از ابتدای خردادماه ۱۴۰۴، کامیونداران در نقاط مختلف ایران با برگزاری تجمعات اعتراضی و اعتصاب، صدای نارضایتی خود را به گوش مسئولان رساندند. این اعتراضات که توجه بسیاری از مقامات را جلب کرده، به دلیل مشکلات متعدد صنفی از جمله سهنرخی شدن گازوئیل، گرانی لاستیک، روغن و قطعات یدکی، هزینههای بالای بیمه، کرایههای پایین و فشارهای معیشتی شکل گرفته است. سخنگوی دولت نیز در واکنش به این اعتراضات اعلام کرد که دولت خود را موظف به رسیدگی به مطالبات کامیونداران میداند.
کامیونداران در گفتوگو با رسانهها از سختیهای شغلی و معیشتی خود سخن گفتند. رانندگی کامیون، حرفهای پرخطر است که رانندگان را در معرض حوادث جادهای و شرایط جوی سخت قرار میدهد. یکی از رانندگان معترض اظهار داشت: «در کشورهای پیشرفته، رانندگان از امکانات رفاهی و قوانین حمایتی برخوردارند، اما در ایران نه تنها این حمایتها وجود ندارد، بلکه امکانات اولیه مانند محل استراحت مناسب و ایمنی جادهها نیز فراهم نیست.»
گرانی قطعات یدکی، لاستیک و روغن، افزایش هزینههای بیمه تأمین اجتماعی و نبود نظارت بر هزینههای تعمیرات کامیون از جمله مشکلات اصلی کامیونداران است. علاوه بر این، کرایههای پایین در برابر هزینههای سرسامآور، معیشت این قشر را به شدت تحت فشار قرار داده است. یکی دیگر از رانندگان افزود: «با این هزینهها، ادامه کار برای ما تقریباً غیرممکن شده است. ناامنی جادهها و نبود حمایتهای قانونی نیز مشکلات را دوچندان کرده است.»
محمد مهدی فروردین، نماینده مردم فیروزآباد در مجلس دوازدهم، از مصوبه اخیر مجلس خبر داد که معافیتهای مالیاتی در حوزه ارزش افزوده برای کامیونداران را به تصویب رسانده است. وی این اقدام را گامی مثبت در راستای حمایت از این قشر زحمتکش دانست و ابراز امیدواری کرد که با پیگیریهای بیشتر، سایر مشکلات صنفی کامیونداران نیز برطرف شود.