خبرگزاری مهر-گروه سیاست-افشین ملایی: در دنیای پیچیده و پرچالش امروز، تحلیل و بررسی پدیده‌ها به‌عنوان ابزاری کلیدی برای یادگیری و پیشرفت شناخته می‌شود. جنگ ۱۲ روزه، به‌عنوان یک رویداد تاریخی و مهم، نه‌تنها نشان‌دهنده‌ی قدرت و اراده‌ی ملت ایران است، بلکه درس‌های فراوانی را برای ما به ارمغان آورده است. این جنگ، که در شرایط بحرانی و تحت فشارهای داخلی و خارجی رخ داد، به‌خوبی نشان داد که چگونه یک ملت می‌تواند با بصیرت و شجاعت، در برابر تهدیدات ایستادگی کند. در این راستا، بررسی نکات کلیدی و درس‌های آموخته‌شده از این واقعه می‌تواند به ما کمک کند تا در مواجهه با چالش‌های آینده، تصمیمات بهتری اتخاذ کنیم و از تجربیات گذشته بهره‌برداری کنیم. در ادامه، به مهم‌ترین درس‌هایی که از این جنگ می‌توان گرفت، خواهیم پرداخت.

۱- ملت ایران، ملتی با بصیرت ،شرافتمند و بالغ است.
۲- ایران کشوری است با تاب اوری اجتماعی بی نظیر.
۳- رهبر ایران، رهبری است دشمن شناس و شجاع.
۴- نیروهای مسلح در بدترین شرایط از ثبات و پتانسیل بالایی برخوردار هستند.
۵- دولت ایران در بحران به وظایف خود بخوبی عمل نمود.
۶- دفاع هشت ساله ،علیرغم خسارت وارده، زیر ساخت ایران مقتدر را فراهم آورده است.
۷- مردان سیاسی ایران با دیدگاه‌های مختلف، موقعیت شناس و آگاه هستند.
۸- داشتن عمق راهبردی برای ایران، نعمتی بزرگ و بی بدیل از سوی خداوند است.
۹- ایران هیچ متحد راهبردی جز ملت خود ، ندارد.
۱۰- در روابط بین الملل، کشورها خصوصاً کشورهای بزرگ فقط حافظ منافع خود می‌باشند.
۱۱- سرمایه گذاری ایران بر تقویت سیستم دفاع موشکی وپیشرفت مداوم آن یک امر حیاتی بوده و خواهد بود.
۱۲-برای استقرار پایدار امنیت ملی ،راهی جز قوی شدن در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و البته نظامی وجود ندارد.
۱۳- پروژه نفوذ در ارکان نظام ایران، واقعی، مهلک و جدی است.
۱۴- ایران نیازمند بهره گیری از توان نظامی با هدف بازدارندگی موثر می‌باشد.
۱۵- عضویت در مجامع از جمله NPT تاکنون دستاورد ارزشمندی برای کشور به ارمغان نیاورده و نیازمند بازبینی جدی است.
۱۶-برای تحقق و حفظ ایران اسلامی ،باید حاکمیت به افزایش سرمایه اجتماعی خود با اصلاح ساختارها و نهادهای تصمیم ساز توجه جدی و آنی داشته باشد.

۱۷- بشرط بهره گیری از درس‌های این روزها، بحران‌ها برای کشور تجارب ارزشمندی به ارمغان می اورند.

۱۸- در یک راهبرد کلان ملی، نیازمند پرهیز از جنگ و افزایش سرعت علمی کشور با اولویت در حیطه‌های مورد نیاز مردم هستیم.

۱۹- فقدان نگرش آینده پژوهی در ارکان حاکمیت مشهود است.
۲۰- آموزش منابع انسانی بر اساس متد علمی با هدف توانمند سازی مدیران آتی و اموزش های غیر مستقیم برای افزایش توانائیهای عمومی مردم در مقابل بحران‌ها، یک ضرورت انکار ناپذیر می‌باشد.