«استقلال ملی» ناموس مشترک کشورهای جهان است و همه حکومت های مشروع و قانونی، خود را موظف به تأمین استقلال کشورهای خویش و جلوگیری از زورگویی قدرت های سلطه‌گر به ملتهایشان می دانند؛ اما قدر و منزلت استقلال را کسانی بیشتر می شناسند که برای آن جنگیده باشند.
ملّت ایران با جهاد چهل و هفت ساله خود از جمله ملت هایی است که استقلال ملی خویش را نه تنها به عنوان دستاورد، بلکه خون‌آوردِ گرانقدر صدها هزار شهید والا مقام، شجاع و فداکار به یادگار دارد.
از این رو استقلال ملی برای ایران اسلامی تنها یک واژه در لا به لای خطوط کتاب های سیاسی نیست؛ بلکه خونبهای شهیدان و عصارهٔ مجاهدات ملتی است که چهل و هفت سال پیش، با رهبری حکیمانهٔ امام خمینی(ره)، زنجیرهای وابستگی را گسست و امروز، در پرتو همین استقلال با وجود طوفان های دشمنی و ستم، سربلندانه، مسیر پیشرفت، امنیت و عزت را می پیماید. سخنان روشنگرانهٔ رهبر انقلاب در حرم مطهر امام راحل، بار دیگر نقشهٔ راه استقلال ملی ایران را توصیف کرد.استقلال ملی در اندیشه امامین انقلاب بر چند رکن اساسی استوار است:
۱. ما می توانیم :
این شعار، قلب تپندهٔ هویت ملی ایرانیان است. امام خمینی، انگاره «ما نمی توانیم»را که رژیم طاغوت القا کرده بود، درهم شکست و روح خودباوری را در کالبد ملت ما دمید. دستاوردهای شگرف حوزه علم و فناوری (به ویژه صنعت پیشران هسته ای)، دفاعی و سازندگی کشور، حاصل همین روحیه است. دشمنان ایران به خوبی می دانند که نفی این باور، کلید نفوذ آنهاست، چنان که طرح های اخیر هسته ای غرب برای تضعیف و فروپاشی همین روحیه ملی طراحی شده اند.
۲.گفتمان مقاومت:
مقاومت به منزله سر فرو نیاوردن در برابر اراده تحمیلی نظام سلطه و پایبندی به اصول و آرمان های انقلاب اسلامی است؛ آرمان هایی که سپر استقلال ملی در برابر زیاده خواهی های استکبار به شمار می آیند.
ایران اسلامی، امروز نیز همانند سالهای نخست انقلاب در مقابله با چالش های استکبار در حال مقاومت است؛ امّا با تفاوتی کاملاً معنی‌دار؛ چرا که اگر آن روز مقاومت در برابر نظام سلطه بر سر کوتاه کردن دست عمّال بیگانه یا تعطیلی سفارت رژیم صهیونیستی در تهران یا رسوایی لانه جاسوسی بود، امروز مقاومت در برابر تحریم های مالی و علمی است که می کوشند در مسیر حرکت کشور بر لبه دانش و حضور در باشگاه فناوران هسته ای جهان مانع تراشی کنند.
۳. جنبش نرم افزاری :
دانش و فناوری بومی در دهه پنجم انقلاب اسلامی ، آشکارترین نشانه استقلال ملی ایران به شمار می آید؛ چرا که روی دیگر دانایی، توانایی است. دنیای غرب به برکت دانش و صنعت بود که توانست برای خود ثروت و نفوذ و قدرت دویست‌ساله فراهم کند و با وجود تهیدستی در بنیانهای اخلاقی و اعتقادی، با تحمیل سبک زندگی غربی به جوامع عقب‌مانده ، اختیار سیاست و اقتصاد آنها را در دست گیرد.
ایران اسلامی هر چند هرگز به دنبال سوءاستفاده از دانش همانند آنچه غرب پیشه کرد، نیست ؛ امّا برای حفظ استقلال ملی به جوشش مداوم چشمه دانش در درون مرزهای خود نیازمند است. خوشبختانه استعداد علم و تحقیق نیز در ملّت ما بالاتر از متوسط جهانی است.
اکنون نزدیک به دو دهه است که رستاخیز علمی در کشور آغاز شده و با سرعتی که برای ناظران جهانی غافلگیرکننده است -یعنی یازده برابر شتاب رشد متوسّط علم در جهان- به پیش رفته است. دستاوردهای علمی ما از جمله در فناوری هسته ای، مایه شگفتی ناظران جهانی شده و کشور ما را در برخی از رشته‌های حسّاس و نوپدید به رتبه‌های نخستین ارتقاء داده است؛ به طوری که در تولید علم به رتبه شانزدهم در میان بیش از دویست کشور جهان دست یافته ایم. این دستاوردها همه‌وهمه در حالی حاصل شده که کشور دچار تحریم های سنگین مالی و علمی بوده است.
۴. ارتقای قدرت دفاعی:
ایران اسلامی از سالهای نخست انقلاب نشان داد که بدون اتکا به بیگانگان و با تکیه بر رزمندگان مؤمن ،شجاع و فداکار خویش و نیز با سازماندهی نیروهای مردمی می تواند مقتدرانه از خود دفاع کند. امروز اما توان دفاعی قوی و تسلیحات فوق پیشرفته ایران ، با ارتفاعی متفاوت از گذشته ضامن امنیت و مانع طمع و افزون طلبی دشمنان است. مقایسه نقطهٔ صفر توان دفاعی ابتدای انقلاب با دستاوردهای چشمگیر امروز نشان می دهد که ایران در برخی شاخصهای دفاعی با وجود تحریم ها، به رتبهٔ اول منطقه دست یافته و تحسین جهانیان را برانگیخته است.
۵ .آگاهی ملی :
امامین انقلاب همواره حقایق سیاسی و بین المللی را با استدلال و بیانی نافذ و اثرگذار برای مردم روشن کرده اند.آگاهی ملی که در نتیجه رابطه مستقیم ملت و ولایت به دست می آید، قوی ترین سلاح در برابر جنگ روانی دشمنان علیه خودباوری، توانمندی های درونی و استقلال ملی است.
