به گزارش خبرورزشی، گتوزو در حالی ساعتی پیش با انتشار پوستری به عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایتالیا معرفی شد که گاتزتا دلواسپرت در شماره روز شنبه خود نوشته بود گتوزو دوشنبه رسما سرمربی تیم ملی ایتالیا می شود.
گاتزتا دلواسپرت نوشت؛
گتوزو انتخاب شده اما معرفی رسمی هفتهٔ آینده انجام خواهد شد. تلاش‌ها برای واگذاری نقش مسئول فنی جوانان به پراندلی در جریان است. همچنین نام‌هایی مانند زامبروتا و پروتا نیز در پروژه دخیل شده‌اند.
مارچلو لیپی زمانی به شاگردانش در آلمان گفت پس از پایان جام جهانی کناره‌گیری خواهد کرد. برخی با تعجب نگاهش کردند، برخی نگران آینده شدند. اما یکی از آن‌ها با عصبانیت به سمتش رفت و او را (واقعاً) از یقه گرفت: «تو باید بمانی!» این فریاد گتوزو بود، کسی که لیپی بارها از او به عنوان یکی از شاگردان محبوبش یاد کرده و گفته: «در او بیش از همه خودم را می‌بینم. همه گتوزو را با جنگندگی می‌شناسند، اما تیم‌هایش فوتبال زیبا بازی می‌کنند. او عاشق شروع بازی از عقب زمین است، شبیه من است.»
گفتگوهای گراوینا و گتوزو
حتی خود لیپی هم شاید تصور نمی‌کرد روزی برسد که گتوزو جای او را بگیرد. اما حالا به آن روز نزدیک شده‌ایم: گتوزو به احتمال زیاد سرمربی جدید تیم ملی ایتالیا خواهد شد. هنوز نمی‌توان با قاطعیت گفت «قطعاً»، چرا که در گذشته هم نام‌هایی چون اسپالتی، پیولی و رانیری مطرح شده‌اند و هیچ‌چیز قطعی نبود. اما اکنون همه‌چیز در حال نهایی‌شدن است.
گراوینا، رئیس فدراسیون، بارها با گتوزو تلفنی گفت‌وگو کرده است؛ درباره دیدگاه‌ها، ترکیب‌ها، برنامه‌ها... فدراسیون یک قرارداد یک‌ساله با گزینه تمدید پیشنهاد داده تا در صورت عدم موفقیت، متعهد به قراردادی سه‌ساله نباشد. دستمزد پیشنهادی نیز مانند اسپالتی، حداکثر دو میلیون یورو خواهد بود.
پروژه‌ای نو برای آتزوری نو
در مرکز این تغییرات، پروژه‌ای نو برای تیم ملی قرار دارد. پروژه‌ای که بر پایهٔ گروهی از نمادهای آتزوری (بوفون، گتوزو، بونوچی، بارزالی) بنا شده و هم‌زمان با آن، یک چهرهٔ فنی جدید برای مدیریت ساختارهای پایه در نظر گرفته شده است: چزاره پراندلی.
او نقشی مدیریتی اما غیررسمی خواهد داشت — نه ناظر گتوزو و نه مدیر تیم بزرگسالان — بلکه حلقهٔ ارتباطی میان تیم ملی و ساختارهای پایه. وظیفه‌اش این است که دیدگاه و دانش ورزشی‌اش را به فدراسیون منتقل کند و محیطی فراهم آورد که استعدادهای جوان بتوانند شکوفا شوند؛ همانند آنچه در اسپانیا، فرانسه، آلمان و انگلیس شاهد آن هستیم.
در سال‌های اخیر، استعدادهای فنی جوانان ایتالیا به‌خاطر تمرکز بیش‌ازحد بر تاکتیک و انضباط قربانی شده‌اند. بسیاری از بازیکنان شبیه به اتوماسیون شده‌اند، و دیگر خبری از دریبل‌زن‌های خوش‌ذوقی مانند کائوزیو، کونتی، دونادونی و چه برسد به باجو نیست.
پراندلی برای فردا، گتوزو برای امروز
گتوزو پاسخ به وضعیت اضطراری امروز است؛ پراندلی کلیدی برای آینده. اگر از همین حالا شروع کنیم، شاید زودتر از انتظار شاهد یک ایتالیای جذا متفاوت باشیم. ایتالیا نیاز به بازیکنان بزرگی دارد — ریورا، باجیو، دل‌پیرو، توتی، پیرلو — کسانی که واقعاً فوتبال را تغییر می‌دهند.
برای ایجاد شوک لازم به تیم کاتاتونیک فعلی، پروژه‌ای بر پایهٔ ستارگان سابق در حال شکل‌گیری است: بوفون به‌عنوان سرپرست، گتوزو به‌عنوان سرمربی، و بونوچی و بارزالی در کادر فنی، که احتمالاً یکی از آن‌ها به تیم زیر ۲۱ سال منتقل خواهد شد. این موضوع در آینده مورد بررسی قرار خواهد گرفت. زامبروتا و پروتا نیز بخشی از تیم جدید خواهند بود؛ قهرمانانی که از ۲۰۰۶ باقی مانده‌اند.
هفتهٔ آینده، زمان اعلام رسمی
پایان بندی گزارش گاتزتا دلواسپرت این است؛
از نظر زمانی، همه‌چیز تقریباً مشخص شده است. مذاکرات تا آخر هفته ادامه خواهد داشت. امید گراوینا این است که قرارداد با گتوزو تا فردا نهایی شود تا روز دوشنبه سرمربی جدید به‌طور رسمی معرفی گردد — همراه با شرح کامل پروژه و نقش پراندلی. معرفی رسمی گتوزو احتمالاً در پایان هفتهٔ آینده برگزار خواهد شد
