به گزارش خبرآنلاین، فرشاد مومنی به روزنامه ایران گفت: یادم هست در دوره‌ای که مسئول واحد دانش‌آموزی حزب جمهوری اسلامی بودم، خدمت‌شان رسیدم و از چالش‌های جدی رقابت با مجاهدین خلق گفتم، سخنی گفتند که برای همیشه در ذهنم حک شد.

ایشان با طمأنینه گفتند: «اگر خداوند به من وقت بدهد، حتی مسعود رجوی را هم با منطق اصلاح خواهم کرد.» در آن زمان، این جمله برای من که از پیش با طرز تفکر رجوی آشنا بودم، شبیه یک رویا یا رجزخوانی بود. اما دکتر بهشتی با آرامش توضیح دادند که این، نه ناشی از توهم، بلکه مبتنی بر تجربه عملی ایشان است. گفتند: «من افراطی‌ترین هواداران حزب توده را چنان متحول کرده‌ام که به نماز شب روی آورده‌اند؛ رجوی در مقایسه با آنها کار سختی نیست.»

با همین روحیه و با همین قدرت اقناعی، شهید بهشتی در قامت یک مسئول بلندپایه حکومتی، بدون ترس و با اعتماد به نفس، در مناظره‌های زنده تلویزیونی شرکت می‌کرد. مناظراتی که ناعادلانه طراحی شده بود؛ یک‌طرف شهید بهشتی؛ و در سوی مقابل چندین طیف منتقد: از مجاهدین خلق و گروه‌های مارکسیستی گرفته تا جبهه ملی و بنی‌صدری‌ها. اما او با تسلط نظری و سلامت عملی، صبورانه پاسخ می‌داد. حتی برخی از مشفقین به ایشان می‌گفتند: «شما از فرط عدالت، از آن‌طرف بام افتاده‌اید!» اما ایشان، بی‌هیچ تردید، می‌فرمودند: اگر ما از میدان گفت‌وگو فرار کنیم، اصل صلاحیت ما برای اداره جامعه به چالش کشیده خواهد شد.

بارها شاهد بودم که پس از چنین جلساتی، بیش از سه‌چهارم منتقدان، با شرمندگی در صف می‌ایستادند تا از دکتر بهشتی بابت تهمت‌ها و برچسب‌های ناروایی که تحت تأثیر ماشین دروغ‌پردازی زده بودند، حلالیت بطلبند. این، نتیجه خلق و خوی فردی نبود، بلکه ناشی از استحکام فکری، صلابت اخلاقی و قدرت گفت‌وگوی بی‌بدیل ایشان بود. 

23302