به گزارش خبرنگار مهر، سیدجواد حسینی، معاون وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و رئیس سازمان بهزیستی کشور، در جلسه شورای مشارکت‌های مردمی استان البرز که با حضور استاندار، مدیران ارشد استان و نهادهای مشارکتی برگزار شد، گفت: سازمان بهزیستی تنها سازمانی است که از خیابان تا ساختار ملی گسترده شده و مأموریتی وسیع‌تر از هر وزارتخانه‌ای در حوزه اجتماعی دارد.
وی افزود: در حالی که تنها ۱۸ هزار نیروی انسانی در اختیار داریم، مسئولیت رسیدگی به ۸ میلیون نفر را پذیرفته‌ایم، یعنی بیش از ۱۰ درصد جمعیت کشور. اعتبارات ما کمتر از یک درصد از بودجه کشور است اما توانسته‌ایم با ۵۶ درصد افزایش اثربخشی، اثبات کنیم که مشارکت رمز موفقیت است.
حسینی تأکید کرد: بر اساس سند مشارکتی استان، ما در سال ۱۴۰۴ اقدام به ساخت ۳۰۰ واحد مسکونی برای مددجویان، ایجاد یک نیروگاه خورشیدی سه مگاواتی با سهام‌داری ۶۰۰ مددجو، و تأمین هزار ویلچر و ابزار توانبخشی خواهیم کرد.
وی گفت: برای ازدواج، جهیزیه و معیشت مددجویان نیز ۴۰۰ میلیارد ریال اعتبار تخصیص داده‌ایم و آمادگی داریم در صورت ارائه پروژه‌های کیفی، این رقم را به ۳ هزار میلیارد ریال افزایش دهیم.
رئیس سازمان بهزیستی با اشاره به اهمیت توسعه مشارکت نظام‌مند، از راه‌اندازی طرح «سلام، سلامت» برای سالمندان خبر داد و افزود: ما تفاهم‌نامه‌ای با وزارت آموزش منعقد کردیم که طبق آن، مدارس در نوبت بعدازظهر در اختیار سالمندان قرار خواهد گرفت تا در حوزه سلامت، ورزش، هنر، قصه‌گویی و نشاط شرکت کنند.
وی ادامه داد: مشارکت تنها به نیکوکاری فردی محدود نمی‌شود. باید آن را ساختارمند و نظام‌مند کرد. ایران در مشارکت فردی رتبه ۲۱ جهان را دارد، اما در مشارکت نهادی رتبه‌ای بسیار پایین‌تر دارد. ما در حال طراحی زیست‌بوم مشارکت هستیم.
حسینی از تدوین نقشه جامع مسئولیت اجتماعی استان البرز خبر داد و گفت: با همراهی شرکت‌ها، بانک‌ها، دانشگاه‌ها و خیّرین، قصد داریم مجتمع جامع خدمات اجتماعی استان را راه‌اندازی کنیم که به‌صورت زنجیره‌ای، از بانک تا دانشگاه، خدمات ارائه کند. نمونه آن را در تهران اجرا کرده‌ایم.
وی خاطرنشان کرد: پیشنهاد من ساخت یک مدرسه ترکیبی با رویکرد آموزش مهارت به کودکان خیابانی است. ما همه مجوزها و حمایت‌های لازم را فراهم می‌کنیم تا این کودکان با کرامت اجتماعی بازگردند.
او در پایان گفت: ما یک شبکه داوطلبانه گسترده از پزشکان، مددکاران، مربیان و مهندسان اجتماعی نیاز داریم که در ساختار منسجم فعالیت کنند. با تکیه بر مشارکت هدفمند و شبکه‌سازی خیرین سیاست‌گذار، می‌توانیم اثرگذاری اجتماعی را چند برابر کنیم.
