به گزارش همشهری‌آنلاین، اهمیت نمادین و عملی رئیس‌جمهور رومانی برای مردم مولداوی، ریشه در هویت تاریخی و بحران ملی این کشور دارد. مولداوی و رومانی اگرچه مرز جغرافیایی جداکننده دارند، اما پیوندهای عمیق زبانی، فرهنگی و تاریخی آن‌ها را به هم گره زده است—تا جایی که بسیاری در مولداوی، ریشه خود را نه در «مولداویایی» که در «رومانیایی» جست‌وجو می‌کنند.
این پیوند پس از فروپاشی شوروی تقویت شد. زبان، مهم‌ترین میدان جنگ هویتی بوده؛ تصمیم مایا ساندو برای کنار گذاشتن عبارت “زبان مولداویایی” و استفاده رسمی از “زبان رومانیایی” در ۲۰۲۳، یک حرکت نمادین قوی بود. با این حال، نزدیکی بیش از حد ساندو به رومانی بسیاری از شهروندان را به این باور رسانده که رئیس‌جمهور واقعی آن‌ها نه در کیشینف، که در بخارست نشسته است—دلیل اصلی صف کشیدن برای بوسه بر دست رئیس‌جمهور رومانی، این احساس دوگانگی تاریخی و امید به آینده‌ای مشترک با اروپاست.
