تصویر روز ناسا نمایی نزدیک از سطح انسلادوس، قمر زحل، را نشان می‌دهد. این تصویر با وضوح بالا و رنگ واقعی هنگام عبور نزدیک فضاپیمای کاسینی از این قمر یخی ثبت شده است.
این تصویر شکاف‌های عمیق و مرموز سطح این قمر را نشان می‌دهد که بخشی از آنها در سایه پنهان است و بخشی دیگر نشانه‌هایی از فعالیت‌های ژئولوژیکی غیرمنتظره را فاش می‌کند. پشت این تصویر چشم‌نواز، پرسشی بنیادی نهفته است: در اعماق این جهان یخ‌زده، نشانه‌هایی از حیات پنهان شده است؟
یکی از دلایلی تقویت این فرضیه وجود ساختارهایی طولانی و خط‌مانند بر سطح انسلادوس است که برخی از آنها به نام «نوارهای ببری» (Tiger Stripes) شناخته می‌شوند. این شکاف‌های فعال بخار آب و ذرات ریز یخ را از دل اقیانوس زیرزمینی به فضای اطراف فوران می‌کنند.
این فواره‌ها که ابرهایی از ذرات ریز یخ بر فراز قطب جنوب انسلادوس ایجاد کرده‌اند، حلقه مرموز E سیاره زحل را نیز شکل داده‌اند. تمام این اطلاعات از مأموریت فضاپیمای کاسینی به دست آمده است.
مأموریت کاسینی از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۷ مشغول کاوش در مدار زحل و بررسی قمرهای آن بود و با چندین عبور نزدیک از انسلادوس موفق شد ذرات یخی پرتاب‌شده از شکاف‌ها را مستقیم تجزیه‌وتحلیل کند. نتایج این تحلیل‌ها شگفت‌انگیز بود: میان این ذرات یخ، مولکول‌های آلی پیچیده‌ای شناسایی شد؛ مولکول‌هایی بزرگ و غنی از کربن که از اجزای سازنده حیات به شمار می‌روند.
هرچند وجود این ترکیبات آلی به‌تنهایی دلیل قطعی وجود حیات محسوب نمی‌شود، بدون شک احتمال زیست‌پذیری اقیانوس‌های زیر سطح انسلادوس را به اندازه قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. نکته جالب اینکه قمر همسایه انسلادوس، میماس، باوجود اندازه‌ای مشابه، کاملاً مرده و بدون هرگونه فعالیت درونی است. همین موضوع راز فعال بودن انسلادوس را بیش از پیش پیچیده‌تر می‌کند.
