به گزارش خبرورزشی، با وجود پیروزی خفیف انگلیس مقابل آندورا، سرمربی تیم ملی باور دارد می‌تواند با تکیه بر ویژگی‌های منحصربه‌فرد لیگ برتر، قهرمان جام جهانی شود...
با هر قدمی که توماس توخل در نقش سرمربی تیم ملی انگلیس برمی‌دارد، موانعی قدیمی که پیشینیانش نیز با آن‌ها مواجه بودند، بار دیگر سر راهش ظاهر می‌شوند:
چگونه بازیکنان خسته‌ی پایان فصل را در آمادگی جسمانی مطلوب به جام جهانی برساند؟ چه کسی کنار دکلان رایس در خط میانی بازی کند؟ جانشین طبیعی یا جایگزین هری کین کیست؟ و مهم‌تر از همه، چه سبکی از فوتبال می‌تواند انگلیس را به سکوی قهرمانی برساند؟
توخل که در آستانه سومین و چهارمین بازی ملی‌اش به عنوان سرمربی قرار داشت، قبل از بازی با آندورا که با تک گل هری کین، یک بر صفر به سود انگلیس تمام شد، اذعان کرده بود پاسخ روشنی برای بسیاری از این سوالات ندارد. با این حال، او باور دارد که موفقیت انگلیس در جام جهانی قبلی – که در میانه فصل لیگ برتر برگزار شد – تصادفی نبوده است.
او گفت: «فشارهای فیزیکی لیگ برتر به نوعی مزیت بود، چون بازیکنان در اوج رقابت بودند و آمادگی خاصی داشتند.»
اما او همچنین می‌داند که تکرار چنین شرایطی در تابستان آینده در آمریکای گرم و مرطوب دشوار خواهد بود، به‌ویژه وقتی بسیاری از بازیکنان – از جمله کسانی که در جام جهانی باشگاه‌ها شرکت دارند – چند سال است که استراحت مناسبی نداشته‌اند.
بازگشت به قدرت‌های سنتی فوتبال انگلیس
توخل، که سابقه مربی‌گری در چلسی را دارد، قاطعانه معتقد است که فوتبال انگلیس سال‌هاست نسبت به توانایی‌های بومی خود نگاهی تحقیرآمیز دارد. اما تیم او قرار نیست این‌گونه باشد. او می‌خواهد تیم ملی، آینه‌ای از لیگ برتر باشد.
به عنوان مثال، توخل توجه ویژه‌ای به اوت‌دستی‌ها و ضربات ایستگاهی دارد، که معتقد است در تابستان پیش‌رو کلیدی خواهند بود. دن برن، مدافع بلند قامت نیوکسل، احتمالاً باید برای دریافت ویزای آمریکا آماده شود.
او همچنین قصد ندارد از سیستم‌های سنتی انگلیسی دوری کند. شب گذشته برابر آندورا شاهد 4-4-2 نبودیم، اما در جام جهانی، چرا که نه؟
توخل می‌گوید: «سرعت، قدرت و استقامت. فکر می‌کنم به مدافعانی قوی با شخصیت‌های بزرگ. به هافبک‌های باکس-تو-باکس. هدف ما این است که مثل تیم‌های لیگ برتر بازی کنیم.»
سادگی، کلید موفقیت
با توجه به تنوع باشگاه‌هایی که بازیکنان از آن می‌آیند، توخل نمی‌خواهد آن‌ها را با دستورالعمل‌های پیچیده خسته کند. او می‌خواهد پیامی ساده، سبک بازی منسجم و قابل فهم برای همه ارائه دهد.
او گفت: «باید از ویدیوها یاد بگیریم، از عملکرد بازیکنان در باشگاه‌ها درس بگیریم. برخی پاسخ‌ها را مربیان باشگاهی ارائه خواهند داد، مثل اینکه “جایگاه مناسب برای بازیکن کجاست؟” و “کجا احساس راحتی دارد؟”»
کوتاهی زمان، بلندی هدف
توخل می‌داند که زمان کمی در اختیار دارد. تنها هشت جلسه تمرینی با بازیکنان داشته است – چیزی که در دنیای مربی‌گری باشگاهی، فقط آشنایی اولیه محسوب می‌شود. او از این موضوع گله ندارد، بلکه با رویکردی واقع‌بینانه به‌دنبال بهینه‌سازی شرایط است.
شب گذشته برابر آندورا، تیمی که در رتبه 173 رنکینگ جهانی قرار دارد، آزمون فنی خاصی وجود نداشت، اما فرصت خوبی برای پیاده‌سازی اصول، فرهنگ و نگرش جدید فراهم بود.
چهره‌هایی مانند جردن پیکفورد، دکلان رایس، جود بلینگهام، هری کین و شاید کول پالمر – که این هفته در تمرینات در خیرونا درخشیده – گزینه‌های اصلی توخل بودند. باقی بازیکنان باید بجنگند؛ همان‌طور که خود توخل دیروز گفت، «رقابت آغاز شده است.»
و هدف؟ قهرمانی
توخل بی‌پرده می‌گوید: «باید از عادت‌ها استفاده کنیم. باید بازیکنان را از آنچه به آن خو گرفته‌اند، جدا نکنیم.» او فوتبال ابتدایی نمی‌خواهد، اما ساده‌سازی را کلید می‌داند.
او به دنبال استفاده حداکثری از چیزی است که انگلیسی‌ها همیشه در اختیار داشته‌اند ولی شاید هرگز به‌درستی قدر آن را ندانسته‌اند
