به گزارش مشرق،کانال تلگرامی مرکز مطالعات پاکستان در مطلبی به بررسی پیامدهای جنگ پاکستان و هند پرداخت:
جنگ اخیر میان پاکستان و هند نه تنها از نظر نظامی به شکست هند منجر شد، بلکه پیامدهای دیپلماتیک و رسانه‌ای گسترده‌ای نیز برای این کشور در پی داشت. در حالی‌که دهلی‌نو سال‌هاست با نادیده‌گرفتن درخواست‌ها برای میانجی‌گری در مسئله کشمیر، بر طبل یک‌جانبه‌گرایی می‌کوبد، این‌بار رفتار تهاجمی‌اش نتیجه معکوس داد.
ایالات متحده که پیش‌تر از ورود به اختلافات هند و پاکستان پرهیز می‌کرد، به‌صراحت اعلام کرد که در توقف درگیری‌ها میان دو کشور نقش داشته است؛ اظهاراتی که برای دولت هند ناخوشایند بود و ثابت کرد که دیگر نمی‌تواند آمریکا را بیرون از ماجرا نگه دارد.
هند در محافل بین‌المللی انتظار داشت کشورهای جهان با آن هم‌صدا شوند، اما برخلاف تصور، فقط رژیم صهیونیستی از آن حمایت کرد. در سوی مقابل، چین، ترکیه و آذربایجان آشکارا پشت پاکستان ایستادند و حتی کشورهای عربی نیز مواضع متعادلی اتخاذ کردند که به نفع اسلام‌آباد تمام شد.
از نظر نظامی، پاکستان در این درگیری توانست برتری خود را نشان دهد؛ شش جنگنده از جمله رافال‌های پیشرفته هند را سرنگون کرد، سامانه دفاعی S-400 را مختل ساخت و شبکه ارتباطی دشمن را فلج کرد. این اقدامات نشان داد که اسلام‌آباد نه تنها یک قدرت هسته‌ای بلکه یک بازیگر مقتدر در جنگ کلاسیک نیز هست.
از نگاه داخلی، فضای جنگ موجب وحدت موقت سیاسی در پاکستان شد. حتی برخی رهبران مخالف، از جمله رئیس حزب تحریک انصاف، از نیروهای مسلح حمایت کردند و از زبان ارتش، به جای سیاست حزبی سخن گفتند؛ اقدامی که واکنش مثبت در پی داشت.
شاید بزرگ‌ترین دستاورد این درگیری برای پاکستان، زنده‌شدن دوباره مسئله کشمیر در سطح جهانی باشد. تا پیش از این، دهلی‌نو گمان می‌کرد که این پرونده بسته شده، اما اکنون حتی قدرت‌هایی مانند آمریکا نیز به آن اشاره می‌کنند و جهان بار دیگر خطر درگیری هسته‌ای در منطقه را به رسمیت شناخته است.
جنگ را هند آغاز کرد؛ اما نه‌تنها نتوانست چیزی به دست آورد، بلکه در میدان دیپلماسی، رسانه و حتی افکار عمومی نیز شکست خورد. اکنون زمان آن رسیده که دولت پاکستان از این فرصت برای تقویت جایگاه جهانی خود و تحکیم وحدت ملی استفاده کند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
