به گزارش  اقتصادنیوز، دکتر حمید ابوطالبی معاون سیاسی دفتر رییس جمهور در دولت حسن روحانی در یادداشتی با تیتر «تصمیم استراتژیک و هوشمندانه» نوشت: 

‌“غیرقابل توجیه دانستن تداوم مذاکرات غیرمستقیم میان ایران و آمریکا در وضعیتی که وحشی‌گری‌ رژیم صهیونیستی ادامه دارد”، تصمیمی بسیار استراتژیک و هوشمندانه است؛ زیرا تاکنون، رویکرد جدید ترامپ به گفت‌وگو، توازن راهبردی میان ایران و آمریکا که زمانی از مسیر برجام ممکن بود را دوباره قابل بازسازی و تحقق می‌ساخت. 

‌اما اسرائیل، با حمله به سرزمینِ همیشه سرافراز و مردمِ همواره سربلند ایران، عمداً این توازن را برهم زد و ترامپ را به بازی خود درانداخت؛ مسیری که با تهدید دیپلماسی، آن را به بن‌بست کشاند.

با حمله‌ی مستقیم به خاک ایران عزیز، اسرائیل توازن منطقه‌ای را مختل کرد و گزینه‌ی جنگ را بر دیپلماسی تحمیل نمود؛ با هدف تحقیر ملت ایران و شکست مذاکرات. اما پاسخ قاطع، کوبنده و بازدارنده‌ی تهران، این فاجعه‌ی استراتژیک را متوقف ساخت؛ و از همین رو است که امروز، ایرانِ متمدن و ماندگار در تاریخ، وام‌دار و ممنونِ نظامیان پرافتخار خود، به‌ویژه شهدای بزرگی چون سپهبد عزیز محمد باقری است.

‌اکنون، بازگشت به دیپلماسی تنها از مسیر عبور از «توازن جدید منطقه‌ای» ممکن است؛ و بدون تحقق این توازن، گفت‌وگو امکان‌پذیر نخواهد بود.

لذا آمریکا امروز در برابر یک دوراهی قرار دارد: یا تسلیم فاجعه‌ای شود که اسرائیل بر آن تحمیل کرده، یا به بازسازی توازن راهبردی منطقه‌ای تن دهد. اگر رئیس‌جمهور آمریکا واقعاً به دیپلماسی پایبند است، باید برای بازگرداندن ایران به میز مذاکره، به پذیرش «سه‌گانه‌های توازن» تن دهد: 

‌•پذیرش توازن در میدانْ میان ایران و اسرائیل،

‌•پذیرش توازن در دیپلماسی میان ایران و آمریکا،

‌•پذیرش برقراری گفت‌وگویی متوازن میان ایران و آمریکا.

‌بدون وجود این سه‌گانه‌ها، هیچ مذاکره‌ای پایدار نخواهد بود.

‌اما ایران، اکنون در موقعیتی مناسب‌تر قرار دارد و باید خود:

‌• ابتکار ایجاد توازن راهبردی منطقه‌ای را به دست گیرد، چنان‌که تاکنون با ‌حملات مقتدرانه خود به هوشمندی زمینه‌ی آن را فراهم کرده است؛

‌• آمریکا را به به‌رسمیت شناختن این توازن و تحمیل آن بر اسرائیل وادار کند؛

‌• از ابزارهای دیپلماتیک مؤثر خود بهره گیرد و، به‌عنوان نخستین گام، خروج رسمی از «توافق‌نامه جامع ممنوعیت آزمایش‌های هسته‌ای» (Comprehensive Nuclear-Test-Ban Treaty - CTBT) را اعلام نماید. زیرا اگرچه ایران هنوز عضو رسمی CTBT نیست، اما با امضای آن در سال ۱۹۹۶ متعهد به پرهیز از اقداماتی است که با هدف و مقصود این معاهده ناسازگارند؛ لذا خروج رسمی از آن (صرفاً با پس‌گرفتن امضا) - همچون خروج رسمی روسیه در اکتبر ۲۰۲۳ - می‌تواند پیام سیاسی بسیار مهم و چالش‌برانگیزی برای آمریکا و اسرائیل داشته باشد؛

‌• و در ادامه و متناسب با اسنپ‌بک و…، گام‌های مکملی چون بازنگری در عضویت در NPT و دیگر ترتیبات، باید به تناسب شرایط اتخاذ شوند.  

‌ایران نشان داده است که دست هر کس را که علیه این ملت بزرگ و متمدن شمشیر بکشد، خواهد شکست.