به گزارش ایسنا، «توماس ال. فریدمن»، ستون نویس روزنامه «نیویورک تایمز» آمریکا ارزیابی می‌کند عملکردی که اسرائیل در جنگ علیه نوار غزه نشان داده باعث خواهد شد که کل دنیا اساسا دیدگاه و آرای خود را درباره این رژیم و یهودیان تغییر دهند.
او در این مطلب تصریح می‌کند که جنایتگری افسار گسیخته رژیم صهیونیستی خود عامل اصلی تحریک یهودستیزی در جهان خواهد شد.
فریدمن تصریح می‌کند: «وضعیت خوبی نخواهد بود. گشت‌زنی خودروهای پلیس و ماموران امنیتی خصوصی در نزدیکی کنیسه‌ها و نهادهای یهودی هر چه بیشتری تبدیل به یک هنجار خواهد شد. به جای آنکه یهودیان به اسرائیل به عنوان پناهگاهی امن در برابر یهودستیزی نگاه کنند، خود اسرائیل موتور جدیدی که یهودستیزی را تولید می‌کند در نظر گرفته می‌شود. اسرائیلی‌هایی که عاقل باشند به جای آنکه یهودیان دیگر را به آمدن به اسرائیل دعوت کنند، خودشان برای مهاجرت به استرالیا و آمریکا صف خواهند بست. این ویرانشهر آینده هنوز شکل نگرفته اما اگر مقدمات تشکیل آن را به چشم نمی‌بینید دارید خودتان را گول می‌زنید.»
تحلیلگر نیویورک تایمز ادامه می‌دهد: «خوشبختانه هر چه بیشتر خلبان‌های فعال، ذخیره و بازنشسته نیروی هوایی اسرائیل و همینطور افسران بازنشسته ارتش و امنیتی دارند طوفانی که در حال شکل‌گیری است را می‌بینند و اعلام می‌کنند که در سیاست زشت پوچگرای بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل در غزه همدست نشده و نسبت به آن سکوت نخواهند کرد. آنها شروع کرده‌اند به اینکه از یهودیان در آمریکا و جاهای دیگر بخواهند زبان به اعتراض گشوده و قبل از آنکه لکه ننگ اخلاقی تشدید شونده کارزار نظامی اسرائیل در غزه به نقطه غیرقابل بازگشت برسد فریاد بزنند: کشتی ما را نجات دهید.»
تحلیلگر نیویورک تایمز تاکید می‌کند که به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی می‌خواهد وعده نتانیاهو برای ادامه دادن نامحدود به جنگ و تلاش برای به اصطلاح «کسب پیروزی کامل بر آخرین نفر از اعضای حماس» را عملی کرده و خیالپردازی راستگرایانه او برای آن که «غزه را از دست فلسطینی‌ها خلاص کرده و اسرائیلی‌ها را به آنجا منتقل کند» در پیش بگیرد، «در آن صورت یهودیان در سراسر جهان باید خودشان، بچه‌هایشان و نوه‌هایشان را برای واقعیتی که هرگز تا حالا نشناخته‌اند آماده کنند: اینکه آنها یک یهودی در جهانی هستند که در آن دولت یهود یک دولت منفور و نه تنها سرمنشا افتخار نیست بلکه سرمنشا شرمساری است.»
او ادامه می‌دهد: «چون یک روز عکاسان و خبرنگاران خارجی سرانجام اجازه خواهند یافت که بدون اسکورت شدن توسط ارتش اسرائیل وارد غزه شوند و وقتی آنها این کار را کنند ابعاد کامل وحشت و ویرانی در آنجا برای همگان آشکار خواهد شد و واکنش منفی شدید و عمیقی علیه اسرائیل و یهودیان در هر جا به وجود می‌آید.»
فریدمن در ادامه مطلب خود نوشته است: «من به عنوان یک یهودی معتقد اکنون روی قبیله خودم تمرکز می‌کنم. اگر قبیله من هم‌اکنون در برابر این بی تفاوتی فاحش دولت اسرائیل به کشته شدن هر تعداد از غیرنظامیان در غزه – و همچنین تلاش آن برای برقراری استبداد در داخل اسرائیل با اقدام برای اخراج کردن مشاور قضایی مستقل کابینه – مقاومت نکند، یهودیان در همه جا هزینه سنگینی خواهند پرداخت.»
فریدمن در ادامه مطلب خود اشاره کرد به اینکه هفته گذشته ۲ خلبان سابق نیروی هوایی رژیم صهیونیستی به نامهای ژنرال «آساف آگمون» و سرهنگ «اوری آراد» نامهای سرگشاده را در روزنامه هاآرتص خطاب به همکاران خود در ارتش این رژیم منتشر کردند. هر ۲ نفر از اعضای گروهی متشکل از حدود ۱۷۰۰ تن از خلبان‌های بازنشسته یا مشغول به خدمت نیروی هوایی اسرائیل هستند که به منظور مقاومت در برابر تلاش‌های نتانیاهو در داخل این رژیم تشکیل شد.
