رئیس سازمان اوج در یادداشتی نوشت: من از پیام علیرضا رجایی، زندانی سیاسی، از نامه محکم و تحقیرآمیز عبدالکریم سروش خطاب به رضا پهلوی دلقک، از شرافت و نجابت اصلاح‌طلب‌ها، از غیرت اصول‌گرا‌ها و... سجده شکر کردم.

 

 رئیس سازمان اوج در یادداشتی متفاوت نوشت:  راستش من از پیام علیرضا رجایی، زندانی سیاسی، از نامه محکم و تحقیرآمیز عبدالکریم سروش خطاب به رضا پهلوی دلقک، از شرافت و نجابت اصلاح‌طلب‌ها، از غیرت اصول‌گرا‌ها، از بیانیه محکم و قاطع آیت‌اللّه‌العظمی سیستانی در دفاع از حریم ایران و ولایت و مرجعیت، از صلابت سحر امامی، از آن رپر‌های نسل زدی باغیرت، از آن دختر اینستاگرامی دهه هشتادی بی‌حجاب اما شجاع، از ایثار و حماسه خانواده همه شهیدان (نظامی، علمی، مردمی)، بار‌ها سجده شکر کردم و از خدا خواستم توفیق ارج نهادن و حفظ این سرمایه عظیم ملی و اجتماعی را به ما بدهد. این وطن‌دوستی و موقعیت‌شناسی باید مقدس و ارجمند شمرده شود و البته صیانت شود. 

 

آن زنِ باغیرت کم‌حجاب چرا فقط این 12 روز روی صحنه تلویزیون ما باشد؟ چرا همه 365 روز، حتی روز‌هایی که نقد دارد و قانون حجاب مجلس را نمی‌پسندد، نباشد و نظر مخالفش را نگوید؟ صدای آن خواننده وطن‌دوستی که در خاک دشمن زندگی کرد؛ اما وطن نفروخت، چرا همیشه پخش نشود؟ آن مجری همیشه منتقد، حالا که غیرت و موقعیت‌شناسی‌اش را نشان داد، چرا در رسانه ملی، این سرمایه ملی ما، جایی نداشته باشد؟ 

 

این صرفاً تقاضا از رسانه ملی نیست؛ بلکه فرصت طلایی‌ است برای احیای مرجعیت رسانه‌ای کشور.

 

از سوی دیگر دیدیم که اسرائیل و دشمن به «جمهوری اسلامی» حمله نکردند، بلکه به «ایران»، به «وطن»، به «مردم»، به «نخبه این سرزمین» و به «جان‌فدای این وطن» حمله کردند؛ دیدیم که از روز اول چطور برای تجزیه ایرانِ جان نقشه کشیدند و نظریه دادند؛ دیدیم که جمهوری اسلامی با هر نقدی که به آن باشد، اولاً و بالذات، تنها پاسدار این وطن است.