به گزارش "ورزش سه"، کیلیان امباپه همیشه احساس غرور عمیقی نسبت به ملیت فرانسوی‌اش داشته؛ یا بهتر بگوییم، نسبت به پاریسی‌ بودنش. به همین دلیل، با وجود اختلاف آشکار با باشگاه پاری‌سن‌ژرمن بابت مبالغ پرداخت‌نشده از قرارداد قبلی‌اش، او توانست خود را جدا کرده و در آغاز اردوی تیم ملی فرانسه، به هم‌تیمی‌های سابقش تبریک بگوید.
با این حال، او به‌خوبی می‌داند که همچنان در وضعیت غیرعادی‌ای قرار دارد: بازیکنی در اوج هرم فوتبال که همچنان دستیابی به لیگ قهرمانان اروپا برایش غیرممکن مانده است. او پیش از این ثابت کرده بود که می‌تواند تیم ملی کشورش را در جام جهانی رهبری کند، اما در سطح باشگاهی هنوز این مأموریت بزرگ را به سرانجام نرسانده است.

امباپه و تورام، تماشاگران موفقیت پی‌اس‌جی

برای امباپه، بازگشت به اردوی دشان یعنی تغییر فضا و بازگشت به محیطی که در آن رهبری‌اش زیر سؤال رفت، آن هم بعد از پیوستن به رئال مادرید. پیوستن او به باشگاه سفیدپوش مادریدی آن‌قدر خبرساز شد که تبدیل به مسئله‌ای در سطح ملی شد و حتی امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، در آن دخالت کرد.
به همین دلیل، هر آنچه مربوط به امباپه در سرزمین مادری‌اش باشد، ابعادی فراتر از فوتبال پیدا می‌کند.
مهاجم رئال مادرید که فصل تلخی در لیگ قهرمانان را پشت سر گذاشت و با شکست مقابل آرسنال از رقابت‌ها کنار رفت، دمبله، بارکولا، لوکاس و زئیر امری، هم‌تیمی‌های سابقش در پی‌اس‌جی را در آغوش کشید. همچنین به دوئه، ستاره نوظهور رقابت‌ها که در پاری‌سن‌ژرمن همزمان با او هم‌تیمی نبود، تبریک گفت.

دیدیه دشان، سرمربی تیم ملی فرانسه، نیز خواست که به صورت عمومی به پنج قهرمان لیگ قهرمانان اروپا تبریک بگوید و از سایر بازیکنان خواست برایشان دست بزنند.
اما نگاه‌ها و دوربین‌ها فوراً به سمت دو نفر رفت: کیلیان امباپه و مارکوس تورام؛ اولی، بازیکن سابق پی‌اس‌جی که نتوانست در موفقیت بزرگ این باشگاه مشارکت داشته باشد و دومی، مهاجم اینتر که یکی از بازندگان بزرگ در فینال مونیخ بود.

کفش طلای اروپا؛ تنها دلخوشی فردی

امباپه با بردن کفش طلای اروپا به‌عنوان بهترین گلزن، به نوعی به آرامش رسیده است؛ در تیمی از رئال مادرید که بسیار پایین‌تر از انتظارات ظاهر شد، او یک جایزه بزرگ را برد. پایان فصل او موجی از حمایت برایش ایجاد کرد تا به عنوان یکی از نامزدهای اصلی توپ طلا مطرح شود. با توجه به سابقه و آمار فردی، بی‌تردید در جمع نامزدهای نهایی خواهد بود، اما خودش می‌داند که قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، نام دمبله را به‌عنوان گزینه اصلی فرانسه مطرح کرده است.
دمبله، بازیکن سابق بارسلونا، اکنون گزینه محبوب فرانسوی‌ها برای کسب توپ طلاست؛ جایزه‌ای که هنوز از امباپه دور مانده و او امیدوار بود با انتقال به اسپانیا و پیوستن به رئال، شانسش برای دریافت این جایزه بیشتر شود. با این حال، پنجره‌ فرصت‌هایی مثل جام باشگاه‌های جهان یا لیگ ملت‌های اروپا هرچند دارای ارزش هستند اما در مقایسه با لیگ قهرمانان کافی نخواهند بود، مگر اینکه امباپه در آن‌ها نمایش‌هایی خارق‌العاده از خود نشان دهد و بار دیگر توجه خبرنگارانی که قرار است روز دوشنبه، ۲۲ سپتامبر (زودتر از همیشه)، رأی بدهند را جلب کند.

کان، باشگاه او، در وضعیت بی‌سابقه

در فرانسه، عملکرد امباپه همواره زیر ذره‌بین بوده، به‌ویژه پس از ترک پی‌اس‌جی.
به این شک و تردیدها حالا مسئله‌ای تنش‌زا در باشگاه کان نیز اضافه شده؛ باشگاهی که امباپه در سپتامبر سال گذشته سهام‌دار عمده آن شد.
ماجرایی که مشابه آن را در میان بازیکنان زیادی می‌بینیم؛ فوتبالیست‌هایی که حالا وارد دنیای مالکیت باشگاه‌ها شده‌اند. برای نمونه، وینیسیوس جونیور و باشگاه آلوِرکا که به‌ تازگی به لیگ برتر پرتغال صعود کرده است.

اما امباپه فعلاً نمی‌تواند به عملکرد ورزشی‌اش در این حوزه افتخار کند. در نخستین فصل مالکیت خانواده امباپه در باشگاه کان، این تیم در قعر جدول قرار گرفت، از منطقه امن فاصله زیادی داشت و به دسته سوم فوتبال فرانسه سقوط کرد.
همه این‌ها در شرایطی رخ داد که باشگاه با بحران نهادی عمیقی روبه‌رو شد، تا جایی که خودِ امباپه به شهر بندری کان رفت تا فضا را آرام کند؛ آن‌هم پس از چندین اعتراض هواداران در ورزشگاه علیه او.

این برای اولین‌بار در ۴۰ سال گذشته است که باشگاه کان از فوتبال حرفه‌ای فرانسه خارج می‌شود. طبق گزارش‌ها، این باشگاه در حال آماده‌سازی برای یک بازسازی عمیق است که شامل اخراج دست‌کم ۱۰ کارمند به دلایل اقتصادی خواهد بود.

مهلت اجرای این تصمیمات یک ماه تعیین شده و بدون تردید نارضایتی هواداران کان از امباپه را افزایش خواهد داد؛ بازگشتی به فرانسه که برای ستاره رئال، تلخ‌تر از آن چیزی است که خودش می‌خواست.