به گزارش "ورزش سه"، در دوره‌ای که فوتبال جهانی در حال پوست‌اندازی است، تیم ملی ازبکستان نیز با عبور از موانع سنتی، جایگاه خود را در میان بزرگان تثبیت کرد. تساوی بدون گل برابر امارات در نهمین دیدار مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، امتیازی بود که صعود این تیم را به مرحله نهایی قطعی کرد؛ اما داستان ازبکستان فراتر از همین یک بازی است.
در سال‌های اخیر، فوتبال به بخشی از هویت فرهنگی ازبکستان بدل شده بود، اما نتایج هنوز همراهی نمی‌کردند. در همین مسیر، ازبکستان نسل تازه‌ای از بازیکنان مستعد را در اختیار گرفت که هم توان فنی داشتند، هم شور ملی. و نماد این حرکت، تیمی بود که حتی نام بازیکنان روی پیراهنشان درج نشده بود؛ گویی این صعود، داستان یک قهرمان خاص نبود، بلکه قصه‌ای جمعی از تلاش یک ملت بود.
در این مسیر، ازبک‌ها تیم‌هایی مانند ایران و قطر را به چالش کشیدند. برابر ایرانِ پرستاره با آزمون و طارمی، ازبکستان در خاک حریف دوبار پیش افتاد و با تساوی ۲-۲ زمین را ترک کرد. همین ذهنیت، ازبکستان را به تیمی متفاوت در آسیا تبدیل کرده است.
در بازی سرنوشت‌ساز برابر امارات، تمام کشور میزبان در پشت تیمشان ایستاده بود؛ حتی رئیس فدراسیون فوتبال که از خاندان حاکم است، شخصاً برای روحیه دادن به بازیکنان آمد. اما هیچ‌کدام از این‌ها کافی نبود. ازبک‌ها در تمام طول بازی با اقتدار دفاع کردند، شش ضربه در چارچوب امارات را مهار کردند و اجازه ندادند حتی بوی گل به دروازه‌شان برسد.
امروزه دیگر کمتر کسی در ازبکستان به یک شکست افتخارآمیز راضی می‌شود. تیم ملی آن‌ها حالا آمده تا نتیجه بگیرد، و با وجود اینکه صعودشان با تساوی رقم خورد، اگر پیروز میدان بودند، کسی متعجب نمی‌شد. ازبکستان به بلوغ تاکتیکی رسیده و حالا به عنوان تیمی منسجم و آماده، گام به جام جهانی گذاشته است.
نام‌هایی چون فیض‌الله‌یف، شومورودوف، آشورماتوف و اورونوف دیگر فقط برای اهالی فوتبال آسیا آشنا نیستند؛ حالا آن‌ها این فرصت را دارند تا در جام جهانی ۲۰۲۶ خود را به باشگاه‌های بزرگ معرفی کنند و در سطحی تازه از فوتبال جهان دیده شوند.
