عصر ایران - در حالی که بسیاری از هوراس مان (Horace Mann)، پدر آموزش و پرورش مدرن آمریکا، به عنوان مخترع تعطیلات تابستانی مدارس نام می برند، کارشناسان و مورخان آموزشی اکنون دیدگاه ظریف تری را در این زمینه مطرح می کنند. نقش مان در شکل دهی به تعطیلات تابستانی بیش از آنکه یک اختراع واحد باشد، بخشی از تلاش های گسترده تر او برای استانداردسازی سیستم آموزشی بوده است.
هوراس مان، چهره ای کلیدی در جنبش مدارس مشترک قرن نوزدهم، در دهه ۱۸۴۰ میلادی ایده یک تقویم تحصیلی یکپارچه را مطرح کرد. هدف او ایجاد یک سیستم آموزشی حرفه ای تر و یکنواخت تر بود. در این راستا، او و دیگر اصلاح طلبان آموزشی، لزوم گنجاندن یک تعطیلات تابستانی را در این تقویم استاندارد مورد توجه قرار دادند.
استانداردسازی سال های تحصیلی: مان به دنبال ایجاد یک سیستم آموزشی منظم و قابل پیش بینی بود و تعطیلات تابستانی بخشی از این تقویم یکپارچه را تشکیل می داد.
نگرانی های بهداشتی: در آن زمان، نگرانی های جدی در مورد تحریک بیش از حد ذهن های جوان و همچنین شرایط غیربهداشتی و تهویه نامناسب کلاس های درس در ماه های گرم تابستان وجود داشت. مان و همکارانش معتقد بودند که تعطیلات تابستانی می تواند به رفع این مشکلات بهداشتی کمک کند.
توسعه حرفه ای معلمان: هوراس مان همچنین ارزش تابستان را به عنوان فرصتی حیاتی برای معلمان برای ارتقاء مهارت ها و دانش خود تشخیص داد. این دیدگاه، از ایده ایجاد یک نیروی کار آموزشی حرفه ای و مجهز حمایت می کرد.
نتیجه تلاش های مان و دیگر اصلاح طلبان، پذیرش یک سال تحصیلی استاندارد از سپتامبر تا ژوئن بود که تعطیلات تابستانی بخشی جدایی ناپذیر از آن شد و به یک هنجار در آموزش و پرورش آمریکا تبدیل گشت.
از این رو، در حالی که نفوذ هوراس مان در شکل دهی به سیستم مدرسه مدرن غیرقابل انکار است، مفهوم تعطیلات تابستانی نتیجه یک «اختراع» منحصر به فرد توسط او نیست. این ایده محصول تکامل عوامل مختلفی از جمله دغدغه های سلامتی، نیاز به استراحت معلمان و ریتم های زندگی کشاورزی در آن دوران بود.
