بی‌تردید پرسپولیس موفق‌ترین تیم فوتبال ایران طی یک دهه گذشته بوده و عناوین قهرمانی زیادی را یکی پس از دیگری کسب کرده است.
از جمله رموز موفقیت سرخپوشان در این بازه زمانی، عمدتا به ثبات فنی در این تیم اشاره می‌شد؛ جایی که آنها به ندرت مربی عوض می‌کردند و همین استمرار کادرفنی یک امتیاز مثبت و ارزشمند برای قرمزها به شمار می‌آمد. به هر حال در شرایطی که سایر تیم‌ها ناچار بودند به مربیان جدید زمان بدهند تا آنها با شرایط آشنا شوند و بر امور تسلط بیابند، پرسپولیس از امتیاز حفظ سرمربیانش نهایت استفاده را می‌برد. با این حال به نظر می‌رسد آن دوران ارزشمند و طلایی پایان یافته و زلزله به این خانه امن و باثبات رسیده است.
۹ سال، ۳ سرمربی
پرسپولیس از ابتدای سال خورشیدی ۱۳۹۴ تا اواخر سال ۱۴۰۲ تنها سه سرمربی روی نیمکتش داشت. در نخستین روزهای فروردین ۹۴، برانکو ایوانکوویچ هدایت سرخپوشان را بر عهده گرفت و عصر طلایی این تیم عملا آغاز شد. برانکو چهار فصل‌ونیم در پرسپولیس ماند. او لیگ چهاردهم را آبرومندانه به پایان برد، لیگ پانزدهم نایب‌قهرمان شد و در فصول شانزدهم، هفدهم و هجدهم هم با قرمزها به عنوان قهرمانی لیگ برتر دست یافت.
پس از آن ایوانکوویچ رفت و جای خودش را به گابریل کالدرون آرژانتینی داد؛ کسی که اگر مدیران وقت باشگاه علیه‌اش کودتا نمی‌کردند، شاید او هم یک دوره طولانی سرمربی پرسپولیس می‌ماند. کالدرون اما پس از تحمل آزار فراوان، بین دو نیم‌فصل لیگ نوزدهم از ایران رفت و جای خودش را به یحیی گل‌محمدی داد؛ مردی که چهار فصل کامل روی نیمکت سرخ‌ها ماند و سه مقام قهرمانی برای آنها به ارمغان آورد. بنابراین از میانه لیگ چهاردهم تا میانه لیگ بیست‌وسوم، پرسپولیس تنها سه سرمربی داشت که برای فوتبال ایران حد نصاب بسیار خوبی است و از ثبات این تیم حکایت می‌کرد.
یک سال‌ونیم، ۵ مربی
بعد از جدایی یحیی گل‌محمدی از پرسپولیس در میانه لیگ بیست‌وسوم اما توفان تغییرات در این تیم از راه رسید و زلزله‌ای راه افتاد که به دلایل مختلف همچنان هم ادامه دارد. اواخر سال ۱۴۰۲ یحیی رفت و در انتخابی غیرمنتظره، اوسمار ویرا رسما جانشین او شد.
مرد برزیلی با پرسپولیس به عنوان قهرمانی لیگ برتر دست یافت و در حالی که انتظار می‌رفت قراردادش را تمدید کند، ناگهان جدا شد و سر از فوتبال تایلند در آورد. پس از آن در یک فصل کامل، پرسپولیس سه سرمربی مختلف عوض کرد. ابتدا خوان کارلوس گاریدو روی نیمکت سرخپوشان نشست که دوران حضورش به نیم‌فصل هم نرسید. پس از آن برای مدت کوتاهی شاهد حضور کریم باقری در راس کادرفنی بودیم که اصرارها به او افاقه نکرد و در این منصب باقی نماند.
در نهایت هم اسماعیل کارتال هدایت قرمزها را پذیرفت. در شرایطی که او یک سال‌ونیم با باشگاه ایرانی قرارداد داشت، امروز و بعد از تنها نیم‌فصل گفته می‌شود مربی ترکیه‌ای با استناد به شرایط جنگی ایران، قراردادش را فسخ خواهد کرد. از همین رو، پرسپولیسی‌ها از همین حالا به شکل جسته و گریخته به دنبال یافتن جانشین کارتال هستند؛ کسی که اگر بیاید، پنجمین سرمربی باشگاه در یک سال‌ونیم اخیر خواهد بود. می‌بینید که حالا دیگر اثری از آن ثبات طلایی و معروف باقی نمانده...
