به گزارش همشهری‌آنلاین، به جرأت می‌توان گفت از زمان حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی، این تیم فقط یک حریف دشوار داشته و آن هم ژاپن در یک‌چهارم نهایی جام ملت‌های آسیا بوده است. به شکل عجیبی در طول این مدت ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به‌دست هم دادند تا برنامه تیم ملی مملو از رویارویی با رقبای ضعیف و تیم‌های رتبه پایین در رنکینگ فیفا باشد. حتی ۴۸تیمی شدن جام‌جهانی و تغییرات اساسی در برگزاری مسابقات انتخابی هم مصادف با همین دوران شد تا تیم ایران با برتری دربرابر امثال قرقیزستان، کره‌شمالی و امارات به جام‌جهانی برسد. قاطعانه و بدون هیچ رودربایستی باید گفت هیچ‌کدام از این بردها از نظر فنی و فوتبالی اهمیت و ارزش چندانی ندارند و بسیار مرگبار خواهد بود اگر در باد این نتایج بخوابیم. بدتر اینکه حتی در سال منتهی به جام‌جهانی هم چشم‌انداز چندان مثبتی در مورد نبرد تیم ملی با حریفان باکیفیت‌تر وجود ندارد و به‌نظر می‌رسد تیم ملی با برنامه‌ای که به سادگی می‌توان آن را «بخور و بخواب» خواند، به سمت این مسابقات مهم پیش می‌رود. ترتیب دادن بازی‌های تدارکاتی باکیفیت، نیاز به برنامه‌ریزی مطلوب، ارتباطات چشمگیر و منابع مالی خوب دارد که شکر خدا فدراسیون فوتبال ایران از تمامی این فاکتورها خالی است! بنابراین گویا دوستان خودشان را به‌دست باد سپرده‌اند و با فراغ بال از تقدیر آسان و بی‌زحمت‌شان استقبال می‌کنند.
کافا، کافی است؟
این داستان تورنمنت کافا، از زمان انتقال فدراسیون فوتبال ایران به بخش آسیای میانه کنفدراسیون فوتبال آسیا آغاز شد. ما قبلا در بخش جنوب غرب بودیم که به قسمت آسیای میانه منتقل شدیم. تنها دستاورد این جابه‌جایی هم ظاهرا رسیدن یک کرسی نایب‌رئیسی به مهدی تاج بود که حتما ارزشش را داشته است! هر چه هست ما در این جغرافیای جدید، با رقبای سطح پایین‌تری طرف هستیم که مهم‌ترین‌شان ازبکستان است. ایران در دوره اول مسابقات کافا به مقام قهرمانی دست یافت و حالا شهریور امسال قرار است دوره دوم این مسابقات برگزار شود. تاجیکستان و ازبکستان ۲میزبان مسابقات هستند و غیراز این دو تیم و ایران، ترکمنستان، قرقیزستان و افغانستان هم در مسابقات حاضر هستند. در این دوره همچنین عمان و مالزی هم به‌عنوان مهمان شرکت خواهند داشت. هر توضیحی در مورد کیفیت این بازی‌ها غیرضروری است و قشنگ اسم تیم‌ها همه‌چیز را نشان می‌دهد. به‌طور مطلق باید گفت این دست مسابقات «هیچ» ثمری برای فوتبال ایران ندارد و فقط به درد پر کردن تقویم و عکس گرفتن امیر قلعه‌نویی با یک جام قهرمانی دیگر می‌خورد!
دوستانه‌های بی‌حاصل
وضعیت مسابقات دوستانه هم همین‌قدر خراب است. مثل همیشه تا یک پنجره باز پیدا کردیم، سراغ روسیه‌ای رفتیم که تیم ملی‌اش ۳سال است در شرایط تحریم به سر می‌برد! شیلی هم با وجود اسم فریبنده‌ای که دارد، در بدترین روزهای فوتبالش به سر می‌برد و در انتخابی جام‌جهانی۲۰۲۶در قعر جدول رده‌بندی منطقه آمریکای‌جنوبی قرار گرفته. خب البته به‌زودی مصاحبه‌های امیرخان در مورد تک‌تک این تیم‌ها منتشر خواهد شد و همه در خواهیم یافت که هر کدام از آنها چه غول‌های بزرگی هستند! با این حال حقیقت فوتبال بی‌رحم است و اگر با همین سطح از آماده‌سازی وارد جام‌جهانی شویم، ممکن است یک درس تاریخی بسیار تلخ بگیریم. دیگر خود دانید.
