یک استارتاپ لیتوانیایی در تلاش است تا با فناوری چاپ زیستی، ابتدا به درمان زخم‌های حیوانات خانگی بپردازد و در آینده اعضای بدن انسان را چاپ سه‌بعدی کند.
استارتاپ Vital3D مستقر در شهر ویلنیوس لیتوانی موفق به چاپ ساختارهای زیستی عملکردی شده و می‌گوید چاپ اعضای بدن انسان برای پیوند، بین 10 تا 15 سال آینده ممکن خواهد شد. این شرکت در‌حال‌حاضر با استفاده از یک سیستم لیزری اختصاصی، سلول‌های زنده و مواد زیستی را با دقت بالا در الگوهای سه‌بعدی قرار می‌دهد تا ساختارهایی شبیه به سیستم‌های زیستی طبیعی ایجاد کند.
مدیرعامل این شرکت، «ویدمانتاس شاکالیس»، هدف از این فعالیت را علاوه‌بر جنبه حرفه‌ای، ناشی از تجربه‌ای شخصی می‌داند؛ او پس از ازدست‌دادن یکی از استادان خود به دلیل سرطان مجاری ادراری، تصمیم گرفت به توسعه کلیه‌های چاپی روی بیاورد. بااین‌حال، رسیدن به چنین هدفی نیازمند منابع مالی قابل‌توجه است، بنابراین شرکت در گام نخست، محصولی برای درمان زخم حیوانات خانگی طراحی کرده است.
اولین محصول این استارتاپ با نام VitalHeal، اولین پچ چاپ‌زیستی‌شده برای حیوانات خانگی است که فرآیند بازسازی پوست را سرعت می‌بخشد. منافذ بسیار ریز روی سطح آن، ضمن اجازه گردش هوا، مانع نفوذ باکتری‌ها می‌شوند. این پچ پس از قرارگیری روی زخم، فشار یکنواختی وارد کرده و با آزادسازی عوامل رشد، بهبود زخم را تسریع می‌کند.
به گفته شرکت سازنده، این پچ می‌تواند زمان بهبود زخم را از 10–12 هفته به 6–4 هفته کاهش دهد. همچنین احتمال عفونت از 30 درصد به زیر 10 درصد، تعداد مراجعه به دامپزشک از 8 بار به 2 یا 3 بار، و زمان جراحی را تا نصف کاهش می‌دهد.
با وجود قیمت نسبتاً بالا (300 یورو برای مصرف‌کننده یا 150 یورو به‌صورت عمده‌فروشی)، این شرکت ادعا می‌کند که استفاده از پچ می‌تواند هزینه‌های درمانی را از 3000 یورو به 1500 یورو کاهش دهد. آزمایش‌های حیوانی اولیه روی موش‌ها نتایج مثبتی داشته و آزمایش‌های بالینی روی سگ‌ها نیز از تابستان امسال در لیتوانی و بریتانیا آغاز خواهد شد.
پس از حیوانات، کاربرد این فناوری برای درمان زخم‌های بیماران دیابتی در اولویت قرار دارد؛ چرا که حدود 25 درصد از این افراد با مشکلات ترمیم زخم روبه‌رو هستند. این فناوری می‌تواند در آینده به کمک قربانیان سوختگی، مجروحان جنگی و بیماران نیازمند ترمیم پیشرفته پوست نیز بیاید.
یکی از چالش‌های مهمی که در مسیر چاپ اندام‌ها وجود دارد، بازسازی عروق خونی و تنوع بالای انواع سلول‌ها در اعضای بدن است. شاکالیس می‌گوید هدف اولیه آنها ایجاد ساختارهای عروقی و سپس دستیابی به تمایز سلول‌ها هنگام چاپ است. او معتقد است در صورت موفقیت، فناوری چاپ زیستی انها می‌تواند کمبود جهانی اعضای پیوندی را کاهش دهد.
