال ۹۳ دعوت من را پذیرفت. البته می‌خواهم عادل را به برنامه خندوانه هم بیاورم. او فعلاً از دستم فرار کرده ولی گیرش می‌اندازم تا داستان دو بر یک به نفع من شود (عادل فردوسی‌پور در نهایت به برنامه خندوانه رفت)

-همین چند روز قبل( منظور رامبد سال ۱۳۹۴ است ) دومین بازی میان تیم ملی والیبال ایران و آمریکا را در سالن ۱۲ هزار نفری از نزدیک دیدم. چه برد خوبی کسب کردیم. واقعا کیف داد.