عصر ایران - برخی از بزرگترین خودروسازان جهان، در طول تاریخ، محصولاتی را روانه بازار کرده‌اند که کاملاً با خط‌مشی و تصویر عمومی آن‌ها متفاوت بوده است. از لامبورگینی LM002 که یک آفرود هیولایی بود، تا لکسوس LFA، یک سوپراسپرت پرقدرت از برندی که به سدان‌های آرام شهرت داشت، این خودروها نشان دادند که حتی برندهای نام‌آشنا نیز گاهی به قلمروهای ناشناخته قدم می‌گذارند.
یک خودروی شهری کوچک از برندی که معمولاً خودروهایی برای جاسوسان و ابرشرورها می‌سازد. سیگنت راه حل استون برای رعایت قوانین آلایندگی بود — اساساً یک تویوتا iQ در یک لباس رسمی.
فولکس‌واگن تصمیم گرفت خودرویی بسازد که بتواند با بهترین‌های مرسدس و بی‌ام‌و رقابت کند... چون فردیناند پیئش این را گفت. فایتون لوکس، با مهندسی بیش از حد و کمی بلندپروازانه بود—اما به روش آرام خودش تا حدی درخشان هم بود.
لکسوس، که به خاطر سدان‌های نرم و کراس‌اوورهای هیبریدی شهرت دارد، ناگهان یک سمفونی V10 با بدنه فیبر کربن را روانه بازار کرد. LFA دقیق، وحشی و صدایی شبیه به یک سفینه فضایی داشت—انگار لکسوس حوصله‌اش سر رفته بود و تصمیم گرفته بود قدرتش را به رخ بکشد.
کیا لوتوس اِلان را گرفت، به آن فیس‌لیفت داد و در دهه ۹۰ با نام خود فروخت. یک اتفاق عجیب، با توجه به اینکه این قبل از زمانی بود که کیا محبوب شود. مثل این است که بفهمی همسایه آرامت یک فراری دست‌دوم خریده است.
قبل از اوروس، این هیولای آفرود V12 بود. به نظر می‌رسد می‌توانست به یک کشور کوچک حمله کند. لامبورگینی، که به خاطر سوپراسپرت‌های کم‌ارتفاعش شناخته می‌شود، یک کامیون ساخت که بنزین زیادی می‌بلعد و بچه‌ها را می‌ترساند.
هوندا سیویک می‌سازد. کاربردی، قابل اطمینان، مقرون به صرفه. سپس ناگهان—موتور وسط، طراحی عجیب و غریب، مورد تأیید آیرتون سنا. NSX راه هوندا برای گفتن این بود که: "بله، ما هم می‌توانیم جشن بگیریم."
مرسدس همه چیزش درباره ظرافت، عملکرد، و لوکس بودن است. و سپس سیتان هست، یک ون رنو کانگو با نشان مرسدس. مثل این است که کارتیه شروع به ساخت جعبه ناهار کند.
اسپیدستر که بر پایه شاسی لوتوس ساخته شده بود، سبک، تیز و کاملاً خارج از شخصیت اوپل بود. مثل این است که بفهمی معلم ریاضیت آخر هفته‌ها بیس جامپینگ انجام می‌دهد.
سوبارو همه چیزش درباره ماشین‌های AWD محکم و کاربردی است. SVX یک کوپه آینده‌نگرانه با پنجره‌های عجیب و موتوری نرم بود. باحال؟ بله. مطابق با برند؟ حتی نزدیک هم نبود.
یک کیا... با موتور V8 و دیفرانسیل عقب؟ بله. K900 با لوکس بودن و قدرت فراوان عرضه شد، اما دنیا همچنان کیا را به عنوان سازنده خودروهای جمع‌وجور شهری می‌دید. یک سدان پنهان با حس و حال مدیرعاملی—البته اگر کسی متوجه می‌شد.
