به گزارش خبرآنلاین روزنامه اعتماد نوشت: به استناد آمار این گزارش، در فاصله سالهای ۱۳۹۸ تا پایان ۱۴۰۲ و غیر از سال ۱۳۹۹ که به دلیل شیوع جهانی کرونا، مرز تمام کشورها برای ورود اتباع خارجی مسدود شد و تقاضای این گواهی نسبت به سال ۱۳۹۸ کاهش ۸ درصدی داشت، آمار متقاضیان دریافت گواهی عدم سوءپیشینه فعالیت پزشکی همواره رو به افزایش بوده و بیشترین افزایش هم در سال ۱۳۹۸ با رشد ۲۳۲ درصدی نسبت به سال ۱۳۹۷ رقم خورد و سال ۱۴۰۰ هم تعداد تقاضاها برای دریافت این گواهی نسبت به سال ۱۳۹۹ رشد ۱۰۲ درصدی داشت .
آمارهای وزارت بهداشت که دیروز به صورت گزارشی در اختیار اعضای هیات دولت قرار گرفت، نشان میدهد که سال ۱۴۰۱ آمار پزشکان متقاضی دریافت این گواهی نسبت به سال ۱۴۰۰ رشد ۴۲ درصدی و در سال ۱۴۰۲ هم نسبت به سال ۱۴۰۱رشد ۶ درصدی داشت اما تقاضاهای ثبت شده پزشکان متقاضی مهاجرت در سال ۱۴۰۳ نشان داد که نه تنها آمار متقاضیان دریافت این گواهی نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش نداشته، بلکه کاهش تقاضاها حتی از سال ۱۳۹۹ هم بیشتر بوده و به ۱۸ درصد تنزل پیدا کرده است .
از مرداد ۱۴۰۳ کاهش تعداد پرستاران متقاضی دریافت گواهی عدم سوءپیشینه فعالیت پرستاری کاملا مشهود است چنانکه در فروردین ۱۴۰۳ تعداد پرستاران متقاضی این گواهی ۱۱۹ نفر بوده و در اردیبهشت پارسال ۱۵۴ تقاضا برای دریافت این گواهی ثبت شده و در ماههای خرداد و تیر و مرداد ۱۴۰۳ هم آمار متقاضیان دریافت این گواهی بیش از ۱۱۵ نفر است چنانکه در خرداد ماه ۱۱۹ نفر، تیر ماه ۱۳۰ نفر و مرداد ۱۲۵ نفر برای دریافت این گواهی تقاضا ثبت کردهاند، اما شهریور ماه تعداد متقاضیان با کاهش قابل توجه نسبت به ماه قبل به ۸۸ نفر رسیده و مهر ماه با افزایش اندکی باز هم شاهد سه رقمی شدن آمار پرستاران خواستار دریافت گواهی موثر در مهاجرت هستیم به گونهای که در اولین ماه نیمه دوم پارسال ۱۱۰ پرستار متقاضی دریافت این گواهی بودهاند ولی از آبان ماه، روند تقاضاها دو رقمی شده و تا فروردین امسال هم این روند کاهشی ادامه داشته چنانکه آبان پارسال ۹۰ پرستار تقاضای دریافت این گواهی را داشتهاند، اما این عدد در فروردین امسال به ۷۱ نفر رسیده است .
. نگاهی به سالهای رشد آمار مهاجرت پزشکان و بازخوانی رخدادهای این سالها، به خوبی نشان میدهد که در بزنگاههای اقتصادی و سیاسی همچون سال ۱۳۹۸ و به خصوص نیمه دوم سال که اعتراضات بابت گرانی قیمت بنزین و شلیک به هواپیمای اوکراینی در آسمان تهران و جان باختن ۱۷۶ انسان بیگناه شکل گرفت، برخی از اعضای جامعه پزشکی، مصمم به هجرت و ترک کشورشدند . سال ۱۳۹۸ البته سال گرانی قیمت دلار هم بود ولی گرانی و تورم در این سال به حدی نبود که کادر درمان را به ترک وطن سوق دهد، بلکه نارضایتی از منش سیاسی دولت وقت، برخی از اعضای جامعه پزشکی را به ترک کشور و مهاجرت مصمم کرد .
این احتمال تا نیمه سال ۱۴۰۱ و تا پیش از جانباختن مهسا امینی (۲۵ شهریور ۱۴۰۱) هم با همان رنگ نامحسوس به قوت خود باقی بود ولی از نیمه دوم سال ۱۴۰۱ و به خصوص بعد از تجمع پزشکانی که روز ۴ آبان در همراهی با معترضان، در مقابل سازمان نظام پزشکی تهران بزرگ جمع شدند و درگیریهای پس از آن، تصمیم تعدادی از پزشکان برای ترک کشور حتی به قیمت کار در جایگاهی پایینتر از آنچه در ایران داشتند، شدت بیشتری گرفت .
. در این دو سال علاوه بر برخی فارغالتحصیلان پزشکی که آینده خوشرنگی پیش روی خود نمیدیدند، تعدادی از استادان دانشگاههای علوم پزشکی هم جلای وطن را ترجیح دادند .
خالصسازی دانشگاهها دلیل دیگری بود که در تصمیم به مهاجرت جامعه پزشکی نقش بسزایی داشت . حذف استادان مستقل و معترض و ناهمسو و جایگزینی وابستگان احزاب و گروههای سیاسی به بهانه پایان عمر مفید استادی یا سر رسیدن موعد بازنشستگی استاد، در دانشکدههای پزشکی و دندانپزشکی کلید خورد و سپس با دامنهای وسیع به سایر گروههای تحصیلات تکمیلی تسری یافت . از نیمه دوم ۱۴۰۱ تا پایان ۱۴۰۲، استادانی از دانشکدههای پزشکی و دندانپزشکی و داروسازی حذف و اخراج و برکنار و بازنشسته شدند که نه به سن بازنشستگی رسیده بودند و نه عمر مفید تدریسشان به سر رسیده بود، بلکه با معترضان همراه شده بودند و متهم به ناهمسویی با دولت سیزدهم بودند.
مسوولان وزارت بهداشت دولت سیزدهم که از اوایل ۱۴۰۱ متوجه روند صعودی متقاضیان مهاجرت شده بودند با افزایش چند برابری هزینه آزادسازی مدارک پزشکی، سنگ بزرگی پیش پای متقاضیان گذاشتند که این مانعتراشی هم سهم مهمی در انصراف موقت تعدادی از متقاضیان مهاجرت داشت ولی باز هم به موفقیت کامل نرسید چنانکه آمارهای وزارت بهداشت نشان میدهد که تعداد پزشکان دریافتکننده این گواهی در هر دو سال نسبت به سال ۱۴۰۰ رشد صعودی دارد .
بنابراین آمار پرستاران متقاضی مهاجرت هم، متوجه تعداد پرستاران شاغل در این صنف است، چون این گواهی فقط برای آن دسته از پرستاران صادر میشود که در صنف خود فعال و شاغل باشند . از دست رفتن کادر درمان به دلیل نارضایتیهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، مهلکترین ضربهای بود که در فاصله سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ به نظام سلامت کشور وارد شد و البته هولناکترین ضربه را هم در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ شاهد بودیم که دولت سیزدهم، به جای توجه به ریشه اعتراضات این قشر خدوم، تقابل از نوع حذف و سلب را در پیش گرفت .