به گزارش رکنا، یک زن افغان که پس از ۲۸ سال زندگی در ایران، به افغانستان بازگردانده شده است، از شرایط دشوار خود و کودکانش در هرات سخن گفت. او که همراه فرزندانش در وضعیت نامناسبی به سر می‌برد، می‌گوید تمام خانواده‌اش هنوز در ایران هستند و او بدون حمایت، در کشوری زندگی می‌کند که شرایط آن را به‌خوبی می‌شناسد اما توان تطبیق با آن را ندارد.
این زن با گلایه از روند اخراج مهاجران افغان از ایران، افزود: «ما را از مرز ایران رد مرز کردند و حالا در هرات هستیم، بدون هیچ امکاناتی. تمام وسایلم در ایران جا مانده. بچه‌ها مدام گریه می‌کنند و می‌خواهند برگردیم ایران. اینجا هیچ‌چیز نداریم.»
او در ادامه گفت که انتظار داشت پس از بازگشت، نهادهای مسئول از جمله طالبان حداقل حمایت‌های اولیه‌ای از مهاجران بازگشتی ارائه دهند، اما نه‌تنها کمکی دریافت نکرده، بلکه با رفتارهای خشن نیز مواجه شده است: «طالبان هیچ کمکی به ما نکردند. بارها به خاطر نوع پوششم در خیابان‌های هرات مورد اعتراض و آزار قرار گرفتم. گفتند که باید طبق دستورات آنها لباس بپوشم.»
این زن افغان، در حالی روزهای سختی را در هرات سپری می‌کند که مادر، خواهر و برادرانش همچنان در ایران ساکن هستند. او اکنون در غربت و تنهایی، با کودکانش روزگار دشواری را می‌گذراند و از جامعه بین‌المللی و نهادهای مدافع حقوق بشر درخواست کمک و حمایت دارد.
اینکه در همه کشورهای جهان مهاجران افغانی غیرمجاز نمی توانند اقامت داشته باشند یک اصل است و باید نسبت با شرایط کشور با آنها برخورد شود برخی سالها در کمپ نگهداری می شوند برخی به جزایر انتقال داده می شوند و اگر روزی شرایطشان احراز شد یا اقامت می گیرند یا دیپورت می شوند اما در ایران با توجه به اینکه سالهای سال بی قانونی در پذیرش یا برخورد با مهاجران افغانستانی وجود داشت و هنوزم وجود دارد شاهد زندگی های طولانی مدت خیلی از مهاجران بودیم و هستیم تا جاییکه برخی حتی بچه هایشان زبان فارسی افغانستانی بلد نیستند و کاملا لهجه شهرستان های ایران را دارند به نظر می رسد با احترام به روند بازگردانده شدن افغان های غیرمجاز به کشورشان یک سازمان قوی به مطالعه درباره زندگی این مهاجران در ایران داشته باشند و خانواده هایی که درگیر کامل فرهنگ ایران از مدرسه رفتن بچه هایشان تا زندگی طولانی مدت در ایران بویژه زنان سرپرست خانواده که کم هم نیستند و با بازگرداندن این زنان و دخترانشان به افغانستان آنها را با شرایط سخت و دشوار طالبانی مواجه می کنیم تجدید نظری داشته باشند واقعا دخترانی که در ایران تحصیل می کنند در اعتقادات طالبانی جایی دارند ؟ یا زنان سرپرست خانوار در حکومت طالبانی چه باید کنند؟ بیایید شرمند این خانواده های مهاجر حتی غیر مجاز که خیلی هایشان زمانی کارت اقامت در ایران داشته اند و الان باطل کرده ایم نباشم. فکر می کنم گناه بزرگی است و نباید هیزم تر و خشک را با هم بسوزانیم.