فریدمن تاکید می‌کند: «یک خلبان بالگرد بازنشسته نیروی هوایی اسرائیل به نام گای پوران، نامه آگمون و آراد را برای من فرستاد تا ببیند می‌توانم به عنوان مقاله نویسنده مهمان در نیویورک تایمز منتشر کنم. من پاسخ دادم که خودم بخش‌هایی از آن را در مقاله‌ای از خودم منتشر می‌کنم.»
به گفته فریدمن آنها در نامه خود نوشته‌اند: «همچنان که جنگ در غزه به طول انجامیده، واضح شده که در اهداف راهبردی و امنیتی خود شکست خورده و صرفا دارد به منافع شخصی و سیاسی دولت خدمت می‌کند. بی شک این جنگ تبدیل به یک جنگ غیراخلاقی شده و بیشتر شبیه به جنگی برای انتقامجویی شده است.
نیروی هوایی اسرائیل تبدیل به ابزاری برای کسانی در دولت و ارتش شده که مدعی هستند در غزه هیچ بی گناهی وجود ندارد...اخیرا حتی یک عضو کنست افتخار کرد به اینکه یکی از دستاوردهای دولت اسرائیل این بوده که توانسته در هر روز ۱۰۰ نفر را در غزه بکشد بدون آنکه کسی شوکه شود.
ما در پاسخ به چنین بیانیه‌هایی می‌گوییم هر چقدر هم که کشتار هفتم اکتبر وحشتناک بوده باشد توجیهی برای این بی اعتنایی کامل به ملاحظات اخلاقی یا استفاده نامتناسب از نیروی مرگبار نیست.
اوج این رویکرد مربوط به شب ۱۸ مارس است، یعنی زمانی که دولت اسرائیل عمدتا با از سرگیری جنگ تصمیم گرفت توافق بر سر بازگشت گروگانها (اسرای صهیونیست) را نقض کند. اسرائیل در حمله‌ای هوایی با هدف کشتن چند فرمانده حماس رکورد جدیدی ثبت کرد و مهماتی که توسط خلبان‌های نیروی هوایی روی هدف انداخته شدند باعث کشته شدن حدود ۳۰۰ نفر شامل تعداد زیادی کودک شدند. هنوز هیچ توضیح راضی کننده‌ای درباره نتایج وحشتناک این حمله داده نشده است.
نیروی هوایی اسرائیل از بعد از آن به حملات بی وقفه به غزه ادامه داده و ساختمان‌هایی را که در آنها کودکان، زنان و غیرنظامیان هستند به بهانه از بین بردن تروریستها و زیرساخت تروریستی بمباران کرده است. حتی اگر هم برخی اهداف مشروع برای این حملات وجود داشته‌اند اما نمی‌توان رد کرد که آسیبی نامتناسب به غیرنظامیان وارد شد.
زمان تسویه حساب است. هنوز بیش از حد دیر نشده است. ما از خلبان‌های همکار خودمان می‌خواهیم از سوال پرسیدن طفره نروند چون شما کسانی هستید که باید برای مابقی عمر خود عواقب اخلاقی اقداماتتان را متحمل شوید. باید مقابل فرزندان و نوه‌های خود ایستاده و توضیح دهید چطور چنین ویرانگری غیرقابل تصوری در غزه رخ داد، چطور کودکان بی گناه زیادی توسط ماشین کشتار مرگباری که شما به عنوان خلبان آن را هدایت کردید جان خود را از دست دادند.»
به نوشته فریدمن «نمرود نوویک»، یک مشاور ارشد سیاست خارجی «شیمون پرز»، نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی نیز ساعاتی بعد از نامه آگمون و آراد یک نامه دیگر به تاریخ ۸ ژوئن که از سوی یک جنبش متشکل از حدود ۵۵۰ نفر از مقام‌های ارشد بازنشسته نهادهای نظامی، امنیتی و دیپلماتیک رژیم صهیونیستی نوشته شده را به او داده است.
در این نامه از یهودیان خواسته شده به جنایات جنون آمیزی که در غزه رخ می‌دهد قبل از آنکه خود آنها هم به خاطر آن هزینه بدهند اعتراض کنند.
آنها نوشته‌اند: «رویدادهای اخیر باعث بحث‌های احساسی و دردناک در داخل جوامع یهودی سراسر جهان به ویژه درباره وضعیت نوار غزه شده است. بسیاری از یهودیان بیرون از اسرائیل علنا اظهار نگرانی کرده‌اند. متعاقبا برخی از آنها مورد انتقاد شدید کسانی قرار گرفته‌اند که آنها را متهم به تضعیف اسرائیل و خیانت به ارتباط خود با این دولت یهودی کردند و به آنها گفته شد یهودی‌هایی که خارج از اسرائیل زندگی می‌کنند یا در ارتش اسرائیل خدمت نمی‌کنند باید دهانشان را ببندند. ما قاطعانه این حرف که یهودیان بیرون از اسرائیل باید در قبال مسائل مربوط به اسرائیل ساکت بمانند را رد می‌کنیم.»
