بزرگراهی در کالیفرنیا حالا تبدیل به یک پارک شده است. ماشین‌‌‌ها رفته‌‌‌اند، اما جنگ برسر «حفظ خیابان‌‌‌های خودرویی» به صحنه آمده است. تبدیل یک قطعه دو مایلی از بزرگراه بزرگ سان‌فرانسیسکو به یک تفرجگاه عابر پیاده، درگیری بر سر فرهنگ ضدماشین در شهر را آغاز کرده است. اینجا «سانست دونز»، جدیدترین پارک سان‌فرانسیسکو است، جایی که مردم استراحت می‌کنند، دوچرخه‌‌‌سواری می‌کنند یا با لباس‌‌‌های غواصی خود برای موج‌‌‌سواری در اقیانوس آرام می‌‌‌دوند. اما در این منطقه مشکلاتی وجود دارد؛ «این پارک جای جاده را گرفته است.» در کالیفرنیا، مردم واقعا عاشق پارک‌‌‌هایشان هستند، در مقابل آنها همچنین واقعا عاشق ماشین‌‌‌هایشان هم هستند. اکنون این تعلقات با هم تلاقی پیدا کرده‌‌‌اند و باعث درگیری شدیدی بر سر ظرفیتی از شهر شده است؛ برخی آن را «جنگ علیه خودروها» در سان‌فرانسیسکو می‌‌‌نامند.
این درگیری منجر به یک کمپین برای اقامه دعوی حقوقی علیه شهرداری و تلاش برای لغو کامل کاربری «پارک جدید» شده است. تبدیل بخشی از یک جاده به بزرگ‌ترین پروژه عابر پیاده در نوع خود در تاریخ کالیفرنیا، جدیدترین اقدام مدیران شهر برای برچیدن بزرگراه‌‌‌ها به نفع فضای عمومی (سبز) ویژه شهروندان است. پس از زلزله لوما پریتا در سال ۱۹۸۹، آزادراه امبارکادرو تخریب شد و پس از آن، رمپ خروجی آسیب‌‌‌دیده آزادراه، به پاتریشیا گرین، یک پارک هنری محبوب در دره هیز، تبدیل شد. همچنین، به دلیل ممنوعیت ورود خودروها به خیابان جان اف.کندی در گلدن‌گیت در طول سال‌های کرونا، این خیابان به‌روی اسکیت‌‌‌بازان، دوندگان و کودکان نوپا که در حال یادگیری دوچرخه‌‌‌سواری بودند، باز شده و به پارک تبدیل شد. هر بار، اعتراض‌‌‌های شدیدی برای حذف خیابان‌‌‌ها وجود داشته و پس از آن مردم به مرحله پذیرش می‌‌‌رسیدند، اما مشخص نیست که نتیجه نبرد بر سر سانست دونز چه خواهد بود.
فیل گینزبرگ، مدیرکل اداره تفریحات و پارک‌‌‌ها در سان‌فرانسیسکو، گفت: «تغییر سخت است. اما این از بهترین کارهایی است که از منظر برنامه‌‌‌ریزی شهری انجام داده‌‌‌ایم.» به مدت ۹۶ سال، این مسیر دو مایلی که در امتداد ساحل اوشن قرار دارد، به عنوان بزرگراهی بزرگ شناخته می‌‌‌شد. در ابتدا، این مسیر به یک پارک تفریحی قدیمی منتهی می‌‌‌شد، سپس در بین رانندگان و موج‌‌‌سواران دهه ۱۹۵۰ محبوب شد. در بهار ۲۰۲۰، در طول قرنطینه همه‌گیری، «مقامات شهر» آن را به روی خودروها بستند تا برای مردم، فضای ورزش در عین حفظ فاصله اجتماعی را ایجاد کنند. با کاهش همه‌گیری و بازگشت مردم به مدرسه و محل کار، شهر به یک مصالحه رسید؛ رانندگان در روزهای هفته و ورزشکاران در آخر هفته‌‌‌ها از آن استفاده می‌‌‌کردند. قرار بود این توافق امسال منقضی شود، اما پنج عضو هیات ناظران بر سیاست‌‌‌های شهری، طرحی را پیش بردند تا جاده برای همیشه به روی خودروها بسته شود. تقریبا ۵۵درصد از رای‌‌‌دهندگان آن را تایید کردند، اما شکاف قابل‌توجهی به‌‌‌وجود آمد.
«غروب شن‌‌‌های روان»(Sunset Dunes)، در ۱۲ آوریل افتتاح شد و در ماه اول این پارک ۱۵۰هزار بازدیدکننده داشت. در آخر هفته‌‌‌ها، ۷۸۰۰ نفر هر روز از آن بازدید کرده‌‌‌اند و در طول هفته، ۳۴۰۰ نفر روزانه از آن بازدید می‌کنند. این اعداد، آن را به سومین پارک محبوب سان‌فرانسیسکو در روزهای هفته، پس از تفرجگاه JFK در پارک گلدن گیت و مارینا گرین در ساحل شمالی تبدیل کرده است. کسب‌و‌کارهای کوچک در نزدیکی ساحل اوشن از زمان افتتاح سانست دونز از «افزایش درآمد» خود گزارش دادند، به‌طوری که به گفته کاترین گرانتهام، مالک کتاب‌فروشی بلک برد، چند بلوک دورتر از اقیانوس، فروش او ۳۵درصد افزایش یافته است. او گفت، سانست که هرگز محله‌‌‌ای قابل‌توجه برای گردشگران نبوده، حالا در حال رونق گرفتن است.
لورن کراب، مدیر اجرایی یک کافی‌‌‌شاپ زنجیره‌‌‌ای محبوب محلی نیز گفت، فروش مغازه‌‌‌اش در نزدیکی ساحل از زمان افتتاح پارک ۲۰درصد افزایش یافته است. او با آنکه عاشق پارک جدید است، اما از درگیری‌‌‌های شدید محله که ایجاد پارک جدید باعث آن شده، نگران است. او گفت: «مطمئنا بخشی از محله در حال سوگواری برای خیابان خودرویی از دست رفته است.» در همین حال، سایر مخالفان پارک علیه شهر شکایتی را مطرح کردند و به دنبال بازگرداندن جاده به حالت «ماشین‌‌‌رو» هستند. اما مدیران شهر قصدی برای بازگرداندن این نقطه از شهر به خودروها را ندارند.
